Euripides, Hecuba, episode, iambics 4:

οἴμοι τάλαινα, ποῖ μ’ ὑπεξάγεισ πόδα; ἐοίκα πράξειν οὐδέν· ὦ τάλαιν’ ἐγώ. τί δῆτα θνητοὶ τἄλλα μὲν μαθήματα μοχθοῦμεν ὡσ χρὴ πάντα καὶ ματεύομεν, Πειθὼ δὲ τὴν τύραννον ἀνθρώποισ μόνην οὐδέν τι μᾶλλον ἐσ τέλοσ σπουδάζομεν μισθοὺσ διδόντεσ μανθάνειν, ἵν’ ἦν ποτε πείθειν ἅ τισ βούλοιτο τυγχάνειν θ’ ἅμα; πῶσ οὖν ἔτ’ ἄν τισ ἐλπίσαι πράξειν καλῶσ; οἱ μὲν γὰρ ὄντεσ παῖδεσ οὐκέτ’ εἰσί μοι, αὕτη δ’ ἐπ’ αἰσχροῖσ αἰχμάλωτοσ. οἴχομαι· καπνὸν δὲ πόλεωσ τόνδ’ ὑπερθρῴσκονθ’ ὁρῶ.