Euripides, Ion, episode, trochees

(에우리피데스, Ion, episode, trochees)

πρόσπολοι γυναῖκεσ, αἳ τῶνδ’ ἀμφὶ κρηπῖδασ δόμων θυοδόκων φρούρημ’ ἔχουσαι δεσπότιν φυλάσσετε, ἐκλέλοιπ’ ἤδη τὸν ἱερὸν τρίποδα καὶ χρηστήριον Ξοῦθοσ, ἢ μίμνει κατ’ οἶκον ἱστορῶν ἀπαιδίαν; ἐν δόμοισ ἔστ’, ὦ ξέν’· οὔπω δῶμ’ ὑπερβαίνει τόδε. ὡσ δ’ ἐπ’ ἐξόδοισιν ὄντοσ, τῶνδ’ ἀκούομεν πυλῶν δοῦπον, ἐξιόντα τ’ ἤδη δεσπότην ὁρᾶν πάρα. ὦ τέκνον, χαῖρ’· ἡ γὰρ ἀρχὴ τοῦ λόγου πρέπουσά μοι. χαίρομεν· σὺ δ’ εὖ φρόνει γε, καὶ δύ’ ὄντ’ εὖ πράξομεν. δὸσ χερὸσ φίλημά μοι σῆσ σώματόσ τ’ ἀμφιπτυχάσ. εὖ φρονεῖσ μέν; ἤ σ’ ἔμηνε θεοῦ τισ, ὦ ξένε, βλάβη; σωφρονῶ· τὰ φίλταθ’ εὑρὼν οὐ φυγεῖν ἐφίεμαι. παῦε, μὴ ψαύσασ τὰ τοῦ θεοῦ στέμματα ῥήξῃσ χερί. ἅψομαι· κοὐ ῥυσιάζω, τἀμὰ δ’ εὑρίσκω φίλα. οὐκ ἀπαλλάξῃ, πρὶν εἴσω τόξα πλευμόνων λαβεῖν; ὡσ τί δὴ φεύγεισ με; σαυτοῦ γνωρίσασ τὰ φίλτατα ‐ οὐ φιλῶ φρενοῦν ἀμούσουσ καὶ μεμηνότασ ξένουσ. κτεῖνε καὶ πίμπρη· πατρὸσ γάρ, ἢν κτάνῃσ, ἔσῃ φονεύσ. ποῦ δέ μοι πατὴρ σύ; ταῦτ’ οὖν οὐ γέλωσ κλύειν ἐμοῦ; οὔ· τρέχων ὁ μῦθοσ ἄν σοι τἀμὰ σημήνειεν ἄν. καὶ τί μοι λέξεισ; πατὴρ σόσ εἰμι καὶ σὺ παῖσ ἐμόσ. τίσ λέγει τάδε; ὅσ σ’ ἔθρεψεν ὄντα Λοξίασ ἐμόν. μαρτυρεῖσ σαυτῷ. τὰ τοῦ θεοῦ γ’ ἐκμαθὼν χρηστήρια. ἐσφάλησ αἴνιγμ’ ἀκούσασ. οὐκ ἄρ’ ὄρθ’ ἀκούομεν. ὁ δὲ λόγοσ τίσ ἐστι Φοίβου; τὸν συναντήσαντά μοι ‐ τίνα συνάντησιν; δόμων τῶνδ’ ἐξιόντι τοῦ θεοῦ συμφορᾶσ τίνοσ κυρῆσαι; παῖδ’ ἐμὸν πεφυκέναι. σὸν γεγῶτ’, ἢ δῶρον ἄλλωσ; δῶρον, ὄντα δ’ ἐξ ἐμοῦ. πρῶτα δῆτ’ ἐμοὶ ξυνάπτεισ πόδα σόν; οὐκ ἄλλῳ, τέκνον. ἡ τύχη πόθεν ποθ’ ἥκει; δύο μίαν θαυμάζομεν. ἐά. τίνοσ δέ σοι πέφυκα μητρόσ; οὐκ ἔχω φράσαι. οὐδὲ Φοῖβοσ εἶπε; τερφθεὶσ τοῦτο, κεῖν’ οὐκ ἠρόμην. γῆσ ἄρ’ ἐκπέφυκα μητρόσ. οὐ πέδον τίκτει τέκνα. πῶσ ἂν οὖν εἰήν σόσ; οὐκ οἶδ’, ἀναφέρω δ’ ἐσ τὸν θεόν. φέρε λόγων ἁψώμεθ’ ἄλλων. ταῦτ’ ἀμείνον’, ὦ τέκνον. ἦλθεσ ἐσ νόθον τι λέκτρον; μωρίᾳ γε τοῦ νέου. πρὶν κόρην λαβεῖν Ἐρεχθέωσ; οὐ γὰρ ὕστερόν γέ πω. ἆρα δῆτ’ ἐκεῖ μ’ ἔφυσασ; τῷ χρόνῳ γε συντρέχει. κᾆτα πῶσ ἀφικόμεσθα δεῦρο ‐ ταῦτ’ ἀμηχανῶ. διὰ μακρᾶσ ἐλθὼν κελεύθου; τοῦτο κἄμ’ ἀπαιολεῖ. Πυθίαν δ’ ἦλθεσ πέτραν πρίν; ἐσ φανάσ γε Βακχίου. προξένων δ’ ἔν του κατέσχεσ; ὅσ με Δελφίσιν κόραισ . . . ἐθιάσευσ’, ἢ πῶσ τάδ’ αὐδᾷσ; Μαινάσιν γε Βακχίου. ἔμφρον’ ἢ κάτοινον ὄντα; Βακχίου πρὸσ ἡδοναῖσ. τοῦτ’ ἐκεῖν’ ἵν’ ἐσπάρημεν. ὁ πότμοσ ἐξηῦρεν, τέκνον. πῶσ δ’ ἀφικόμεσθα ναούσ; ἔκβολον κόρησ ἴσωσ. ἐκπεφεύγαμεν τὸ δοῦλον. πατέρα νυν δέχου, τέκνον. τῷ θεῷ γοῦν οὐκ ἀπιστεῖν εἰκόσ. εὖ φρονεῖσ ἄρα. καὶ τί βουλόμεσθά γ’ ἄλλο ‐ νῦν ὁρᾷσ ἃ χρή σ’ ὁρᾶν. ἢ Διὸσ παιδὸσ γενέσθαι παῖσ; ὃ σοί γε γίγνεται. ἦ θίγω δῆθ’ οἵ μ’ ἔφυσαν; πιθόμενόσ γε τῷ θεῷ. χαῖρέ μοι, πάτερ ‐ φίλον γε φθέγμ’ ἐδεξάμην τόδε. ἡμέρα θ’ ἡ νῦν παροῦσα. μακάριόν γ’ ἔθηκέ με. ὦ φίλη μῆτερ, πότ’ ἆρα καὶ σὸν ὄψομαι δέμασ; νῦν ποθῶ σε μᾶλλον ἢ πρίν, ἥτισ εἶ ποτ’, εἰσιδεῖν. ἀλλ’ ἴσωσ τέθνηκασ, ἡμεῖσ δ’ οὐδὲν ἂν δυναίμεθα.

상위

Ion

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION