헬라어 문장 검색 - Διογεν́Λιϝεσοφ́9́07́

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS)

Δημόκριτοσ Ἡγησιστράτου, οἱ δὲ Ἀθηνοκρίτου, τινὲσ Δαμασίππου Ἀβδηρίτησ ἤ, ὡσ ἔνιοι, Μιλήσιοσ. οὗτοσ μάγων τινῶν διήκουσε καὶ Χαλδαίων, Ξέρξου τοῦ βασιλέωσ τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἐπιστάτασ καταλιπόντοσ, ἡνίκα ἐξενίσθη παρ’ αὐτῷ, καθά φησι καὶ Ἡρόδοτοσ· παρ’ ὧν τά τε περὶ θεολογίασ καὶ ἀστρολογίασ ἔμαθεν ἔτι παῖσ ὤν. ὕστερον δὲ Λευκίππῳ παρέβαλε καὶ Ἀναξαγόρᾳ κατά τινασ, ἔτεσιν ὢν αὐτοῦ νεώτεροσ τετταράκοντα. Φαβωρῖνοσ δέ φησιν ἐν Παντοδαπῇ ἱστορίᾳ λέγειν Δημόκριτον περὶ Ἀναξαγόρου ὡσ οὐκ εἰήσαν αὐτοῦ αἱ δόξαι αἵ τε περὶ ἡλίου καὶ σελήνησ, ἀλλὰ ἀρχαῖαι, τὸν δ’ ὑφῃρῆσθαι. διασύρειν τε αὐτοῦ τὰ περὶ τῆσ διακοσμήσεωσ καὶ τοῦ νοῦ, ἐχθρῶσ ἔχοντα πρὸσ αὐτὸν ὅτι δὴ μὴ προσήκατο αὐτόν.

πῶσ οὖν κατά τινασ ἀκήκοεν αὐτοῦ; Φησὶ δὲ Δημήτριοσ ἐν Ὁμωνύμοισ καὶ Ἀντισθένησ ἐν Διαδοχαῖσ ἀποδημῆσαι αὐτὸν καὶ εἰσ Αἴγυπτον πρὸσ τοὺσ ἱερέασ γεωμετρίαν μαθησόμενον καὶ πρὸσ Χαλδαίουσ εἰσ τὴν Περσίδα καὶ εἰσ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν γενέσθαι. τοῖσ τε Γυμνοσοφισταῖσ φασί τινεσ συμμῖξαι αὐτὸν ἐν Ἰνδίᾳ καὶ εἰσ Αἰθιοπίαν ἐλθεῖν. τρίτον τε ὄντα ἀδελφὸν νείμασθαι τὴν οὐσίαν· καὶ οἱ μὲν πλείουσ φασὶ τὴν ἐλάττω μοῖραν ἑλέσθαι τὴν ἐν ἀργυρίῳ, χρείαν ἔχοντα <διὰ τὸ> ἀποδημῆσαι τούτου κἀκείνων δολίωσ ὑποπτευσάντων. ὁ δὲ Δημήτριοσ ὑπὲρ ἑκατὸν τάλαντά φησιν εἶναι αὐτῷ τὸ μέροσ, ἃ πάντα καταναλῶσαι.

λέγει δ’ ὅτι τοσοῦτον ἦν φιλόπονοσ ὥστε τοῦ περικήπου δωμάτιόν τι ἀποτεμόμενοσ κατάκλειστοσ ἦν· καί ποτε τοῦ πατρὸσ αὐτοῦ πρὸσ θυσίαν βοῦν ἀγαγόντοσ καὶ αὐτόθι προσδήσαντοσ, ἱκανὸν χρόνον μὴ γνῶναι, ἑώσ αὐτὸν ἐκεῖνοσ διαναστήσασ προφάσει τῆσ θυσίασ καὶ τὰ περὶ τὸν βοῦν διηγήσατο. "δοκεῖ δέ," φησί, "καὶ Ἀθήναζε ἐλθεῖν καὶ μὴ σπουδάσαι γνωσθῆναι, δόξησ καταφρονῶν. καὶ εἰδέναι μὲν Σωκράτη, ἀγνοεῖσθαι δὲ ὑπ’ αὐτοῦ· ͅἦλθον γάρ,’ φησίν, ͅεἰσ Ἀθήνασ καὶ οὔτισ με ἔγνωκεν. ’" "Εἴπερ οἱ Ἀντερασταὶ Πλάτωνόσ εἰσι," φησὶ Θρασύλοσ, "οὗτοσ ἂν εἰή ὁ παραγενόμενοσ ἀνώνυμοσ, τῶν περὶ Οἰνοπίδην καὶ Ἀναξαγόραν ἕτεροσ, ἐν τῇ πρὸσ Σωκράτην ὁμιλίᾳ διαλεγόμενοσ περὶ φιλοσοφίασ, ᾧ, φησίν, ὡσ πεντάθλῳ ἐοίκεν ὁ φιλόσοφοσ, καὶ ἦν ὡσ ἀληθῶσ ἐν φιλοσοφίᾳ πένταθλοσ· τὰ γὰρ φυσικὰ καὶ τὰ ἠθικὰ <ἤσκητο>, ἀλλὰ καὶ τὰ μαθηματικὰ καὶ τοὺσ ἐγκυκλίουσ λόγουσ καὶ περὶ τεχνῶν πᾶσαν εἶχεν ἐμπειρίαν.

" τούτου ἐστὶ καὶ τὸ "λόγοσ ἔργου σκιή. " Δημήτριοσ δὲ ὁ Φαληρεὺσ ἐν τῇ Σωκράτουσ ἀπολογίᾳ μηδὲ ἐλθεῖν φησιν αὐτὸν εἰσ Ἀθήνασ. τοῦτο δὲ καὶ μεῖζον, εἴγε τοσαύτησ πόλεωσ ὑπερεφρόνησεν, οὐκ ἐκ τόπου δόξαν λαβεῖν βουλόμενοσ, ἀλλὰ τόπῳ δόξαν περιθεῖναι προελόμενοσ. Δῆλον δὲ κἀκ τῶν συγγραμμάτων οἱο͂σ ἦν.

"δοκεῖ δέ," φησὶν ὁ Θρασύλοσ, "ζηλωτὴσ γεγονέναι τῶν Πυθαγορικῶν· ἀλλὰ καὶ αὐτοῦ Πυθαγόρου μέμνηται, θαυμάζων αὐτὸν ἐν τῷ ὁμωνύμῳ συγγράμματι. πάντα δὲ δοκεῖν παρὰ τούτου λαβεῖν καὶ αὐτοῦ δ’ ἂν ἀκηκοέναι, εἰ μὴ τὰ τῶν χρόνων ἐμάχετο. " πάντωσ μέντοι τῶν Πυθαγορικῶν τινοσ ἀκοῦσαί φησιν αὐτὸν Γλαῦκοσ ὁ Ῥηγῖνοσ, κατὰ τοὺσ αὐτοὺσ χρόνουσ αὐτῷ γεγονώσ. φησὶ δὲ καὶ Ἀπολλόδωροσ ὁ Κυζικηνὸσ Φιλολάῳ αὐτὸν συγγεγονέναι. Ἤσκει δέ, φησὶν ὁ Ἀντισθένησ, καὶ ποικίλωσ δοκιμάζειν τὰσ φαντασίασ, ἐρημάζων ἐνίοτε καὶ τοῖσ τάφοισ ἐνδιατρίβων. ἐλθόντα δή φησιν αὐτὸν ἐκ τῆσ ἀποδημίασ ταπεινότατα διάγειν, ἅτε πᾶσαν τὴν οὐσίαν καταναλωκότα·

τρέφεσθαί τε διὰ τὴν ἀπορίαν ἀπὸ τἀδελφοῦ Δαμάσου. ὡσ δὲ προειπών τινα τῶν μελλόντων εὐδοκίμησε, λοιπὸν ἐνθέου δόξησ παρὰ τοῖσ πλείστοισ ἠξιώθη. νόμου δ’ ὄντοσ τὸν ἀναλώσαντα τὴν πατρῴαν οὐσίαν μὴ ἀξιοῦσθαι ταφῆσ ἐν τῇ πατρίδι, φησὶν ὁ Ἀντισθένησ συνέντα, μὴ ὑπεύθυνοσ γενηθείη πρόσ τινων φθονούντων καὶ συκοφαντούντων, ἀναγνῶναι αὐτοῖσ τὸν Μέγαν διάκοσμον, ὃσ ἁπάντων αὐτοῦ τῶν συγγραμμάτων προέχει· καὶ πεντακοσίοισ ταλάντοισ τιμηθῆναι· μὴ μόνον δέ, ἀλλὰ καὶ χαλκαῖσ εἰκόσι· καὶ τελευτήσαντ’ αὐτὸν δημοσίᾳ ταφῆναι, βιώσαντα ὑπὲρ τὰ ἑκατὸν ἔτη. ὁ δὲ Δημήτριοσ τοὺσ συγγενέασ αὐτοῦ φησιν ἀναγνῶναι τὸν Μέγαν διάκοσμον, ὃν μόνον ἑκατὸν ταλάντων τιμηθῆναι.

ταὐτὰ δὲ καὶ Ἱππόβοτόσ φησιν. Ἀριστόξενοσ δ’ ἐν τοῖσ Ἱστορικοῖσ ὑπομνήμασί φησι Πλάτωνα θελῆσαι συμφλέξαι τὰ Δημοκρίτου συγγράμματα, ὁπόσα ἐδυνήθη συναγαγεῖν, Ἀμύκλαν δὲ καὶ Κλεινίαν τοὺσ Πυθαγορικοὺσ κωλῦσαι αὐτόν, ὡσ οὐδὲν ὄφελοσ· παρὰ πολλοῖσ γὰρ εἶναι ἤδη τὰ βιβλία. καὶ δῆλον δέ· πάντων γὰρ σχεδὸν τῶν ἀρχαίων μεμνημένοσ ὁ Πλάτων οὐδαμοῦ Δημοκρίτου διαμνημονεύει, ἀλλ’ οὐδ’ ἔνθ’ ἀντειπεῖν τι αὐτῷ δέοι, δῆλον <ὅτι> εἰδὼσ ὡσ πρὸσ τὸν ἄριστον αὐτῷ τῶν φιλοσόφων <ὁ ἀγὼν> ἔσοιτο· ὅν γε καὶ Τίμων τοῦτον ἐπαινέσασ τὸν τρόπον ἔχει· οἱο͂ν Δημόκριτόν τε περίφρονα, ποιμένα μύθων, ἀμφίνοον λεσχῆνα μετὰ πρώτοισιν ἀνέγνων. Γέγονε δὲ τοῖσ χρόνοισ, ὡσ αὐτόσ φησιν ἐν τῷ Μικρῷ διακόσμῳ, νέοσ κατὰ πρεσβύτην Ἀναξαγόραν, ἔτεσιν αὐτοῦ νεώτεροσ τετταράκοντα.

συντετάχθαι δέ φησι τὸν Μικρὸν διάκοσμον ἔτεσιν ὕστερον τῆσ Ἰλίου ἁλώσεωσ τριάκοντα καὶ ἑπτακοσίοισ. γεγόνοι δ’ ἄν, ὡσ μὲν Ἀπολλόδωροσ ἐν Χρονικοῖσ, κατὰ τὴν ὀγδοηκοστὴν Ὀλυμπιάδα· ὡσ δὲ Θρασύλοσ ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Τὰ πρὸ τῆσ ἀναγνώσεωσ τῶν Δημοκρίτου βιβλίων, κατὰ τὸ τρίτον ἔτοσ τῆσ ἑβδόμησ καὶ ἑβδομηκοστῆσ Ὀλυμπιάδοσ, ἐνιαυτῷ, φησί, πρεσβύτεροσ ὢν Σωκράτουσ. εἰή ἂν οὖν κατ’ Ἀρχέλαον τὸν Ἀναξαγόρου μαθητὴν καὶ τοὺσ περὶ Οἰνοπίδην· καὶ γὰρ τούτου μέμνηται. μέμνηται δὲ καὶ τῆσ περὶ τοῦ ἑνὸσ δόξησ τῶν περὶ Παρμενίδην καὶ Ζήνωνα, ὡσ κατ’ αὐτὸν μάλιστα διαβεβοημένων, καὶ Πρωταγόρου τοῦ Ἀβδηρίτου, ὃσ ὁμολογεῖται κατὰ Σωκράτην γεγονέναι.

Φησὶ δ’ Ἀθηνόδωροσ ἐν ὀγδόῃ Περιπάτων, ἐλθόντοσ Ἱπποκράτουσ πρὸσ αὐτόν, κελεῦσαι κομι‐ σθῆναι γάλα· καὶ θεασάμενον τὸ γάλα εἰπεῖν εἶναι αἰγὸσ πρωτοτόκου καὶ μελαίνησ· ὅθεν τὴν ἀκρίβειαν αὐτοῦ θαυμάσαι τὸν Ἱπποκράτην. ἀλλὰ καὶ κόρησ ἀκολουθούσησ τῷ Ἱπποκράτει, τῇ μὲν πρώτῃ ἡμέρᾳ ἀσπάσασθαι οὕτω "χαῖρε κόρη," τῇ δ’ ἐχομένῃ "χαῖρε γύναι"· καὶ ἦν ἡ κόρη τῆσ νυκτὸσ διεφθαρμένη. Τελευτῆσαι δὲ τὸν Δημόκριτόν φησιν Ἕρμιπποσ τοῦτον τὸν τρόπον.

ἤδη ὑπέργηρων ὄντα πρὸσ τῷ καταστρέφειν εἶναι. τὴν οὖν ἀδελφὴν λυπεῖσθαι ὅτι ἐν τῇ τῶν θεσμοφόρων ἑορτῇ μέλλοι τεθνήξεσθαι καὶ τῇ θεῷ τὸ καθῆκον αὐτὴ οὐ ποιήσειν τὸν δὲ θαρρεῖν εἰπεῖν καὶ κελεῦσαι αὑτῷ προσφέρειν ἄρτουσ θερμοὺσ ὁσημέραι. τούτουσ δὴ ταῖσ ῥισὶ προσφέρων διεκράτησεν αὑτὸν τὴν ἑορτήν· ἐπειδὴ δὲ παρῆλθον αἱ ἡμέραι, τρεῖσ δ’ ἦσαν, ἀλυπότατα τὸν βίον προήκατο, ὥσ φησιν ὁ Ἵππαρχοσ, ἐννέα πρὸσ τοῖσ ἑκατὸν ἔτη βιούσ. Ἡμεῖσ τ’ εἰσ αὐτὸν ἐν τῇ Παμμέτρῳ τοῦτον ἐποιήσαμεν τὸν τρόπον· καὶ τίσ ἔφυ σοφὸσ ὧδε, τίσ ἔργον ἔρεξε τοσοῦτον ὅσσον ὁ παντοδαὴσ ἤνυσε Δημόκριτοσ; ὃσ Θάνατον παρεόντα τρί’ ἤματα δώμασιν ἔσχεν καὶ θερμοῖσ ἄρτων ἄσθμασιν ἐξένισεν. τοιοῦτοσ μὲν ὁ βίοσ τἀνδρόσ. Δοκεῖ δ’ αὐτῷ τάδε·

ὁρᾶν δ’ ἡμᾶσ κατ’ εἰδώλων ἐμπτώσεισ. ἀρχὰσ εἶναι τῶν ὅλων ἀτόμουσ καὶ κενόν, τὰ δ’ ἄλλα πάντα νενομίσθαι· ἀπείρουσ τε εἶναι κόσμουσ καὶ γενητοὺσ καὶ φθαρτούσ. μηδέν τε ἐκ τοῦ μὴ ὄντοσ γίνεσθαι μηδὲ εἰσ τὸ μὴ ὂν φθείρεσθαι. καὶ τὰσ ἀτόμουσ δὲ ἀπείρουσ εἶναι κατὰ μέγεθοσ καὶ πλῆθοσ, φέρεσθαι δ’ ἐν τῷ ὅλῳ δινουμένασ, καὶ οὕτω πάντα τὰ συγκρίματα γεννᾶν, πῦρ, ὕδωρ, ἀέρα, γῆν· εἶναι γὰρ καὶ ταῦτα ἐξ ἀτόμων τινῶν συστήματα· ἅπερ εἶναι ἀπαθῆ καὶ ἀναλλοίωτα διὰ τὴν στερρότητα. τόν τε ἥλιον καὶ τὴν σελήνην ἐκ τοιούτων λείων καὶ περιφερῶν ὄγκων συγκεκρίσθαι, καὶ τὴν ψυχὴν ὁμοίωσ· ἣν καὶ νοῦν ταὐτὸν εἶναι. Πάντα τε κατ’ ἀνάγκην γίνεσθαι, τῆσ δίνησ αἰτίασ οὔσησ τῆσ γενέσεωσ πάντων, ἣν ἀνάγκην λέγει.

τέλοσ δ’ εἶναι τὴν εὐθυμίαν, οὐ τὴν αὐτὴν οὖσαν τῇ ἡδονῇ, ὡσ ἔνιοι παρακούσαντεσ ἐξεδέξαντο, ἀλλὰ καθ’ ἣν γαληνῶσ καὶ εὐσταθῶσ ἡ ψυχὴ διάγει, ὑπὸ μηδενὸσ ταραττομένη φόβου ἢ δεισιδαιμονίασ ἢ ἄλλου τινὸσ πάθουσ. καλεῖ δ’ αὐτὴν καὶ εὐεστὼ καὶ πολλοῖσ ἄλλοισ ὀνόμασι. ποιότητασ δὲ νόμῳ εἶναι, φύσει δ’ ἄτομα καὶ κενόν. καὶ ταῦτα μὲν αὐτῷ ἐδόκει. Τὰ δὲ βιβλία αὐτοῦ καὶ Θρασύλοσ ἀναγέγραφε κατὰ τάξιν οὕτωσ ὡσπερεὶ καὶ τὰ Πλάτωνοσ κατὰ τετραλογίαν. Ἔστι δε ἤθικα μὲν τάδε·

Πυθαγόρησ. Περὶ τῆσ τοῦ σοφοῦ διαθέσεωσ. Περὶ τῶν ἐν Αἵδου. Τριτογένεια ̔τοῦτο δέ ἐστιν, ὅτι τρία γίνεται ἐξ αὐτῆσ, ἃ πάντα ἀνθρώπινα συνέχεἰ. Περὶ ἀνδραγαθίασ ἢ περὶ ἀρετῆσ. Ἀμαλθείησ κέρασ. Περὶ εὐθυμίησ. Ὑπομνημάτων ἠθικῶν· ἡ γὰρ Εὐεστὼ οὐχ εὑρίσκεται. καὶ ταῦτα μὲν τὰ ἠθικα. Φυσικὰ δὲ τάδε· Μέγασ διάκοσμοσ ὁ̔̀ν οἱ περὶ Θεόφραστον Λευκίππου φασὶν εἶναἰ. Μικρὸσ διάκοσμοσ. Κοσμογραφίη. Περὶ τῶν πλανήτων. Περὶ φύσεωσ πρῶτον. Περὶ ἀνθρώπου φύσιοσ ἡ̓̀ Περὶ σαρκόσ̓, δεύτερον. Περὶ νοῦ. Περὶ αἰσθησίων ̔ταῦτά τινεσ ὅμου γράφοντεσ Περὶ ψυχῆσ ἐπιγράφουσἰ. Περὶ χυμῶν. Περὶ χροῶν. Περὶ τῶν διαφερόντων ῥυσμῶν.

Περὶ ἀμειψιρυσμιῶν. Κρατυντήρια ὁ̔́περ ἐστὶν ἐπικριτικὰ τῶν προειρημένων̓. Περὶ εἰδώλων ἢ περὶ προνοίασ. Περὶ λογικῶν ἢ κανὼν α’ β’ γ’. Ἀπορημάτων. ταῦτα καὶ περὶ φύσεωσ. Τὰ δὲ ἀσύντακτά ἐστι τάδε· Αἰτίαι οὐράνιαι. Αἰτίαι ἀέριοι. Αἰτίαι ἐπίπεδοι. Αἰτίαι περὶ πυρὸσ καὶ τῶν ἐν πυρἱ. Αἰτίαι περὶ φωνῶν. Αἰτίαι περὶ σπερμάτων καὶ φυτὣν καὶ καρπῶν. Αἰτίαι περὶ ζῴων α’ β’ γ’. Αἰτίαι σύμμικτοι. Περὶ τῆσ λίθου. ταῦτα καὶ τὰ ἀσύντακτα. Μαθηματικὰ δὲ τάδε· Περὶ διαφορῆσ γωνίησ ἢ Περὶ ψαύσιοσ κύκλου καὶ σφαίρησ. Περὶ γεωμετρίησ. Γεωμετρικῶν. Ἀριθμοί. Περὶ ἀλόγων γραμμῶν καὶ ναστῶν α# β#. Ἐκπετάσματα. Μέγασ ἐνιαυτὸσ ἢ Ἀστρονομίη, παράπηγμα.

Ἅμιλλα κλεψύδρασ <καὶ οὐρανοῦ>. Οὐρανογραφίη. Γεωγραφίη. Πολογραφίη. Ἀκτινογραφίη. τοσαῦτα καὶ τὰ μαθηματικά. Μουσικὰ δὲ τάδε· Περὶ ῥυθμῶν καὶ ἁρμονίησ. Περὶ ποιήσιοσ. Περὶ καλλοσύνησ ἐπέων. Περὶ εὐφώνων καὶ δυσφ<· >νων γραμμάτων. Περὶ Ὁμήρου ἢ ὀρθοεπείησ καὶ γλωσσέων. Περὶ ἀοιδῆσ. Περὶ ῥημάτων. Ὀνομαστικῶν. τοσαῦτα καὶ τὰ μουσικά. Τεχνικὰ δὲ τάδε· Πρόγνωσισ. Περὶ διαίτησ ἢ διαιτητικόν. [Ἢ] Ιἠτρικὴ γνώμη. Αἰτίαι περὶ ἀκαιριῶν καὶ ἐπικαιριῶν. Περὶ γεωργίησ ἢ Γεωμετρικόν. Περὶ ζωγραφίησ. Τακτικὸν καὶ Ὁπλομαχικόν. τοσαῦτα καὶ τάδε. Τάττουσι δέ τινεσ κατ’ ἰδίαν ἐκ τῶν Ὑπομνημάτων καὶ ταῦτα·

Περὶ τῶν ἐν Βαβυλῶνι ἱερῶν γραμμάτων. Περὶ τῶν ἐν Μερόῃ. Ὠκεανοῦ περίπλουσ. Περὶ ἱστορίησ. Χαλδαϊκὸσ λόγοσ. Φρύγιοσ λόγοσ. Περὶ πυρετοῦ καὶ τῶν ἀπὸ νόσου βησσόντων. Νομικὰ αἴτια. Χειρόκμητα [ἢ] προβλήματα. Τὰ δ’ ἄλλα ὅσα τινὲσ ἀναφέρουσιν εἰσ αὐτὸν τὰ μὲν ἐκ τῶν αὐτοῦ διεσκεύασται, τὰ δ’ ὁμολογουμένωσ ἐστὶν ἀλλότρια. ταῦτα καὶ περὶ τῶν βιβλίων αὐτοῦ καὶ τοσαῦτα. Γεγόνασι δὲ Δημόκριτοι ἕξ· πρῶτοσ αὐτὸσ οὗτοσ, δεύτεροσ Χῖοσ μουσικὸσ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον, τρίτοσ ἀνδριαντοποιὸσ οὗ μέμνηται Ἀντίγονοσ, τέταρτοσ περὶ τοῦ ἱεροῦ τοῦ ἐν Ἐφέσῳ γεγραφὼσ καὶ τῆσ πόλεωσ Σαμοθρᾴκησ, πέμπτοσ ποιητὴσ ἐπιγραμμάτων σαφὴσ καὶ ἀνθηρόσ, ἕκτοσ Περγαμηνὸσ ἀπὸ ῥητορικῶν λόγων <εὐδοκιμήσασ>.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION