Euripides, Helen, episode, dialogue

(에우리피데스, Helen, episode, dialogue)

ὦ τὰσ τεθρίππουσ Οἰνομάῳ Πῖσαν κάτα Πέλοψ ἁμίλλασ ἐξαμιλληθείσ ποτε, εἴθ’ ὤφελεσ τόθ’, ἡνίκ’ ἔρανον εἰσ θεοὺσ πεισθεὶσ ἐποίεισ, ἐν θεοῖσ λιπεῖν βίον, πρὶν τὸν ἐμὸν Ἀτρέα πατέρα γεννῆσαί ποτε, ὃσ ἐξέφυσεν Αἐρόπησ λέκτρων ἄπο Ἀγαμέμνον’ ἐμέ τε Μενέλεων, κλεινὸν ζυγόν· πλεῖστον γὰρ οἶμαι ‐ καὶ τόδ’ οὐ κόμπῳ λέγω ‐ στράτευμα κώπῃ διορίσαι Τροίαν ἔπι, τύραννοσ οὐδὲν πρὸσ βίαν στρατηλατῶν, ἑκοῦσι δ’ ἄρξασ Ἑλλάδοσ νεανίαισ. καὶ τοὺσ μὲν οὐκέτ’ ὄντασ ἀριθμῆσαι πάρα, τοὺσ δ’ ἐκ θαλάσσησ ἀσμένουσ πεφευγότασ, νεκρῶν φέροντασ ὀνόματ’ εἰσ οἴκουσ πάλιν. ἐγὼ δ’ ἐπ’ οἶδμα πόντιον γλαυκῆσ ἁλὸσ τλήμων ἀλῶμαι χρόνον ὅσονπερ Ἰλίου πύργουσ ἔπερσα, κἀσ πάτραν χρῄζων μολεῖν οὐκ ἀξιοῦμαι τοῦδε πρὸσ θεῶν τυχεῖν. Λιβύησ τ’ ἐρήμουσ ἀξένουσ τ’ ἐπιδρομὰσ πέπλευκα πάσασ· χὥταν ἐγγὺσ ὦ πάτρασ, πάλιν μ’ ἀπωθεῖ πνεῦμα, κοὔποτ’ οὔριον ἐσῆλθε λαῖφοσ ὥστε μ’ ἐσ πάτραν μολεῖν. καὶ νῦν τάλασ ναυαγὸσ ἀπολέσασ φίλουσ ἐξέπεσον ἐσ γῆν τήνδε·

ναῦσ δὲ πρὸσ πέτρασ πολλοὺσ ἀριθμοὺσ ἄγνυται ναυαγίων. τρόπισ δ’ ἐλείφθη ποικίλων ἁρμοσμάτων, ἐφ’ ἧσ ἐσώθην μόλισ ἀνελπίστῳ τύχῃ Ἑλένη τε, Τροίασ ἣν ἀποσπάσασ ἔχω. ὄνομα δὲ χώρασ ἥτισ ἥδε καὶ λεὼσ οὐκ οἶδα· ὄχλον γὰρ ἐσπεσεῖν ᾐσχυνόμην ὥσθ’ ἱστορῆσαι, τὰσ ἐμὰσ δυσχλαινίασ κρύπτων ὑπ’ αἰδοῦσ τῆσ τύχησ. ὅταν δ’ ἀνὴρ πράξῃ κακῶσ ὑψηλόσ, εἰσ ἀηθίαν πίπτει κακίω τοῦ πάλαι δυσδαίμονοσ. χρεία δὲ τείρει μ’· οὔτε γὰρ σῖτοσ πάρα οὔτ’ ἀμφὶ χρῶτ’ ἐσθῆτεσ· αὐτὰ δ’ εἰκάσαι πάρεστι ναὸσ ἐκβόλοισ ἃ ἀμπίσχομαι. πέπλουσ δὲ τοὺσ πρὶν λαμπρά τ’ ἀμφιβλήματα χλιδάσ τε πόντοσ ἡρ́πασ’· ἐν δ’ ἄντρου μυχοῖσ κρύψασ γυναῖκα τὴν κακῶν πάντων ἐμοὶ ἄρξασαν ἥκω τούσ τε περιλελειμμένουσ φίλων φυλάσσειν τἄμ’ ἀναγκάσασ λέχη. μόνοσ δὲ νοστῶ, τοῖσ ἐκεῖ ζητῶν φίλοισ τὰ πρόσφορ’ ἤν πωσ ἐξερευνήσασ λάβω. ἰδὼν δὲ δῶμα περιφερὲσ θριγκοῖσ τόδε πύλασ τε σεμνὰσ ἀνδρὸσ ὀλβίου τινόσ, προσῆλθον· ἐλπὶσ δ’ ἔκ γε πλουσίων δόμων λαβεῖν τι ναύταισ· ἐκ δὲ μὴ ἐχόντων βίον ‐ οὐδ’ εἰ θέλοιεν, ὠφελεῖν ἔχοιεν ἄν. ὠή·

τίσ ἂν πυλωρὸσ ἐκ δόμων μόλοι, ὅστισ διαγγείλειε τἄμ’ ἔσω κακά; τίσ πρὸσ πύλαισιν;

οὐκ ἀπαλλάξῃ δόμων καὶ μὴ πρὸσ αὐλείοισιν ἑστηκὼσ πύλαισ ὄχλον παρέξεισ δεσπόταισ; ἢ κατθανῇ Ἕλλην πεφυκώσ, οἷσιν οὐκ ἐπιστροφαί. ὦ γραῖα, ταὐτὰ ταῦτ’ ἔπη κἄλλωσ λέγειν ἔξεστι, πείσομαι γάρ· ἀλλ’ ἄνεσ λόγον. ἄπελθ’· ἐμοὶ γὰρ τοῦτο πρόσκειται, ξένε, μηδένα πελάζειν τοισίδ’ Ἑλλήνων δόμοισ. ἆ· μὴ προσείλει χεῖρα μηδ’ ὤθει βίᾳ. πείθῃ γὰρ οὐδὲν ὧν λέγω, σὺ δ’ αἴτιοσ. ἄγγειλον εἴσω δεσπόταισι τοῖσι σοῖσ. . . . πικρῶσ ἄρ’ οἶμαί γ’ ἀγγελεῖν τοὺσ σοὺσ λόγουσ. ναυαγὸσ ἥκω ξένοσ, ἀσύλητον γένοσ. οἶκον πρὸσ ἄλλον νύν τιν’ ἀντὶ τοῦδ’ ἴθι. οὔκ, ἀλλ’ ἔσω πάρειμι· καὶ σύ μοι πιθοῦ. ὀχληρὸσ ἴσθ’ ὤν· καὶ τάχ’ ὠσθήσῃ βίᾳ. αἰαῖ· τὰ κλεινὰ ποῦ ’στί μοι στρατεύματα; οὐκοῦν ἐκεῖ που σεμνὸσ ἦσθ’, οὐκ ἐνθάδε. ὦ δαῖμον, ὡσ ἀνάξι’ ἠτιμώμεθα. τί βλέφαρα τέγγεισ δάκρυσι; πρὸσ τίν’ οἰκτρὸσ εἶ; πρὸσ τὰσ πάροιθεν συμφορὰσ εὐδαίμονασ. οὔκουν ἀπελθὼν δάκρυα σοῖσ δώσεισ φίλοισ; τίσ δ’ ἥδε χώρα; τοῦ δὲ βασίλειοι δόμοι; Πρωτεὺσ τάδ’ οἰκεῖ δώματ’, Αἴγυπτοσ δὲ γῆ. Αἴγυπτοσ; ὦ δύστηνοσ, οἷ πέπλευκ’ ἄρα. τί δὴ τὸ Νείλου μεμπτόν ἐστί σοι γάνοσ; οὐ τοῦτ’ ἐμέμφθην· τὰσ ἐμὰσ στένω τύχασ. πολλοὶ κακῶσ πράσσουσιν, οὐ σὺ δὴ μόνοσ. ἔστ’ οὖν ἐν οἴκοισ ὅντιν’ ὀνομάζεισ ἄναξ; τόδ’ ἐστὶν αὐτοῦ μνῆμα, παῖσ δ’ ἄρχει χθονόσ. ποῦ δῆτ’ ἂν εἰή; πότερον ἐκτὸσ ἢ ’ν δόμοισ; οὐκ ἔνδον· Ἕλλησιν δὲ πολεμιώτατοσ. τίν’ αἰτίαν σχὼν ἧσ ἐπηυρόμην ἐγώ; Ἑλένη κατ’ οἴκουσ ἐστὶ τούσδ’ ἡ τοῦ Διόσ. πῶσ φῄσ; τίν’ εἶπασ μῦθον; αὖθίσ μοι φράσον. ἡ Τυνδαρὶσ παῖσ, ἣ κατὰ Σπάρτην ποτ’ ἦν. πόθεν μολοῦσα; τίνα τὸ πρᾶγμ’ ἔχει λόγον; Λακεδαίμονοσ γῆσ δεῦρο νοστήσασ’ ἄπο. πότε; οὔ τί που λελῄσμεθ’ ἐξ ἄντρων λέχοσ; πρὶν τοὺσ Ἀχαιούσ, ὦ ξέν’, ἐσ Τροίαν μολεῖν.

ἀλλ’ ἑρ́π’ ἀπ’ οἴκων· ἔστι γάρ τισ ἐν δόμοισ τύχη, τύραννοσ ᾗ ταράσσεται δόμοσ. καιρὸν γὰρ οὐδέν’ ἦλθεσ· ἢν δὲ δεσπότησ λάβῃ σε, θάνατοσ ξένιά σοι γενήσεται. εὔνουσ γάρ εἰμ’ Ἕλλησιν, οὐχ ὅσον πικροὺσ λόγουσ ἔδωκα δεσπότην φοβουμένη. τί φῶ; τί λέξω; συμφορὰσ γὰρ ἀθλίασ ἐκ τῶν πάροιθεν τὰσ παρεστώσασ κλύω, εἰ τὴν μὲν αἱρεθεῖσαν ἐκ Τροίασ ἄγων ἥκω δάμαρτα καὶ κατ’ ἄντρα σῴζεται, ὄνομα δὲ ταὐτὸν τῆσ ἐμῆσ ἔχουσά τισ δάμαρτοσ ἄλλη τοισίδ’ ἐνναίει δόμοισ. Διὸσ δ’ ἔλεξε παῖδά νιν πεφυκέναι. ἀλλ’ ἦ τισ ἔστι Ζηνὸσ ὄνομ’ ἔχων ἀνὴρ Νείλου παρ’ ὄχθασ; εἷσ γὰρ ὅ γε κατ’ οὐρανόν. Σπάρτη δὲ ποῦ γῆσ ἐστι πλὴν ἵνα ῥοαὶ τοῦ καλλιδόνακόσ εἰσιν Εὐρώτα μόνον; ἁπλοῦν δὲ Τυνδάρειον ὄνομα κλῄζεται. Λακεδαίμονοσ δὲ γαῖα τίσ ξυνώνυμοσ Τροίασ τε; ἐγὼ μὲν οὐκ ἔχω τί χρὴ λέγειν. πολλοὶ γάρ, ὡσ εἴξασιν, ἐν πολλῇ χθονὶ ὀνόματα ταὔτ’ ἔχουσι καὶ πόλισ πόλει γυνὴ γυναικί τ’· οὐδὲν οὖν θαυμαστέον. οὐδ’ αὖ τὸ δεινὸν προσπόλου φευξούμεθα· ἀνὴρ γὰρ οὐδεὶσ ὧδε βάρβαροσ φρένασ, ὃσ ὄνομ’ ἀκούσασ τοὐμὸν οὐ δώσει βοράν. κλεινὸν τὸ Τροίασ πῦρ ἐγώ θ’ ὃσ ἧψά νιν, Μενέλαοσ, οὐκ ἄγνωστοσ ἐν πάσῃ χθονί. δόμων ἄνακτα προσμενῶ· δισσὰσ δέ μοι ἔχει φυλάξεισ· ἢν μὲν ὠμόφρων τισ ᾖ, κρύψασ ἐμαυτὸν εἶμι πρὸσ ναυάγια· ἢν δ’ ἐνδιδῷ τι μαλθακόν, τὰ πρόσφορα τῆσ νῦν παρούσησ συμφορᾶσ αἰτήσομαι. κακῶν μὲν ἡμῖν ἔσχατον τοῖσ ἀθλίοισ, ἄλλουσ τυράννουσ αὐτὸν ὄντα βασιλέα βίον προσαιτεῖν· ἀλλ’ ἀναγκαίωσ ἔχει. λόγοσ γάρ ἐστιν οὐκ ἐμόσ, σοφὸν δ’ ἔποσ, δεινῆσ ἀνάγκησ οὐδὲν ἰσχύειν πλέον.

상위

Helen

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION