Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. s'. LEUKIPPOS

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. s'. LEUKIPPOS)

Λεύκιπποσ Ἐλεάτησ, ὡσ δέ τινεσ, Ἀβδηρίτησ, κατ’ ἐνίουσ δὲ Μιλήσιοσ. οὗτοσ ἤκουσε Ζήνωνοσ. ἤρεσκε δ’ αὐτῷ ἄπειρα εἶναι τὰ πάντα καὶ εἰσ ἄλληλα μεταβάλλειν, τό τε πᾶν εἶναι κενὸν καὶ πλῆρεσ [σωμάτων]. τούσ τε κόσμουσ γίνεσθαι σωμάτων εἰσ τὸ κενὸν ἐμπιπτόντων καὶ ἀλλήλοισ περιπλεκομένων· ἔκ τε τῆσ κινήσεωσ κατὰ τὴν αὔξησιν αὐτῶν γίνεσθαι τὴν τῶν ἀστέρων φύσιν. φέρεσθαι δὲ τὸν ἥλιον ἐν μείζονι κύκλῳ περὶ τὴν σελήνην· τὴν γῆν ὀχεῖσθαι περὶ τὸ μέσον δινουμένην· σχῆμά τ’ αὐτῆσ τυμπανῶδεσ εἶναι. πρῶτόσ τε ἀτόμουσ ἀρχὰσ ὑπεστήσατο. <καὶ> κεφαλαιωδῶσ μὲν ταῦτα· ἐπὶ μέρουσ δ’ ὧδε ἔχει. Τὸ μὲν πᾶν ἄπειρόν φησιν, ὡσ προείρηται·

τούτου δὲ τὸ μὲν πλῆρεσ εἶναι, τὸ δὲ κενόν, <ἃ> καὶ στοιχεῖά φησι. κόσμουσ τε ἐκ τούτων ἀπείρουσ εἶναι καὶ διαλύεσθαι εἰσ ταῦτα. γίνεσθαι δὲ τοὺσ κόσμουσ οὕτω· φέρεσθαι κατ’ ἀποτομὴν ἐκ τῆσ ἀπείρου πολλὰ σώματα παντοῖα τοῖσ σχήμασιν εἰσ μέγα κενόν, ἅπερ ἀθροισθέντα δίνην ἀπεργάζεσθαι μίαν, καθ’ ἣν προσκρούοντα <ἀλλήλοισ> καὶ παντοδαπῶσ κυκλούμενα διακρίνεσθαι χωρὶσ τὰ ὅμοια πρὸσ τὰ ὅμοια. ἰσορρόπων δὲ διὰ τὸ πλῆθοσ μηκέτι δυναμένων περιφέρεσθαι, τὰ μὲν λεπτὰ χωρεῖν εἰσ τὸ ἔξω κενόν, ὥσπερ διαττώμενα· τὰ δὲ λοιπὰ συμμένειν καὶ περιπλεκόμενα συγκατατρέχειν ἀλλήλοισ καὶ ποιεῖν πρῶτόν τι σύστημα σφαιροειδέσ. τοῦτο δ’ οἱο͂ν ὑμένα ἀφίστασθαι, περιέχοντ’ ἐν ἑαυτῷ παντοῖα σώματα·

ὧν κατὰ τὴν τοῦ μέσου ἀντέρεισιν περιδινουμένων λεπτὸν γενέσθαι τὸν πέριξ ὑμένα, συρρεόντων ἀεὶ τῶν συνεχῶν κατ’ ἐπίψαυσιν τῆσ δίνησ. καὶ οὕτω γενέσθαι τὴν γῆν, συμμενόντων τῶν ἐνεχθέντων ἐπὶ τὸ μέσον. αὐτόν τε πάλιν τὸν περιέχοντα οἱο͂ν ὑμένα αὔξεσθαι κατὰ τὴν ἐπέκκρισιν τῶν ἔξωθεν σωμάτων· δίνῃ τε φερόμενον αὐτὸν ὧν ἂν ἐπιψαύοῃ, ταῦτα ἐπικτᾶσθαι. τούτων δέ τινα συμπλεκόμενα ποιεῖν σύστημα, τὸ μὲν πρῶτον κάθυγρον καὶ πηλῶδεσ, ξηρανθέντα καὶ περιφερόμενα σὺν τῇ τοῦ ὅλου δίνῃ, εἶτ’ ἐκπυρωθέντα τὴν τῶν ἀστέρων ἀποτελέσαι φύσιν. Εἶναι δὲ τὸν τοῦ ἡλίου κύκλον ἐξώτατον, τὸν δὲ τῆσ σελήνησ προσγειότατον, τῶν ἄλλων μεταξὺ τούτων.

καὶ πάντα μὲν τὰ ἄστρα πυροῦσθαι διὰ τὸ τάχοσ τῆσ φορᾶσ, τὸν δ’ ἥλιον <καὶ> ὑπὸ τῶν ἀστέρων ἐκπυροῦσθαι· τὴν δὲ σελήνην τοῦ πυρὸσ ὀλίγον μεταλαμβάνειν. ἐκλείπειν δ’ ἥλιον καὶ σελήνην <· · τὴν δὲ λόξωσιν τοῦ Ζῳδιακοῦ γενέσθαι> τῷ κεκλίσθαι τὴν γῆν πρὸσ μεσημβρίαν· τὰ δὲ πρὸσ ἄρκτῳ ἀεί τε νίφεσθαι καὶ κατάψυχρα εἶναι καὶ πήγνυσθαι. καὶ τὸν μὲν ἥλιον ἐκλείπειν σπανίωσ, τὴν δὲ σελήνην συνεχέσ, διὰ τὸ ἀνίσουσ εἶναι τοὺσ κύκλουσ αὐτῶν. εἶναί τε ὥσπερ γενέσεισ κόσμου, οὕτω καὶ αὐξήσεισ καὶ φθίσεισ καὶ φθοράσ, κατά τινα ἀνάγκην, ἣν ὁποία ἐστὶν <οὐ> διασαφεῖ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION