헬라어 문장 검색 - ΕυριπίΙον́1́

(에우리피데스, Ion, episode)

Ἄτλασ, ὁ χαλκέοισι νώτοισ οὐρανὸν θεῶν παλαιὸν οἶκον ἐκτρίβων, θεῶν μιᾶσ ἔφυσε Μαῖαν, ἣ ’μ’ ἐγείνατο Ἑρμῆν μεγίστῳ Ζηνί, δαιμόνων λάτριν. ἥκω δὲ Δελφῶν τήνδε γῆν, ἵν’ ὀμφαλὸν μέσον καθίζων Φοῖβοσ ὑμνῳδεῖ βροτοῖσ τά τ’ ὄντα καὶ μέλλοντα θεσπίζων ἀεί. ἔστιν γὰρ οὐκ ἄσημοσ Ἑλλήνων πόλισ, τῆσ χρυσολόγχου Παλλάδοσ κεκλημένη, οὗ παῖδ’ Ἐρεχθέωσ Φοῖβοσ ἔζευξεν γάμοισ βίᾳ Κρέουσαν, ἔνθα προσβόρρουσ πέτρασ Παλλάδοσ ὑπ’ ὄχθῳ τῆσ Ἀθηναίων χθονὸσ Μακρὰσ καλοῦσι γῆσ ἄνακτεσ Ἀτθίδοσ.

Λοξίᾳ δ’ ἐγὼ χάριν πράσσων ἀδελφῷ πλεκτὸν ἐξάρασ κύτοσ ἤνεγκα, καὶ τὸν παῖδα κρηπίδων ἔπι τίθημι ναοῦ τοῦδ’, ἀναπτύξασ κύτοσ ἑλικτὸν ἀντίπηγοσ, ὡσ ὁρῷθ’ ὁ παῖσ. ἀγνὼσ δὲ πατρί ‐ τῷ θεῷ γὰρ ἦν φίλον ‐ γαστρὸσ διήνεγκ’ ὄγκον. ὡσ δ’ ἦλθεν χρόνοσ, τεκοῦσ’ ἐν οἴκοισ παῖδ’ ἀπήνεγκεν βρέφοσ ἐσ ταὐτὸν ἄντρον οὗπερ ηὐνάσθη θεῷ Κρέουσα, κἀκτίθησιν ὡσ θανούμενον κοίλησ ἐν ἀντίπηγοσ εὐτρόχῳ κύκλῳ, προγόνων νόμον σῴζουσα τοῦ τε γηγενοῦσ Ἐριχθονίου. κείνῳ γὰρ ἡ Διὸσ κόρη φρουρὼ παραζεύξασα φύλακε σώματοσ δισσὼ δράκοντε, παρθένοισ Ἀγλαυρίσι δίδωσι σῴζειν· ὅθεν Ἐρεχθείδαισ ἐκεῖ νόμοσ τισ ἔστιν ὄφεσιν ἐν χρυσηλάτοισ τρέφειν τέκνα. ἀλλ’ ἣν εἶχε παρθένοσ χλιδὴν τέκνῳ προσάψασ’ ἔλιπεν ὡσ θανουμένῳ. κἄμ’ ὢν ἀδελφὸσ Φοῖβοσ αἰτεῖται τάδε· ὦ σύγγον’, ἐλθὼν λαὸν εἰσ αὐτόχθονα κλεινῶν Ἀθηνῶν ‐ οἶσθα γὰρ θεᾶσ πόλιν ‐ λαβὼν βρέφοσ νεογνὸν ἐκ κοίλησ πέτρασ αὐτῷ σὺν ἄγγει σπαργάνοισί θ’ οἷσ ἔχει ἔνεγκε Δελφῶν τἀμὰ πρὸσ χρηστήρια, καὶ θὲσ πρὸσ αὐταῖσ εἰσόδοισ δόμων ἐμῶν. τὰ δ’ ἄλλ’ ‐ ἐμὸσ γάρ ἐστιν, ὡσ εἰδῇσ, ὁ παῖσ ‐ ἡμῖν μελήσει. κυρεῖ δ’ ἅμ’ ἱππεύοντοσ ἡλίου κύκλῳ προφῆτισ ἐσβαίνουσα μαντεῖον θεοῦ·

ὄψιν δὲ προσβαλοῦσα παιδὶ νηπίῳ ἐθαύμασ’ εἴ τισ Δελφίδων τλαίη κόρη λαθραῖον ὠδῖν’ ἐσ θεοῦ ῥῖψαι δόμον, ὑπέρ τε θυμέλασ διορίσαι πρόθυμοσ ἦν· οἴκτῳ δ’ ἀφῆκεν ὠμότητα ‐ καὶ θεὸσ συνεργὸσ ἦν τῷ παιδὶ μὴ ’κπεσεῖν δόμων ‐ τρέφει δέ νιν λαβοῦσα. τὸν σπείραντα δὲ οὐκ οἶδε Φοῖβον οὐδὲ μητέρ’ ἧσ ἔφυ, ὁ παῖσ τε τοὺσ τεκόντασ οὐκ ἐπίσταται. νέοσ μὲν οὖν ὢν ἀμφὶ βωμίουσ τροφὰσ ἠλᾶτ’ ἀθύρων·

ὡσ δ’ ἀπηνδρώθη δέμασ, Δελφοί σφ’ ἔθεντο χρυσοφύλακα τοῦ θεοῦ ταμίαν τε πάντων πιστόν, ἐν δ’ ἀνακτόροισ θεοῦ καταζῇ δεῦρ’ ἀεὶ σεμνὸν βίον. Κρέουσα δ’ ἡ τεκοῦσα τὸν νεανίαν Ξούθῳ γαμεῖται συμφορᾶσ τοιᾶσδ’ ὕπο· ἦν ταῖσ Ἀθήναισ τοῖσ τε Χαλκωδοντίδαισ, οἳ γῆν ἔχουσ’ Εὐβοῖδα, πολέμιοσ κλύδων· ὃν συμπονήσασ καὶ συνεξελὼν δορὶ γάμων Κρεούσησ ἀξίωμ’ ἐδέξατο, οὐκ ἐγγενὴσ ὤν, Αἰόλου δὲ τοῦ Διὸσ γεγὼσ Ἀχαιόσ. χρόνια δὲ σπείρασ λέχη ἄτεκνόσ ἐστι, καὶ Κρέουσ’· ὧν οὕνεκα ἥκουσι πρὸσ μαντεῖ’ Ἀπόλλωνοσ τάδε ἔρωτι παίδων. Λοξίασ δὲ τὴν τύχην ἐσ τοῦτ’ ἐλαύνει, κοὐ λέληθεν, ὡσ δοκεῖ. δώσει γὰρ εἰσελθόντι μαντεῖον τόδε Ξούθῳ τὸν αὑτοῦ παῖδα, καὶ πεφυκέναι κείνου σφε φήσει, μητρὸσ ὡσ ἐλθὼν δόμουσ γνωσθῇ Κρεούσῃ, καὶ γάμοι τε Λοξίου κρυπτοὶ γένωνται παῖσ τ’ ἔχῃ τὰ πρόσφορα. Ιὤνα δ’ αὐτόν, κτίστορ’ Ἀσιάδοσ χθονόσ, ὄνομα κεκλῆσθαι θήσεται καθ’ Ἑλλάδα. ἀλλ’ ἐσ δαφνώδη γύαλα βήσομαι τάδε, τὸ κρανθὲν ὡσ ἂν ἐκμάθω παιδὸσ πέρι. ὁρῶ γὰρ ἐκβαίνοντα Λοξίου γόνον τόνδ’, ὡσ πρὸ ναοῦ λαμπρὰ θῇ πυλώματα δάφνησ κλάδοισιν. ὄνομα δ’, οὗ μέλλει τυχεῖν, Ιὤν’ ἐγώ <νιν> πρῶτοσ ὀνομάζω θεῶν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Euripides, Ion, episode

(에우리피데스, Ion, episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION