Epictetus, Works, book 0 17:

(에픽테토스, Works, book 0 17:)

Τοῦ αὐτοῦ. Χαρίεντεσ, ἔφη, εἰσὶν οἱ μέγα φρονοῦντεσ ἐπὶ τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. "ἐγώ", φησί, "κρείττων εἰμί σου· ἀγροὺσ γὰρ ἔχω πολλούσ, σὺ δὲ λιμῷ παρατείνῃ". ἄλλοσ λέγει "ἐγὼ ὑπατικόσ εἰμι". ἄλλοσ "ἐγὼ ἐπίτροποσ"· ἄλλοσ "ἐγὼ οὔλασ τρίχασ ἔχω". ἵπποσ δ’ ἵππῳ οὐ λέγει ὅτι "κρείττων εἰμί σου· πολὺν γὰρ κέκτημαι χιλὸν καὶ κριθὰσ πολλὰσ καὶ χαλινοί μοί εἰσι χρυσοῖ καὶ ἐφίππ[ε]ια ποικίλα", ἀλλ’ ὅτι "ὠκύτερόσ σου εἰμί". καὶ πᾶν ζῷον κρεῖττον καὶ χεῖρόν ἐστιν ἐκ τῆσ ἑαυτοῦ ἀρετῆσ καὶ κακίασ. ἆρ’ οὖν ἀνθρώπου μόνου ἀρετὴ οὐκ ἔστιν, ἀλλὰ δεῖ ἡμᾶσ εἰσ τρίχασ ἀφορᾶν καὶ τὰ ἱμάτια καὶ τοὺσ πάππουσ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION