Euripides, episode 11:

μάντις δ ὁ δαίμων ὅδε:? τὸν θεὸν δ ἐς γῆν δέχου καὶ σπένδε καὶ βάκχευε καὶ στέφου κάρα. τὸ γὰρ βακχεύσιμον καὶ τὸ μανιῶδες μαντικὴν πολλὴν ἔχει: ὅταν γὰρ ὁ θεὸς ἐς τὸ σῶμ ἔλθῃ πολύς, λέγειν τὸ μέλλον τοὺς μεμηνότας ποιεῖ. Ἄρεώς τε μοῖραν μεταλαβὼν ἔχει τινά: στρατὸν γὰρ ἐν ὅπλοις ὄντα κἀπὶ τάξεσιν φόβος διεπτόησε πρὶν λόγχης θιγεῖν. μανία δὲ καὶ τοῦτ ἐστὶ Διονύσου πάρα. ἔτ αὐτὸν ὄψῃ κἀπὶ Δελφίσιν πέτραις πηδῶντα σὺν πεύκαισι δικόρυφον πλάκα, πάλλοντα καὶ σείοντα βακχεῖον κλάδον, μέγαν τ ἀν Ἑλλάδα. ἀλλ ἐμοί, Πενθεῦ, πιθοῦ: μὴ τὸ κράτος αὔχει δύναμιν ἀνθρώποις ἔχειν, μηδ, ἢν δοκῇς μέν, ἡ δὲ δόξα σου νοσῇ, φρονεῖν δόκει τι:?