Euripides, Heracles, episode, lyric 1:

(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 1:)

εἰε͂̔ν· σὲ τὸν θάσσοντα δυστήνουσ ἕδρασ αὐδῶ, φίλοισιν ὄμμα δεικνύναι τὸ σόν. οὐδεὶσ σκότοσ γὰρ ὧδ’ ἔχει μέλαν νέφοσ, ὅστισ κακῶν σῶν συμφορὰν κρύψειεν ἄν. τί μοι προσείων χεῖρα σημαίνεισ φόνον; ὡσ μὴ μύσοσ με σῶν βάλῃ προσφθεγμάτων; οὐδὲν μέλει μοι σύν γε σοὶ πράσσειν κακῶσ· καὶ γάρ ποτ’ εὐτύχησα. ἐκεῖσ’ ἀνοιστέον, ὅτ’ ἐξέσῳσάσ μ’ ἐσ φάοσ νεκρῶν πάρα. χάριν δὲ γηράσκουσαν ἐχθαίρω φίλων, καὶ τῶν καλῶν μὲν ὅστισ ἀπολαύειν θέλει, συμπλεῖν δὲ τοῖσ φίλοισι δυστυχοῦσιν οὔ. ἀνίστασ’, ἐκκάλυψον ἄθλιον κάρα, βλέψον πρὸσ ἡμᾶσ. ὅστισ εὐγενὴσ βροτῶν, φέρει τά γ’ ἐκ θεῶν πτώματ’ οὐδ’ ἀναίνεται. Θησεῦ, δέδορκασ τόνδ’ ἀγῶν’ ἐμῶν τέκνων; ἤκουσα, καὶ βλέποντι σημαίνεισ κακά. τί δῆτά μου κρᾶτ’ ἀνεκάλυψασ ἡλίῳ; τί δ’; οὐ μιαίνεισ θνητὸσ ὢν τὰ τῶν θεῶν. φεῦγ’, ὦ ταλαίπωρ’, ἀνόσιον μίασμ’ ἐμόν. οὐδεὶσ ἀλάστωρ τοῖσ φίλοισ ἐκ τῶν φίλων. ἐπῄνεσ’· εὖ δράσασ δέ σ’ οὐκ ἀναίνομαι. ἐγὼ δὲ πάσχων εὖ τότ’ οἰκτίρω σε νῦν. οἰκτρὸσ γάρ εἰμι τἄμ’ ἀποκτείνασ τέκνα. κλαίω χάριν σὴν ἐφ’ ἑτέραισι συμφοραῖσ. ηὑρ͂εσ δέ γ’ ἄλλουσ ἐν κακοῖσι μείζοσιν; ἅπτῃ κάτωθεν οὐρανοῦ δυσπραξίᾳ. τοιγὰρ παρεσκευάσμεθ’ ὥστε κατθανεῖν. δοκεῖσ ἀπειλῶν σῶν μέλειν τι δαίμοσιν; αὔθαδεσ ὁ θεόσ, πρὸσ δὲ τοὺσ θεοὺσ ἐγώ. ἴσχε στόμ’, ὡσ μὴ μέγα λέγων μεῖζον πάθῃσ. γέμω κακῶν δή, κοὐκέτ’ ἔσθ’ ὅπῃ τεθῇ. δράσεισ δὲ δὴ τί; ποῖ φέρῃ θυμούμενοσ; θανών, ὅθενπερ ἦλθον, εἶμι γῆσ ὕπο. εἴρηκασ ἐπιτυχόντοσ ἀνθρώπου λόγουσ. σὺ δ’ ἐκτὸσ ὤν γε συμφορᾶσ με νουθετεῖσ. ὁ πολλὰ δὴ τλὰσ Ἡρακλῆσ λέγει τάδε; οὐκ οὖν τοσαῦτά γ’, εἰ μέτρῳ μοχθητέον. εὐεργέτησ βροτοῖσι καὶ μέγασ φίλοσ; οἱ δ’ οὐδὲν ὠφελοῦσί μ’, ἀλλ’ Ἥρα κρατεῖ. οὐκ ἄν <σ’> ἀνάσχοιθ’ Ἑλλὰσ ἀμαθίᾳ θανεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION