헬라어 문장 검색 - ΕυριπίΗελεν́5́

(에우리피데스, Helen, episode)

ὦ χαῖρε, πατρὸσ μνῆμ’· ἐπ’ ἐξόδοισι γὰρ ἔθαψα, Πρωτεῦ, σ’ ἕνεκ’ ἐμῆσ προσρήσεωσ· ἀεὶ δέ σ’ ἐξιών τε κἀσιὼν δόμουσ Θεοκλύμενοσ παῖσ ὅδε προσεννέπει, πάτερ. ὑμεῖσ μὲν οὖν κύνασ τε καὶ θηρῶν βρόχουσ, δμῶεσ, κομίζετ’ ἐσ δόμουσ τυραννικούσ· ἐγὼ δ’ ἐμαυτὸν πόλλ’ ἐλοιδόρησα δή· οὐ γάρ τι θανάτῳ τοὺσ κακοὺσ κολάζομεν; καὶ νῦν πέπυσμαι φανερὸν Ἑλλήνων τινὰ ἐσ γῆν ἀφῖχθαι καὶ λεληθέναι σκοπούσ, ἤτοι κατόπτην ἢ κλοπαῖσ θηρώμενον Ἑλένην· θανεῖται δ’, ἤν γε δὴ ληφθῇ μόνον. ἐά· ἀλλ’, ὡσ ἐοίκε, πάντα διαπεπραγμένα ηὑρ́ηκα· τύμβου γὰρ κενὰσ λιποῦσ’ ἕδρασ ἡ Τυνδαρὶσ παῖσ ἐκπεπόρθμευται χθονόσ. ὠή, χαλᾶτε κλῇθρα· λύεθ’ ἱππικὰ φάτνησ, ὀπαδοί, κἀκκομίζεθ’ ἁρ́ματα, ὡσ ἂν πόνου γ’ ἕκατι μὴ λάθῃ με γῆσ τῆσδ’ ἐκκομισθεῖσ’ ἄλοχοσ, ἧσ ἐφίεμαι. ‐ ἐπίσχετ’· εἰσορῶ γὰρ οὓσ διώκομεν παρόντασ ἐν δόμοισι κοὐ πεφευγότασ.

αὕτη, τί πέπλουσ μέλανασ ἐξήψω χροὸσ λευκῶν ἀμείψασ’ ἔκ τε κρατὸσ εὐγενοῦσ κόμασ σίδηρον ἐμβαλοῦσ’ ἀπέθρισασ χλωροῖσ τε τέγγεισ δάκρυσι σὴν παρηίδα κλαίουσα;

πότερον ἐννύχοισ πεπεισμένη στένεισ ὀνείροισ, ἢ φάτιν τιν’ οἴκοθεν κλύουσα λύπῃ σὰσ διέφθαρσαι φρένασ; ὦ δέσποτ’ ‐ ἤδη γὰρ τόδ’ ὀνομάζω σ’ ἔποσ ‐ ὄλωλα· φροῦδα τἀμὰ κοὐδέν εἰμ’ ἔτι. ἐν τῷ δὲ κεῖσαι συμφορᾶσ; τίσ ἡ τύχη; Μενέλαοσ ‐ οἴμοι, πῶσ φράσω; ‐ τέθνηκέ μοι. οὐδέν τι χαίρω σοῖσ λόγοισ, τὰ δ’ εὐτυχῶ. πῶσ <δ’> οἶσθα; μῶν σοι Θεονόη λέγει τάδε; κείνη τε φησὶν ὅ τε παρὼν ὅτ’ ὤλλυτο. ἥκει γὰρ ὅστισ καὶ τάδ’ ἀγγέλλει σαφῆ; ἥκει· μόλοι γὰρ οἷ σφ’ ἐγὼ χρῄζω μολεῖν. τίσ ἐστι; ποῦ ’στιν; ἵνα σαφέστερον μάθω. ὅδ’ ὃσ κάθηται τῷδ’ ὑποπτήξασ τάφῳ. Ἄπολλον, ὡσ ἐσθῆτι δυσμόρφῳ πρέπει. οἴμοι, δοκῶ μὲν κἀμὸν ὧδ’ ἔχειν πόσιν. ποδαπὸσ δ’ ὅδ’ ἁνὴρ καὶ πόθεν κατέσχε γῆν;

Ἕλλην, Ἀχαιῶν εἷσ ἐμῷ σύμπλουσ πόσει. θανάτῳ δὲ ποίῳ φησὶ Μενέλεων θανεῖν; οἰκτρόταθ’, ὑγροῖσιν ἐν κλυδωνίοισ ἁλόσ. ποῦ βαρβάροισι πελάγεσιν ναυσθλούμενον; Λιβύησ ἀλιμένοισ ἐκπεσόντα πρὸσ πέτραισ. καὶ πῶσ ὅδ’ οὐκ ὄλωλε κοινωνῶν πλάτησ; ἐσθλῶν κακίουσ ἐνίοτ’ εὐτυχέστεροι. λιπὼν δὲ ναὸσ ποῦ πάρεστιν ἔκβολα; ὅπου κακῶσ ὄλοιτο, Μενέλεωσ δὲ μή. ὄλωλ’ ἐκεῖνοσ. ἦλθε δ’ ἐν ποίῳ σκάφει; ναῦταί σφ’ ἀνείλοντ’ ἐντυχόντεσ, ὡσ λέγει. ποῦ δὴ τὸ πεμφθὲν ἀντὶ σοῦ Τροίᾳ κακόν; νεφέλησ λέγεισ ἄγαλμα; ἐσ αἰθέρ’ οἴχεται. ὦ Πρίαμε καὶ γῆ Τρῳάσ, <ὡσ> ἔρρεισ μάτην. κἀγὼ μετέσχον Πριαμίδαισ δυσπραξίασ. πόσιν δ’ ἄθαπτον ἔλιπεν ἢ κρύπτει χθονί; ἄθαπτον· οἲ ἐγὼ τῶν ἐμῶν τλήμων κακῶν. τῶνδ’ οὕνεκ’ ἔταμεσ βοστρύχουσ ξανθῆσ κόμησ· φίλοσ γάρ ἐστιν, ὅσ ποτ’ ἐστίν, ἐνθάδ’ ὤν. ὀρθῶσ μὲν ἥδε συμφορὰ δακρύεται ‐ ἐν εὐμαρεῖ γοῦν σὴν κασιγνήτην λαθεῖν. οὐ δῆτα. πῶσ οὖν; τόνδ’ ἔτ’ οἰκήσεισ τάφον; τί κερτομεῖσ με, τὸν θανόντα δ’ οὐκ ἐᾷσ; πιστὴ γὰρ εἶ σὺ σῷ πόσει φεύγουσά με. ἀλλ’ οὐκέτ’· ἤδη δ’ ἄρχε τῶν ἐμῶν γάμων. χρόνια μὲν ἦλθεν, ἀλλ’ ὅμωσ αἰνῶ τάδε. οἶσθ’ οὖν ὃ δρᾶσον; τῶν πάροσ λαθώμεθα. ἐπὶ τῷ; χάρισ γὰρ ἀντὶ χάριτοσ ἐλθέτω. σπονδὰσ τέμωμεν καὶ διαλλάχθητί μοι. μεθίημι νεῖκοσ τὸ σόν, ἴτω δ’ ὑπόπτερον. πρόσ νύν σε γονάτων τῶνδ’, ἐπείπερ εἶ φίλοσ ‐ τί χρῆμα θηρῶσ’ ἱκέτισ ὠρέχθησ ἐμοῦ; τὸν κατθανόντα πόσιν ἐμὸν θάψαι θέλω. τί δ’; ἔστ’ ἀπόντων τύμβοσ; ἢ θάψεισ σκιάν; Ἕλλησίν ἐστι νόμοσ, ὃσ ἂν πόντῳ θάνῃ ‐ τί δρᾶν; σοφοί τοι Πελοπίδαι τὰ τοιάδε. κενοῖσι θάπτειν ἐν πέπλων ὑφάσμασιν. κτέριζ’· ἀνίστη τύμβον οὗ χρῄζεισ χθονόσ. οὐχ ὧδε ναύτασ ὀλομένουσ τυμβεύομεν. πῶσ δαί; λέλειμμαι τῶν ἐν Ἕλλησιν νόμων. ἐσ πόντον ὅσα χρὴ νέκυσιν ἐξορμίζομεν. τί σοι παράσχω δῆτα τῷ τεθνηκότι; ὅδ’ οἶδ’, ἐγὼ δ’ ἄπειροσ, εὐτυχοῦσα πρίν. ὦ ξένε, λόγων μὲν κληδόν’ ἤνεγκασ φίλην.

οὔκουν ἐμαυτῷ γ’ οὐδὲ τῷ τεθνηκότι. πῶσ τοὺσ θανόντασ θάπτετ’ ἐν πόντῳ νεκρούσ; ὡσ ἂν παρούσησ οὐσίασ ἕκαστοσ ᾖ. πλούτου λέγ’ οὕνεχ’ ὅ τι θέλεισ ταύτησ χάριν. προσφάζεται μὲν αἷμα πρῶτα νερτέροισ. τίνοσ; σύ μοι σήμαινε, πείσομαι δ’ ἐγώ. αὐτὸσ σὺ γίγνωσκ’· ἀρκέσει γὰρ ἃν διδῷσ. ἐν βαρβάροισ μὲν ἵππον ἢ ταῦρον νόμοσ. διδούσ γε μὲν δὴ δυσγενὲσ μηδὲν δίδου. οὐ τῶνδ’ ἐν ἀγέλαισ ὀλβίαισ σπανίζομεν. καὶ στρωτὰ φέρεται λέκτρα σώματοσ κενά. ἔσται· τί δ’ ἄλλο προσφέρειν νομίζεται; χαλκήλαθ’ ὅπλα· καὶ γὰρ ἦν φίλοσ δορί. ἄξια τάδ’ ἔσται Πελοπιδῶν ἃ δώσομεν. καὶ τἄλλ’ ὅσα χθὼν καλὰ φέρει βλαστήματα. πῶσ οὖν; ἐσ οἶδμα τίνι τρόπῳ καθίετε; ναῦν δεῖ παρεῖναι κἀρετμῶν ἐπιστάτασ. πόσον δ’ ἀπείργει μῆκοσ ἐκ γαίασ δόρυ; ὥστ’ ἐξορᾶσθαι ῥόθια χερσόθεν μόλισ. τί δή; τόδ’ Ἑλλὰσ νόμιμον ἐκ τίνοσ σέβει; ὡσ μὴ πάλιν γῇ λύματ’ ἐκβάλῃ κλύδων. Φοίνισσα κώπη ταχύποροσ γενήσεται. καλῶσ ἂν εἰή Μενέλεῴ τε πρὸσ χάριν. οὔκουν σὺ χωρὶσ τῆσδε δρῶν ἀρκεῖσ τάδε; μητρὸσ τόδ’ ἔργον ἢ γυναικὸσ ἢ τέκνων. ταύτησ ὁ μόχθοσ, ὡσ λέγεισ, θάπτειν πόσιν. ἐν εὐσεβεῖ γοῦν νόμιμα μὴ κλέπτειν νεκρῶν. ἴτω· πρὸσ ἡμῶν ἄλοχον εὐσεβῆ τρέφειν. ἐλθὼν δ’ ἐσ οἴκουσ ἐξελοῦ κόσμον νεκρῷ· καὶ σὲ οὐ κεναῖσι χερσὶ γῆσ ἀποστελῶ, δράσαντα τῇδε πρὸσ χάριν· φήμασ δ’ ἐμοὶ ἐσθλὰσ ἐνεγκὼν ἀντὶ τῆσ ἀχλαινίασ ἐσθῆτα λήψῃ σῖτά θ’, ὥστε σ’ ἐσ πάτραν ἐλθεῖν, ἐπεὶ νῦν γ’ ἀθλίωσ ἔχονθ’ ὁρῶ. σὺ δ’, ὦ τάλαινα, μὴ ’πὶ τοῖσ ἀνηνύτοισ τρύχουσα σαυτήν ‐ Μενέλεωσ δ’ ἔχει πότμον, κοὐκ ἂν δύναιτο ζῆν ὁ κατθανὼν πόσισ. σὸν ἔργον, ὦ νεᾶνι· τὸν παρόντα μὲν στέργειν πόσιν χρή, τὸν δὲ μηκέτ’ ὄντ’ ἐᾶν· ἄριστα γάρ σοι ταῦτα πρὸσ τὸ τυγχάνον. ἢν δ’ Ἑλλάδ’ ἔλθω καὶ τύχω σωτηρίασ, παύσω ψόγου σε τοῦ πρίν, ἢν γυνὴ γένῃ οἱάν γενέσθαι χρή σε σῷ ξυνευνέτῃ. ἔσται τάδ’· οὐδὲ μέμψεται πόσισ ποτὲ ἡμῖν· σὺ δ’ αὐτὸσ ἐγγὺσ ὢν εἴσῃ τάδε. ἀλλ’, ὦ τάλασ, εἴσελθε καὶ λουτρῶν τύχε ἐσθῆτά τ’ ἐξάλλαξον. οὐκ ἐσ ἀμβολὰσ εὐεργετήσω σ’· εὐμενέστερον γὰρ ἂν τῷ φιλτάτῳ μοι Μενέλεῳ τὰ πρόσφορα δρῴησ ἄν, ἡμῶν τυγχάνων οἱών σε χρή.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Euripides, Helen, episode

(에우리피데스, Helen, episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION