Euripides, Heracles, episode, lyric 3:

(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 3:)

ὁ δ’ ἐξελίσσων παῖδα κίονοσ κύκλῳ, τόρνευμα δεινὸν ποδόσ, ἐναντίον σταθεὶσ βάλλει πρὸσ ἧπαρ· ὕπτιοσ δὲ λαί̈νουσ ὀρθοστάτασ ἔδευσεν ἐκπνέων βίον. ὁ δ’ ἠλάλαξε κἀπεκόμπασεν τάδε· Εἷσ μὲν νεοσσὸσ ὅδε θανὼν Εὐρυσθέωσ ἔχθραν πατρῴαν ἐκτίνων πέπτωκέ μοι. ἄλλῳ δ’ ἐπεῖχε τόξ’, ὃσ ἀμφὶ βωμίαν ἔπτηξε κρηπῖδ’ ὡσ λεληθέναι δοκῶν. φθάνει δ’ ὁ τλήμων γόνασι προσπεσὼν πατρόσ, καὶ πρὸσ γένειον χεῖρα καὶ δέρην βαλών, Ὦ φίλτατ’, αὐδᾷ, μή μ’ ἀποκτείνῃσ, πάτερ· σόσ εἰμι, σὸσ παῖσ· οὐ τὸν Εὐρυσθέωσ ὀλεῖσ. ὁ δ’ ἀγριωπὸν ὄμμα Γοργόνοσ στρέφων, ὡσ ἐντὸσ ἔστη παῖσ λυγροῦ τοξεύματοσ, μυδροκτύπον μίμημ’, ὑπὲρ κάρα βαλὼν ξύλον καθῆκε παιδὸσ ἐσ ξανθὸν κάρα, ἔρρηξε δ’ ὀστᾶ. δεύτερον δὲ παῖδ’ ἑλών, χωρεῖ τρίτον θῦμ’ ὡσ ἐπισφάξων δυοῖν. ἀλλὰ φθάνει νιν ἡ τάλαιν’ ἔσω δόμων μήτηρ ὑπεκλαβοῦσα, καὶ κλῄει πύλασ. ὁ δ’ ὡσ ἐπ’ αὐτοῖσ δὴ Κυκλωπίοισιν ὢν σκάπτει μοχλεύει θύρετρα, κἀκβαλὼν σταθμὰ δάμαρτα καὶ παῖδ’ ἑνὶ κατέστρωσεν βέλει. κἀνθένδε πρὸσ γέροντοσ ἱππεύει φόνον· ἀλλ’ ἦλθεν εἰκών, ὡσ ὁρᾶν ἐφαίνετο, Παλλὰσ κραδαίνουσ’ ἔγχοσ ἐπὶ λόφῳ κέαρ , κἄρριψε πέτρον στέρνον εἰσ Ἡρακλέουσ, ὅσ νιν φόνου μαργῶντοσ ἔσχε, κεἰσ ὕπνον καθῆκε· πίτνει δ’ ἐσ πέδον, πρὸσ κίονα νῶτον πατάξασ, ὃσ πεσήμασι στέγησ διχορραγὴσ ἔκειτο κρηπίδων ἔπι. ἡμεῖσ δ’ ἐλευθεροῦντεσ ἐκ δρασμῶν πόδα σὺν τῷ γέροντι δεσμὰ σειραίων βρόχων ἀνήπτομεν πρὸσ κίον’, ὡσ λήξασ ὕπνου μηδὲν προσεργάσαιτο τοῖσ δεδραμένοισ. εὕδει δ’ ὁ τλήμων ὕπνον οὐκ εὐδαίμονα, παῖδασ φονεύσασ καὶ δάμαρτ’. ἐγὼ μὲν οὖν οὐκ οἶδα θνητῶν ὅστισ ἀθλιώτεροσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION