Euripides, Ion, episode 1:

(에우리피데스, Ion, episode 1:)

εἰε͂̔ν· τί δαὶ τόδ’; ἆρ’ ἀληθὲσ ἢ μάτην λόγοσ . . . τί χρῆμ’ ἐρωτᾷσ; καὶ γὰρ οὐ κάμνω σχολῇ. πατὴρ Ἐρεχθεὺσ σὰσ ἔθυσε συγγόνουσ; ἔτλη πρὸ γαίασ σφάγια παρθένουσ κτανεῖν. σὺ δ’ ἐξεσώθησ πῶσ κασιγνήτων μόνη; βρέφοσ νεογνὸν μητρὸσ ἦν ἐν ἀγκάλαισ. πατέρα δ’ ἀληθῶσ χάσμα σὸν κρύπτει χθονόσ; πληγαὶ τριαίνησ ποντίου σφ’ ἀπώλεσαν. Μακραὶ δὲ χῶρόσ ἐστ’ ἐκεῖ κεκλημένοσ; τί δ’ ἱστορεῖσ τόδ’; ὥσ μ’ ἀνέμνησάσ τινοσ. τιμᾷ σφε Πύθιοσ ἀστραπαί τε Πύθιαι. τιμᾶ τιμᾶ · ὡσ μήποτ’ ὤφελόν σφ’ ἰδεῖν. τί δὲ στυγεῖσ σὺ τοῦ θεοῦ τὰ φίλτατα; οὐδέν· ξύνοιδ’ ἄντροισιν αἰσχύνην τινά. πόσισ δὲ τίσ σ’ ἔγημ’ Ἀθηναίων, γύναι; οὐκ ἀστόσ, ἀλλ’ ἐπακτὸσ ἐξ ἄλλησ χθονόσ. τίσ; εὐγενῆ νιν δεῖ πεφυκέναι τινά. Ξοῦθοσ, πεφυκὼσ Αἰόλου Διόσ τ’ ἄπο. καὶ πῶσ ξένοσ σ’ ὢν ἔσχεν οὖσαν ἐγγενῆ; Εὔβοι’ Ἀθήναισ ἔστι τισ γείτων πόλισ . . . ὁρ́οισ ὑγροῖσιν, ὡσ λέγουσ’, ὡρισμένη. ταύτην ἔπερσε Κεκροπίδαισ κοινῷ δορί. ἐπίκουροσ ἐλθών; κᾆτα σὸν γαμεῖ λέχοσ; φερνάσ γε πολέμου καὶ δορὸσ λαβὼν γέρασ. σὺν ἀνδρὶ δ’ ἥκεισ ἢ μόνη χρηστήρια; σὺν ἀνδρί. σηκοὺσ δ’ ἐκστρέφει Τροφωνίου. πότερα θεατὴσ ἢ χάριν μαντευμάτων; κείνου τε Φοίβου θ’ ἓν θέλων μαθεῖν ἔποσ. καρποῦ δ’ ὕπερ γῆσ ἥκετ’, ἢ παίδων πέρι; ἄπαιδέσ ἐσμεν, χρόνι’ ἔχοντ’ εὐνήματα. οὐδ’ ἔτεκεσ οὐδὲν πώποτ’, ἀλλ’ ἄτεκνοσ εἶ; ὁ Φοῖβοσ οἶδε τὴν ἐμὴν ἀπαιδίαν. ὦ τλῆμον, ὡσ τἄλλ’ εὐτυχοῦσ’ οὐκ εὐτυχεῖσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION