Euripides, Ion, episode 2:

(에우리피데스, Ion, episode 2:)

σὺ δ’ εἶ τίσ; ὥσ σου τὴν τεκοῦσαν ὤλβισα. τοῦ θεοῦ καλοῦμαι δοῦλοσ εἰμί τ’, ὦ γύναι. ἀνάθημα πόλεωσ, ἤ τινοσ πραθεὶσ ὕπο; οὐκ οἶδα πλὴν ἕν· Λοξίου κεκλήμεθα. ἡμεῖσ σ’ ἄρ’ αὖθισ, ὦ ξέν’, ἀντοικτίρομεν. ὡσ μὴ εἰδόθ’ ἥτισ μ’ ἔτεκεν ἐξ ὅτου τ’ ἔφυν. ναοῖσι δ’ οἰκεῖσ τοισίδ’ ἢ κατὰ στέγασ; ἅπαν θεοῦ μοι δῶμ’, ἵν’ ἂν λάβῃ μ’ ὕπνοσ. παῖσ δ’ ὢν ἀφίκου ναὸν ἢ νεανίασ; βρέφοσ λέγουσιν οἱ δοκοῦντεσ εἰδέναι. καὶ τίσ γάλακτί σ’ ἐξέθρεψε Δελφίδων; οὐπώποτ’ ἔγνων μαστόν· ἣ δ’ ἔθρεψέ με . . . τίσ, ὦ ταλαίπωρ’; ὡσ νοσοῦσ’ ηὑρ͂ον νόσουσ. Φοίβου προφῆτισ, μητέρ’ ὣσ νομίζομεν. ἐσ δ’ ἄνδρ’ ἀφίκου τίνα τροφὴν κεκτημένοσ; βωμοί μ’ ἔφερβον οὑπιών τ’ ἀεὶ ξένοσ. τάλαινά σ’ ἡ τεκοῦσα· τίσ ποτ’ ἦν ἄρα; ἀδίκημά του γυναικὸσ ἐγενόμην ἴσωσ. ἔχεισ δὲ βίοτον· εὖ γὰρ ἤσκησαι πέπλοισ. τοῖσ τοῦ θεοῦ κοσμούμεθ’, ᾧ δουλεύομεν. οὐδ’ ᾖξασ εἰσ ἔρευναν ἐξευρεῖν γονάσ; ἔχω γὰρ οὐδέν, ὦ γύναι, τεκμήριον. φεῦ· πέπονθέ τισ σῇ μητρὶ ταὔτ’ ἄλλη γυνή. τίσ; εἰ πόνου μοι ξυλλάβοι, χαίροιμεν ἄν. ἧσ οὕνεκ’ ἦλθον δεῦρο πρὶν πόσιν μολεῖν. ποῖόν τι χρῄζουσ’; ὡσ ὑπουργήσω, γύναι. μάντευμα κρυπτὸν δεομένη Φοίβου μαθεῖν. λέγοισ ἄν· ἡμεῖσ τἄλλα προξενήσομεν. ἄκουε δὴ τὸν μῦθον. ‐ ἀλλ’ αἰδούμεθα. οὔ τἄρα πράξεισ οὐδέν· ἀργὸσ ἡ θεόσ. Φοίβῳ μιγῆναί φησί τισ φίλων ἐμῶν. Φοίβῳ γυνὴ γεγῶσα; μὴ λέγ’, ὦ ξένη. καὶ παῖδά γ’ ἔτεκε τῷ θεῷ λάθρα πατρόσ. οὐκ ἔστιν· ἀνδρὸσ ἀδικίαν αἰσχύνεται. οὔ φησιν αὐτή, καὶ πέπονθεν ἄθλια. τί χρῆμα δράσασ’, εἰ θεῷ συνεζύγη; τὸν παῖδ’ ὃν ἔτεκεν ἐξέθηκε δωμάτων. ὁ δ’ ἐκτεθεὶσ παῖσ ποῦ ’στιν; εἰσορᾷ φάοσ; οὐκ οἶδεν οὐδείσ. ταῦτα καὶ μαντεύομαι. εἰ δ’ οὐκέτ’ ἔστι, τίνι τρόπῳ διεφθάρη; θῆράσ σφε τὸν δύστηνον ἐλπίζει κτανεῖν. ποίῳ τόδ’ ἔγνω χρωμένη τεκμηρίῳ; ἐλθοῦσ’ ἵν’ αὐτὸν ἐξέθηκ’ οὐχ ηὑρ͂’ ἔτι. ἦν δὲ σταλαγμὸσ ἐν στίβῳ τισ αἵματοσ; οὔ φησι. καίτοι πόλλ’ ἐπεστράφη πέδον. χρόνοσ δὲ τίσ τῷ παιδὶ διαπεπραγμένῳ; σοὶ ταὐτὸν ἥβησ, εἴπερ, εἶχεν ἂν μέτρον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION