Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. z'. AISXINHS 1:

Αἰσχίνησ Χαρίνου τοῦ ἀλλαντοποιοῦ, οἱ δὲ Λυσανίου, Ἀθηναῖοσ, ἐκ νέου φιλόπονοσ· διὸ καὶ Σωκράτουσ οὐκ ἀπέστη. ὅθεν ἔλεγε, "μόνοσ ἡμᾶσ οἶδε τιμᾶν ὁ τοῦ ἀλλαντοποιοῦ. " τοῦτον ἔφη Ἰδομενεὺσ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ συμβουλεῦσαι περὶ τῆσ φυγῆσ Σωκράτει, καὶ οὐ Κρίτωνα· Πλάτωνα δέ, ὅτι ἦν Ἀριστίππῳ μᾶλλον φίλοσ, Κρίτωνι περιθεῖναι τοὺσ λόγουσ. διεβάλλετο δ’ ὁ Αἰσχίνησ καὶ μάλισθ’ ὑπὸ Μενεδήμου τοῦ Ἐρετριέωσ ὡσ τοὺσ πλείστουσ διαλόγουσ ὄντασ Σωκράτουσ ὑποβάλλοιτο, λαμβάνων παρὰ Ξανθίππησ· ὧν οἱ μὲν καλούμενοι ἀκέφαλοι σφόδρ’ εἰσὶν ἐκλελυμένοι καὶ οὐκ ἐπιφαίνοντεσ τὴν Σωκρατικὴν εὐτονίαν· οὓσ καὶ Πεισίστρατοσ ὁ Ἐφέσιοσ ἔλεγε μὴ εἶναι Αἰσχίνου.