Euripides, episode

(에우리피데스, episode)

σὲ τὸν πρόθυμον ὄνθ’ ἃ μὴ χρεὼν ὁρᾶν σπεύδοντά τ’ ἀσπούδαστα, Πενθέα λέγω, ἔξιθι πάροιθε δωμάτων, ὄφθητί μοι, σκευὴν γυναικὸσ μαινάδοσ βάκχησ ἔχων, μητρόσ τε τῆσ σῆσ καὶ λόχου κατάσκοποσ· πρέπεισ δὲ Κάδμου θυγατέρων μορφὴν μιᾷ. καὶ μὴν ὁρᾶν μοι δύο μὲν ἡλίουσ δοκῶ, δισσὰσ δὲ Θήβασ καὶ πόλισμ’ ἑπτάστομον· καὶ ταῦροσ ἡμῖν πρόσθεν ἡγεῖσθαι δοκεῖσ καὶ σῷ κέρατα κρατὶ προσπεφυκέναι. ἀλλ’ ἦ ποτ’ ἦσθα θήρ; τεταύρωσαι γὰρ οὖν. ὁ θεὸσ ὁμαρτεῖ, πρόσθεν ὢν οὐκ εὐμενήσ, ἔνσπονδοσ ἡμῖν· νῦν δ’ ὁρᾷσ ἃ χρή σ’ ὁρᾶν. τί φαίνομαι δῆτ’; οὐχὶ τὴν Ἰνοῦσ στάσιν ἢ τὴν Ἀγαύησ ἑστάναι, μητρόσ γ’ ἐμῆσ; αὐτὰσ ἐκείνασ εἰσορᾶν δοκῶ σ’ ὁρῶν. ἀλλ’ ἐξ ἕδρασ σοι πλόκαμοσ ἐξέστηχ’ ὅδε, οὐχ ὡσ ἐγώ νιν ὑπὸ μίτρᾳ καθήρμοσα. ἔνδον προσείων αὐτὸν ἀνασείων τ’ ἐγὼ καὶ βακχιάζων ἐξ ἕδρασ μεθώρμισα. ἀλλ’ αὐτὸν ἡμεῖσ, οἷσ σε θεραπεύειν μέλει, πάλιν καταστελοῦμεν· ἀλλ’ ὄρθου κάρα. ἰδού, σὺ κόσμει· σοὶ γὰρ ἀνακείμεσθα δή. ζῶναί τέ σοι χαλῶσι κοὐχ ἑξῆσ πέπλων στολίδεσ ὑπὸ σφυροῖσι τείνουσιν σέθεν. κἀμοὶ δοκοῦσι παρά γε δεξιὸν πόδα· τἀνθένδε δ’ ὀρθῶσ παρὰ τένοντ’ ἔχει πέπλοσ. ἦ πού με τῶν σῶν πρῶτον ἡγήσῃ φίλων, ὅταν παρὰ λόγον σώφρονασ βάκχασ ἴδῃσ. πότερα δὲ θύρσον δεξιᾷ λαβὼν χερὶ ἢ τῇδε, βάκχῃ μᾶλλον εἰκασθήσομαι; ἐν δεξιᾷ χρὴ χἅμα δεξιῷ ποδὶ αἴρειν νιν· αἰνῶ δ’ ὅτι μεθέστηκασ φρενῶν. ἆρ’ ἂν δυναίμην τὰσ Κιθαιρῶνοσ πτυχὰσ αὐταῖσι βάκχαισ τοῖσ ἐμοῖσ ὤμοισ φέρειν;

δύναι’ ἄν, εἰ βούλοιο· τὰσ δὲ πρὶν φρένασ οὐκ εἶχεσ ὑγιεῖσ, νῦν δ’ ἔχεισ οἱάσ σε δεῖ. μοχλοὺσ φέρωμεν; ἢ χεροῖν ἀνασπάσω κορυφαῖσ ὑποβαλὼν ὦμον ἢ βραχίονα; μὴ σύ γε τὰ Νυμφῶν διολέσῃσ ἱδρύματα καὶ Πανὸσ ἕδρασ ἔνθ’ ἔχει συρίγματα. καλῶσ ἔλεξασ· οὐ σθένει νικητέον γυναῖκασ· ἐλάταισιν δ’ ἐμὸν κρύψω δέμασ. κρύψῃ σὺ κρύψιν ἥν σε κρυφθῆναι χρεών, ἐλθόντα δόλιον μαινάδων κατάσκοπον. καὶ μὴν δοκῶ σφᾶσ ἐν λόχμαισ ὄρνιθασ ὣσ λέκτρων ἔχεσθαι φιλτάτοισ ἐν ἑρ́κεσιν. οὐκοῦν ἐπ’ αὐτὸ τοῦτ’ ἀποστέλλῃ φύλαξ· λήψῃ δ’ ἴσωσ σφᾶσ, ἢν σὺ μὴ ληφθῇσ πάροσ. κόμιζε διὰ μέσησ με Θηβαίασ χθονόσ· μόνοσ γὰρ αὐτῶν εἰμ’ ἀνὴρ τολμῶν τόδε. μόνοσ σὺ πόλεωσ τῆσδ’ ὑπερκάμνεισ, μόνοσ· τοιγάρ σ’ ἀγῶνεσ ἀναμένουσιν οὓσ ἐχρῆν. ἕπου δέ· πομπὸσ δ’ εἶμ’ ἐγὼ σωτήριοσ, κεῖθεν δ’ ἀπάξει σ’ ἄλλοσ. ἡ τεκοῦσά γε. ἐπίσημον ὄντα πᾶσιν. ἐπὶ τόδ’ ἔρχομαι. φερόμενοσ ἥξεισ . . . ἁβρότητ’ ἐμὴν λέγεισ. ἐν χερσὶ μητρόσ. καὶ τρυφᾶν μ’ ἀναγκάσεισ. τρυφάσ γε τοιάσδε. ἀξίων μὲν ἅπτομαι. δεινὸσ σὺ δεινὸσ κἀπὶ δείν’ ἔρχῃ πάθη, ὥστ’ οὐρανῷ στηρίζον εὑρήσεισ κλέοσ. ἔκτειν’, Ἀγαύη, χεῖρασ αἵ θ’ ὁμόσποροι Κάδμου θυγατέρεσ·

τὸν νεανίαν ἄγω τόνδ’ εἰσ ἀγῶνα μέγαν, ὁ νικήσων δ’ ἐγὼ καὶ Βρόμιοσ ἔσται. τἄλλα δ’ αὐτὸ σημανεῖ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION