Euripides, Ion, episode, iambic

(에우리피데스, Ion, episode, iambic)

εἰ ταὐτὰ πράσσων δεσπότησ τῆσ συμφορᾶσ κοινωνόσ ἐστιν, ἢ μόνη σὺ δυστυχεῖσ. κείνῳ μέν, ὦ γεραιέ, παῖδα Λοξίασ ἔδωκεν, ἰδίᾳ δ’ εὐτυχεῖ ταύτησ δίχα. τόδ’ ἐπὶ τῷδε κακὸν ἄκρον ἔλακεσ ἄχοσ ἐμοὶ στένειν. πότερα δὲ φῦναι δεῖ γυναικὸσ ἔκ τινοσ τὸν παῖδ’ ὃν εἶπασ, ἢ γεγῶτ’ ἐθέσπισεν; ἤδη πεφυκότ’ ἐκτελῆ νεανίαν δίδωσιν αὐτῷ Λοξίασ· παρῆ δ’ ἐγώ. πῶσ φῄσ; ἄφατον ἄφατον ἀναύδητον λόγον ἐμοὶ θροεῖσ. κἄμοιγε. πῶσ δ’ ὁ χρησμὸσ ἐκπεραίνεται, σαφέστερόν μοι φράζε, χὥστισ ἔσθ’ ὁ παῖσ. ὅτῳ ξυναντήσειεν ἐκ θεοῦ συθεὶσ πρώτῳ πόσισ σόσ, παῖδ’ ἔδωκ’ αὐτῷ θεόσ. ὀττοτοττοτοῖ· τὸν δ’ ἐμὸν ἄτεκνον ἄτεκνον ἔλακεν ἄρα βίοτον; ἐρημίᾳ δ’ ὀρφανοὺσ δόμουσ οἰκήσω. τίσ οὖν ἐχρήσθη; τῷ συνῆψ’ ἴχνοσ ποδὸσ πόσισ ταλαίνησ; πῶσ δὲ ποῦ νιν εἰσιδών; οἶσθ’, ὦ φίλη δέσποινα, τὸν νεανίαν ὃσ τόνδ’ ἔσαιρε ναόν; οὗτοσ ἔσθ’ ὁ παῖσ. ἀν’ ὑγρὸν ἀμπταίην αἰθέρα πόρσω γαί‐ ασ Ἑλλανίασ, ἀστέρασ ἑσπέρουσ, οἱο͂ν οἱο͂ν ἄλγοσ ἔπαθον, φίλαι. ὄνομα δὲ ποῖον αὐτὸν ὀνομάζει πατήρ; οἶσθ’, ἢ σιωπῇ τοῦτ’ ἀκύρωτον μένει; Ιὤν’, ἐπείπερ πρῶτοσ ἤντησεν πατρί. μητρὸσ δ’ ὁποίασ ἐστὶν ‐ οὐκ ἔχω φράσαι. φροῦδοσ δ’ ‐ ἵν’ εἰδῇσ πάντα τἀπ’ ἐμοῦ, γέρον ‐ παιδὸσ προθύσων ξένια καὶ γενέθλια σκηνὰσ ἐσ ἱερὰσ τῆσδε λαθραίωσ πόσισ, κοινὴν ξυνάψων δαῖτα παιδὶ τῷ νέῳ. δέσποινα, προδεδόμεσθα ‐ σὺν γάρ σοι νοσῶ ‐ τοῦ σοῦ πρὸσ ἀνδρόσ, καὶ μεμηχανημένωσ ὑβριζόμεσθα δωμάτων τ’ Ἐρεχθέωσ ἐκβαλλόμεσθα.

καὶ σὸν οὐ στυγῶν πόσιν λέγω, σὲ μέντοι μᾶλλον ἢ κεῖνον φιλῶν· ὅστισ σε γήμασ ξένοσ ἐπεισελθὼν πόλιν καὶ δῶμα καὶ σὴν παραλαβὼν παγκληρίαν, ἄλλησ γυναικὸσ παῖδασ ἐκκαρπούμενοσ λάθρα πέφηνεν· ὡσ λάθρα δ’, ἐγὼ φράσω. ἐπεί σ’ ἄτεκνον ᾔσθετ’, οὐκ ἔστεργέ σοι ὅμοιοσ εἶναι τῆσ τύχησ τ’ ἴσον φέρειν, λαβὼν δὲ δοῦλα λέκτρα νυμφεύσασ λάθρα τὸν παῖδ’ ἔφυσεν, ἐξενωμένον δέ τῳ Δελφῶν δίδωσιν ἐκτρέφειν. ὃ δ’ ἐν θεοῦ δόμοισιν ἄφετοσ, ὡσ λάθοι, παιδεύεται. νεανίαν δ’ ὡσ ᾔσθετ’ ἐκτεθραμμένον, ἐλθεῖν σ’ ἔπεισε δεῦρ’ ἀπαιδίασ χάριν. κᾆθ’ ὁ θεὸσ οὐκ ἐψεύσαθ’, ὅδε δ’ ἐψεύσατο πάλαι τρέφων τὸν παῖδα, κἄπλεκεν πλοκὰσ τοιάσδ’· ἁλοὺσ μὲν ἀνέφερ’ ἐσ τὸν δαίμονα, ἐλθὼν δὲ καὶ τὸν χρόνον ἀμύνεσθαι θέλων τυραννίδ’ αὐτῷ περιβαλεῖν ἔμελλε γῆσ. καινὸν δὲ τοὔνομ’ ἀνὰ χρόνον πεπλασμένον Ιὤν, ἰόντι δῆθεν ὅτι συνήντετο. οἴμοι, κακούργουσ ἄνδρασ ὡσ αἰεὶ στυγῶ, οἳ συντιθέντεσ τἄδικ’ εἶτα μηχαναῖσ κοσμοῦσι. φαῦλον χρηστὸν ἂν λαβεῖν φίλον θέλοιμι μᾶλλον ἢ κακὸν σοφώτερον. καὶ τῶνδ’ ἁπάντων ἔσχατον πείσῃ κακόν·

ἀμήτορ’, ἀναρίθμητον, ἐκ δούλησ τινὸσ γυναικόσ, ἐσ σὸν δῶμα δεσπότην ἄγειν. ἁπλοῦν ἂν ἦν γὰρ τὸ κακόν, εἰ παρ’ εὐγενοῦσ μητρόσ, πιθών σε, σὴν λέγων ἀπαιδίαν, ἐσῴκισ’ οἴκουσ· εἰ δὲ σοὶ τόδ’ ἦν πικρόν, τῶν Αἰόλου νιν χρῆν ὀρεχθῆναι γάμων. ἐκ τῶνδε δεῖ σε δὴ γυναικεῖόν τι δρᾶν· ἢ γὰρ ξίφοσ λαβοῦσαν ἢ δόλῳ τινὶ ἢ φαρμάκοισι σὸν κατακτεῖναι πόσιν καὶ παῖδα, πρὶν σοὶ θάνατον ἐκ κείνων μολεῖν. εἰ γάρ γ’ ὑφήσεισ τοῦδ’, ἀπαλλάξῃ βίου. δυοῖν γὰρ ἐχθροῖν εἰσ ἓν ἐλθόντοιν στέγοσ, ἢ θάτερον δεῖ δυστυχεῖν ἢ θάτερον. ἐγὼ μὲν οὖν σοι καὶ συνεκπονεῖν θέλω, καὶ συμφονεύειν παῖδ’ ἐπεισελθὼν δόμουσ οὗ δαῖθ’ ὁπλίζει, καὶ τροφεῖα δεσπόταισ ἀποδοὺσ θανεῖν τε ζῶν τε φέγγοσ εἰσορᾶν. ἓν γάρ τι τοῖσ δούλοισιν αἰσχύνην φέρει, τοὔνομα· τὰ δ’ ἄλλα πάντα τῶν ἐλευθέρων οὐδὲν κακίων δοῦλοσ, ὅστισ ἐσθλὸσ ᾖ. κἀγώ, φίλη δέσποινα, συμφορὰν θέλω κοινουμένη τήνδ’ ἢ θανεῖν ἢ ζῆν καλῶσ.

상위

Ion

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION