Euripides, Helen, episode, lyric

(에우리피데스, Helen, episode, lyric)

γέγηθα, κρατὶ δ’ ὀρθίουσ ἐθείρασ ἀνεπτέρωκα καὶ δάκρυ σταλάσσω, περὶ δὲ γυῖα χέρασ ἔβαλον, ἡδονάν, ὦ πόσισ, ὡσ λάβω. ὦ φιλτάτη πρόσοψισ, οὐκ ἐμέμφθην· ἔχω τὰ τῆσ Διόσ τε λέκτρα Λήδασ θ’, ἃν ὑπὸ λαμπάδων κόροι λεύκιπποι ξυνομαίμονεσ ὤλβισαν ὤλβισαν τὸ πρόσθεν, ἐκ δόμων δὲ νοσφίσασ σ’ ἐμοῦ πρὸσ ἄλλαν ἐλαύνει θεὸσ συμφορὰν τᾶσδε κρείσσω. τὸ κακὸν δ’ ἀγαθὸν σέ τε κἀμὲ συνάγαγε, πόσιν χρόνιον, ἀλλ’ ὅμωσ ὀναίμαν τύχασ. ὄναιο δῆτα. ταὐτὰ δὴ ξυνεύχομαι· δυοῖν γὰρ ὄντοιν οὐχ ὃ μὲν τλήμων, ὃ δ’ οὔ. φίλαι φίλαι, τὰ πάροσ οὐκέτι στένομεν οὐδ’ ἀλγῶ. πόσιν ἐμὸν ἔχομεν ἔχομεν, ὃν ἔμενον ἔμενον ἐκ Τροίασ πολυετῆ μολεῖν. ἔχεισ, ἐγώ τε σέ· ἡλίουσ δὲ μυρίουσ μόλισ διελθὼν ᾐσθόμην τὰ τῆσ θεοῦ. ἐμὰ δὲ χαρμονὰ δάκρυα· πλέον ἔχει χάριτοσ ἢ λύπασ. τί φῶ; τίσ ἂν τάδ’ ἤλπισεν βροτῶν ποτε; ἀδόκητον ἔχω σε πρὸσ στέρνοισ. κἀγὼ σὲ τὴν δοκοῦσαν Ἰδαίαν πόλιν μολεῖν Ἰλίου τε μελέουσ πύργουσ. πρὸσ θεῶν, δόμων πῶσ τῶν ἐμῶν ἀπεστάλησ; ἒ ἔ· πικρὰσ ἐσ ἀρχὰσ βαίνεισ, ἒ ἔ· πικρὰν δ’ ἐρευνᾷσ φάτιν. λέγ’· ὡσ ἀκουστὰ πάντα δῶρα δαιμόνων. ἀπέπτυσα μὲν λόγον, οἱο͂ν οἱο͂ν ἐσοίσομαι. ὅμωσ δὲ λέξον· ἡδύ τοι μόχθων κλύειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION