Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 1:)

ἱερεὺσ δὲ φάσγανον λαβὼν ἐπεύξατο, λαιμόν τ’ ἐπεσκοπεῖθ’, ἵνα πλήξειεν ἄν· ἐμοὶ δέ τ’ ἄλγοσ οὐ μικρὸν εἰσῄει φρενί, κἄστην νενευκώσ· θαῦμα δ’ ἦν αἴφνησ ὁρᾶν. πληγῆσ κτύπον γὰρ πᾶσ τισ ᾔσθετ’ ἂν σαφῶσ, τὴν παρθένον δ’ οὐκ εἶδεν οὗ γῆσ εἰσέδυ. βοᾷ δ’ ἱερεύσ, ἅπασ δ’ ἐπήχησε στρατόσ, ἀέλπτον εἰσιδόντεσ ἐκ θεῶν τινοσ φάσμ’, οὗ γε μηδ’ ὁρωμένου πίστισ παρῆν· ἔλαφοσ γὰρ ἀσπαίρουσ’ ἔκειτ’ ἐπὶ χθονὶ ἰδεῖν μεγίστη διαπρεπήσ τε τὴν θέαν, ἧσ αἵματι βωμὸσ ἐραίνετ’ ἄρδην τῆσ θεοῦ. κἀν τῷδε Κάλχασ πῶσ δοκεῖσ χαίρων ἔφη· Ὦ τοῦδ’ Ἀχαιῶν κοίρανοι κοινοῦ στρατοῦ, ὁρᾶτε τήνδε θυσίαν, ἣν ἡ θεὸσ προύθηκε βωμίαν, ἔλαφον ὀρειδρόμον; ταύτην μάλιστα τῆσ κόρησ ἀσπάζεται, ὡσ μὴ μιάνῃ βωμὸν εὐγενεῖ φόνῳ. ἡδέωσ τε τοῦτ’ ἐδέξατο, καὶ πλοῦν οὔριον δίδωσιν ἡμῖν Ἰλίου τ’ ἐπιδρομάσ. πρὸσ ταῦτα πᾶσ τισ θάρσοσ αἶρε ναυβάτησ, χώρει τε πρὸσ ναῦν· ὡσ ἡμέρᾳ τῇδε δεῖ λιπόντασ ἡμᾶσ Αὐλίδοσ κοίλουσ μυχοὺσ Αἴγαιον οἶδμα διαπερᾶν. ἐπεὶ δ’ ἅπαν κατηνθρακώθη θῦμ’ ἐν Ἡφαίστου φλογί, τὰ πρόσφορ’ ηὔξαθ’, ὡσ τύχοι νόστου στρατόσ. πέμπει δ’ Ἀγαμέμνων μ’ ὥστε σοι φράσαι τάδε, λέγειν θ’ ὁποίασ ἐκ θεῶν μοίρασ κυρεῖ καὶ δόξαν ἔσχεν ἄφθιτον καθ’ Ἑλλάδα. ἐγὼ παρὼν δὲ καὶ τὸ πρᾶγμ’ ὁρῶν λέγω· ἡ παῖσ σαφῶσ σοι πρὸσ θεοὺσ ἀφίπτατο. λύπησ δ’ ἀφαίρει καὶ πόσει πάρεσ χόλον· ἀπροσδόκητα δὲ βροτοῖσ τὰ τῶν θεῶν, σώζουσί θ’ οὓσ φιλοῦσιν. ἦμαρ γὰρ τόδε θανοῦσαν εἶδε καὶ βλέπουσαν παῖδα σήν. ὡσ ἥδομαί τοι ταῦτ’ ἀκούσασ’ ἀγγέλου· ζῶν δ’ ἐν θεοῖσι σὸν μένειν φράζει τέκοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION