Euripides, Ion, episode, iambic 4:

(에우리피데스, Ion, episode, iambic 4:)

ἃ δ’ ἐνθάδ’ εἶχον ἀγάθ’ ἄκουσόν μου, πάτερ· καλῶσ ἔλεξασ, εἴπερ οὓσ ἐγὼ φιλῶ ἐν τοῖσι σοῖσιν εὐτυχήσουσιν φίλοισ. τὴν φιλτάτην μὲν πρῶτον ἀνθρώπῳ σχολὴν ὄχλον τε μέτριον, οὐδέ μ’ ἐξέπληξ’ ὁδοῦ πονηρὸσ οὐδείσ· κεῖνο δ’ οὐκ ἀνασχετόν, εἴκειν ὁδοῦ χαλῶντα τοῖσ κακίοσιν. θεῶν δ’ ἐν εὐχαῖσ ἢ γόοισιν ἦ βροτῶν, ὑπηρετῶν χαίρουσιν, οὐ γοωμένοισ. καὶ τοὺσ μὲν ἐξέπεμπον, οἳ δ’ ἧκον ξένοι, ὥσθ’ ἡδὺσ αἰεὶ καινὸσ ἐν καινοῖσιν ἦ. ὃ δ’ εὐκτὸν ἀνθρώποισι, κἂν ἄκουσιν ᾖ, δίκαιον εἶναί μ’ ὁ νόμοσ ἡ φύσισ θ’ ἅμα παρεῖχε τῷ θεῷ. ταῦτα συννοούμενοσ κρείσσω νομίζω τἀνθάδ’ ἢ τἀκεῖ, πάτερ. ἐά δ’ ἔμ’ αὐτοῦ ζῆν· ἴση γὰρ ἡ χάρισ, μεγάλοισι χαίρειν σμικρά θ’ ἡδέωσ ἔχειν.

상위

Ion

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION