Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 118:

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 118:)

κἂν στρεβλωθῇ δ’ ὁ σοφόσ, εἶναι αὐτὸν εὐδαίμονα, μόνον τε χάριν ἕξειν τὸν σοφόν, καὶ ἐπὶ φίλοισ καὶ παροῦσι καὶ ἀποῦσιν ὁμοίωσ διά τε λόγου <καὶ διὰ πράξεωσ>. ὅτε μέντοι στρεβλοῦται, ἔνθα καὶ μύζει καὶ οἰμώζει. γυναικί τ’ οὐ μιγήσεσθαι τὸν σοφὸν ᾗ οἱ νόμοι ἀπαγορεύουσιν, ὥσ φησι Διογένησ ἐν τῇ ἐπιτομῇ τῶν Ἐπικούρου ἠθικῶν δογμάτων. οὐδὲ κολάσειν οἰκέτασ, ἐλεήσειν μέντοι καὶ συγγνώμην τινὶ ἕξειν τῶν σπουδαίων. ἐρασθήσεσθαι τὸν σοφὸν οὐ δοκεῖ αὐτοῖσ· οὐδὲ ταφῆσ φροντιεῖν· οὐδὲ θεόπεμπτον εἶναι τὸν ἔρωτα, ὡσ Διογένησ ἐν τῷ δωδεκάτῳ φησίν. οὐδὲ ῥητορεύσειν καλῶσ. συνουσίαν δέ φασιν ὀνῆσαι μὲν οὐδέποτε, ἀγαπητὸν δὲ εἰ μὴ καὶ ἔβλαψε.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION