Euripides, Heracles, episode, lyric 1:

(에우리피데스, Heracles, episode, lyric 1:)

ἱερὰ μὲν ἦν πάροιθεν ἐσχάρασ Διὸσ καθάρσι’ οἴκων, γῆσ ἄνακτ’ ἐπεὶ κτανὼν ἐξέβαλε τῶνδε δωμάτων Ἡρακλέησ· χορὸσ δὲ καλλίμορφοσ εἱστήκει τέκνων πατήρ τε Μεγάρα τ’· ἐν κύκλῳ δ’ ἤδη κανοῦν εἵλικτο βωμοῦ, φθέγμα δ’ ὅσιον εἴχομεν. μέλλων δὲ δαλὸν χειρὶ δεξιᾷ φέρειν, ἐσ χέρνιβ’ ὡσ βάψειεν, Ἀλκμήνησ τόκοσ ἔστη σιωπῇ. καὶ χρονίζοντοσ πατρὸσ παῖδεσ προσέσχον ὄμμ’· ὁ δ’ οὐκέθ’ αὑτὸσ ἦν, ἀλλ’ ἐν στροφαῖσιν ὀμμάτων ἐφθαρμένοσ ῥίζασ τ’ ἐν ὄσσοισ αἱματῶπασ ἐκβαλὼν ἀφρὸν κατέσταζ’ εὐτρίχου γενειάδοσ. ἔλεξε δ’ ἅμα γέλωτι παραπεπληγμένῳ· Πάτερ, τί θύω πρὶν κτανεῖν Εὐρυσθέα καθάρσιον πῦρ, καὶ πόνουσ διπλοῦσ ἔχω; ἔργον μιᾶσ μοι χειρὸσ εὖ θέσθαι τάδε· ὅταν δ’ ἐνέγκω δεῦρο κρᾶτ’ Εὐρυσθέωσ, ἐπὶ τοῖσι νῦν θανοῦσιν ἁγνιῶ χέρασ. ἐκχεῖτε πηγάσ, ῥίπτετ’ ἐκ χειρῶν κανᾶ. τίσ μοι δίδωσι τόξα; τίσ <δ’> ὅπλον χερόσ; πρὸσ τὰσ Μυκήνασ εἶμι· λάζυσθαι χρεὼν μοχλοὺσ δικέλλασ θ’, ὥστε Κυκλώπων βάθρα φοίνικι κανόνι καὶ τύκοισ ἡρμοσμένα στρεπτῷ σιδήρῳ συντριαινῶσαι πάλιν. αὐτοῦ δὲ βαίνων ἁρ́ματ’ οὐκ ἔχων ἔχειν ἔφασκε, δίφρου δ’ εἰσέβαινεν ἄντυγασ κἄθεινε, κέντρον δῆθεν ὡσ ἔχων, χερί.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION