Euripides, Helen, episode, dialogue 17:

(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 17:)

Μενέλαε, πρὸσ μὲν παρθένου σεσῴσμεθα· τοὐνθένδε δὴ σὲ τοὺσ λόγουσ φέροντα χρὴ κοινὴν ξυνάπτειν μηχανὴν σωτηρίασ. ἄκουε δή νυν· χρόνιοσ εἶ κατὰ στέγασ καὶ συντέθραψαι προσπόλοισι βασιλέωσ. τί τοῦτ’ ἔλεξασ; ἐσφέρεισ γὰρ ἐλπίδασ ὡσ δή τι δράσων χρηστὸν ἐσ κοινόν γε νῷν. πείσειασ ἄν τιν’ οἵτινεσ τετραζύγων ὄχων ἀνάσσουσ’, ὥστε νῷν δοῦναι δίφρουσ; πείσαιμ’ <ἄν>· ἀλλὰ τίνα φυγὴν φευξούμεθα πεδίων ἄπειροι βαρβάρου τ’ ὄντεσ χθονόσ; ἀδύνατον εἶπασ. φέρε, τί δ’, εἰ κρυφθεὶσ δόμοισ κτάνοιμ’ ἄνακτα τῷδε διστόμῳ ξίφει; οὐκ ἄν σ’ ἀνάσχοιτ’ οὐδὲ σιγήσειεν ἂν μέλλοντ’ ἀδελφὴ σύγγονον κατακτενεῖν. ἀλλ’ οὐδὲ μὴν ναῦσ ἔστιν ᾗ σωθεῖμεν ἂν φεύγοντεσ· ἣν γὰρ εἴχομεν θάλασσ’ ἔχει. ἄκουσον, ἤν τι καὶ γυνὴ λέξῃ σοφόν. βούλῃ λέγεσθαι, μὴ θανών, λόγῳ θανεῖν; κακὸσ μὲν ὄρνισ· εἰ δὲ κερδανῶ, λέγειν ἕτοιμόσ εἰμι μὴ θανὼν λόγῳ θανεῖν. καὶ μὴν γυναικείοισ σ’ ἂν οἰκτισαίμεθα κουραῖσι καὶ θρήνοισι πρὸσ τὸν ἀνόσιον. σωτηρίασ δὲ τοῦτ’ ἔχει τί νῷν ἄκοσ; παλαιότησ γὰρ τῷ λόγῳ γ’ ἔνεστί τισ. ὡσ δὴ θανόντα σ’ ἐνάλιον κενῷ τάφῳ θάψαι τύραννον τῆσδε γῆσ αἰτήσομαι. καὶ δὴ παρεῖκεν· εἶτα πῶσ ἄνευ νεὼσ σωθησόμεσθα κενοταφοῦντ’ ἐμὸν δέμασ; δοῦναι κελεύσω πορθμίδ’, ᾗ καθήσομαι κόσμον τάφῳ σῷ πελαγίουσ ἐσ ἀγκάλασ. ὡσ εὖ τόδ’ εἶπασ πλὴν ἕν· εἰ χέρσῳ ταφὰσ θεῖναι κελεύσει σ’, οὐδὲν ἡ σκῆψισ φέρει. ἀλλ’ οὐ νομίζειν φήσομεν καθ’ Ἑλλάδα χέρσῳ καλύπτειν τοὺσ θανόντασ ἐναλίουσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION