헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́2́07́

(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 7)

ὅτι παρεκάλει τὴν λιτότητα ζηλοῦν· τὴν γὰρ πολυτέλειαν ἅμα τάσ τε οὐσίασ τῶν ἀνθρώπων διαφθείρειν καὶ τὰ σώματα. τῶν γὰρ νόσων τῶν πλείστων ἐξ ὠμότητοσ γινομένων, αὐτὴν ταύτην ἐκ τῆσ πολυτελείασ γίνεσθαι. πολλοὺσ δὲ ἔπειθεν ἀπύροισ σιτίοισ χρῆσθαι καὶ ὑδροποσίαισ πάντα τὸν βίον ἕνεκεν τοῦ τἀγαθὰ θηρᾶσθαι τὰ κατὰ ἀλήθειαν.

τῶν δὲ καθ’ ἡμᾶσ εἴ τισ ὑπαγορεύσειεν ἢ ἑνὸσ ἢ δυεῖν ἀπέχεσθαι τῶν ἡδέων εἶναι δοκούντων ἐπ’ ὀλίγασ ἡμέρασ, ἀπείπαιντ’ ἂν τὴν φιλοσοφίαν, φήσαντεσ εὐήθεσ ὑπάρχειν τἀφανὲσ ἀγαθὸν ζητεῖν ἀφέντα τὸ φανερόν. κἂν μὲν δέῃ δημοκοπεῖν ἢ πολυπραγμονεῖν περὶ τῶν ἀλλοτρίων, σχολάζουσι καὶ ὑπ’ οὐδενὸσ ἐμποδίζονται·

ἐὰν δὲ γίνεσθαι δέῃ περὶ παιδείαν καὶ τὴν τῶν ἠθῶν ἐπισκευήν, ἀκαιρεῖν φασιν, ὥστε ἀσχολεῖσθαι μὲν εὐσχολοῦντασ, σχολὴν δ’ ἄγειν οὐ σχολάζοντασ. ὅτι φασὶ τὸν Ταραντῖνον Ἀρχύταν τὸν ὄντα Πυθαγόρειον ἐπὶ μεγάλοισ ἀδικήμασιν οἰκέταισ ὀργισθῆναι, καὶ κατεξαναστάντα τοῦ πάθουσ εἰπεῖν, ὡσ οὐκ ἂν ἐγενήθησαν ἀθῷοι τηλικαῦτα ἁμαρτήσαντεσ, εἰ μὴ ἔτυχεν ὀργιζόμενοσ.

ὅτι οἱ Πυθαγόρειοι μεγίστην ἐποιοῦντο πρόνοιαν τῆσ πρὸσ τοὺσ φίλουσ βεβαιότητοσ, τὴν τῶν φίλων εὔνοιαν ἀξιολογώτατον ἀγαθὸν εἶναι τῶν ἐν τῷ βίῳ διειληφότεσ.

ὅτι μέγιστον ἄν τισ ἡγήσαιτο καὶ μάλιστα θαυμάσαι τὸ αἴτιον τῆσ πρὸσ τοὺσ φίλουσ εὐνοίασ.

τίνεσ γάρ ποτε ἦσαν ἐθισμοὶ ἢ τίσ τρόποσ ἐπιτηδευμάτων ἢ τίσ λόγου δεινότησ, δι’ ἧσ ἐνειργάζοντο τὴν τοιαύτην διάθεσιν τοῖσ ἀφικνουμένοισ εἰσ τὴν τοῦ βίου κοινωνίαν; ταῦτα γὰρ πολλοὶ μὲν ἐπιθυμήσαντεσ γνῶναι τῶν ἔξωθεν ἐπεβάλοντο πολυπραγμονεῖν, οὐδέποτε δὲ οὐδεὶσ μαθεῖν ἠδυνήθη.

αἴτιον δὲ τοῦ διατηρεῖσθαι τὰσ ὑπὲρ τούτων ὑποθήκασ τὸ τοὺσ Πυθαγορείουσ ὑπόστασιν ἔχειν μηδὲν τοιοῦτο ποιεῖν ἔγγραφον, ἀλλὰ διὰ μνήμησ ἔχειν τὰ παραγγελλόμενα. ὅτι ὁ Πυθαγόρασ πρὸσ τοῖσ ἄλλοισ παρήγγελλε τοῖσ μανθάνουσι σπανίωσ μὲν ὀμνύναι, χρησαμένουσ δὲ τοῖσ ὁρ́κοισ πάντωσ ἐμμένειν καὶ πρὸσ τέλοσ ἄγειν ὑπὲρ ὧν ἄν τισ ὀμόσῃ πραγμάτων, οὐχ ὁμοίαν ἀπόφασιν ποιούμενοσ Λυσάνδρῳ τε τῷ Λάκωνι καὶ Δημάδῃ τῷ Ἀθηναίῳ, ὧν ὁ μὲν ἀπεφαίνετο τοὺσ μὲν παῖδασ δεῖν ἐξαπατᾶν τοῖσ ἀστραγάλοισ, τοὺσ δὲ ἄνδρασ τοῖσ ὁρ́κοισ, ὁ δὲ διαβεβαιούμενοσ ὅτι δεῖ τὸ λυσιτελέστατον ὥσπερ ἐπὶ τῶν ἄλλων, οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν ὁρ́κων αἱρεῖσθαι·

ὁρᾶν δὲ τὸν ἐπιορκήσαντα παραχρῆμα ταῦτ’ ἔχοντα περὶ ὧν ὤμοσε, τὸν δ’ εὐορκήσαντα φανερῶσ τὸ ἴδιον ἀπολλύντα. τούτων γὰρ ἑκάτεροσ οὐ καθάπερ Πυθαγόρασ ὑπεστήσατο τὸν ὁρ́κον εἶναι πίστεωσ ἐνέχυρον βέβαιον, ἀλλ’ αἰσχροκερδείασ καὶ ἀπάτησ δέλεαρ. ὅτι Πυθαγόρασ παρήγγελλε τοῖσ μανθάνουσι σπανίωσ μὲν ὀμνύναι, χρησαμένουσ δὲ τοῖσ ὁρ́κοισ πάντωσ ἐμμένειν.

ὅτι ὁ αὐτὸσ Πυθαγόρασ καὶ περὶ τῶν ἀφροδισίων ἐκλογιζόμενοσ τὸ συμφέρον παρήγγελλε κατὰ μὲν τὸ θέροσ μὴ πλησιάζειν γυναιξί, κατὰ δὲ τὸν χειμῶνα προσιέναι τεταμιευμένωσ.

καθόλου γὰρ τὸ γένοσ τῶν ἀφροδισίων ὑπελάμβανεν εἶναι βλαβερόν, τὴν δὲ συνέχειαν αὐτῶν τελέωσ ἀσθενείασ καὶ ὀλέθρου ποιητικὴν ἐνόμιζε. ξονστ. εχξ. 2 ̔1̓, π. 423. ὅτι Πυθαγόραν φασὶν ὑπό τινοσ ἐρωτηθέντα πότε χρηστέον ἀφροδισίοισ εἰπεῖν, ὅταν ἑαυτοῦ θέλῃσ ἥττων γενέσθαι.

ὅτι οἱ Πυθαγόρειοι διῄρουν καὶ τὰσ ἡλικίασ τῶν ἀνθρώπων εἰσ τέσσαρα μέρη, παιδόσ, νέου, νεανίσκου, γέροντοσ, καὶ τούτων ἑκάστην ἔφασαν ὁμοίαν εἶναι ταῖσ κατὰ τὸν ἐνιαυτὸν τῶν ὡρῶν μεταβολαῖσ, τὸ μὲν ἐάρ τῷ παιδὶ διδόντεσ, τὸ δὲ φθινόπωρον τῷ ἀνδρί, τὸν δὲ χειμῶνα τῷ γέροντι, τὸ δὲ θέροσ τῷ νέῳ.

ὅτι ὁ αὐτὸσ Πυθαγόρασ παρήγγελλε πρὸσ τοὺσ θεοὺσ προσιέναι τοὺσ θύοντασ μὴ πολυτελεῖσ, ἀλλὰ λαμπρὰσ καὶ καθαρὰσ ἔχοντασ ἐσθῆτασ, ὁμοίωσ δὲ μὴ μόνον τὸ σῶμα καθαρὸν παρεχομένουσ πάσησ ἀδίκου πράξεωσ, ἀλλὰ καὶ τὴν ψυχὴν ἁγνεύουσαν.

ὅτι ὁ αὐτὸσ ἀπεφαίνετο τοῖσ θεοῖσ εὔχεσθαι δεῖν τὰ ἀγαθὰ τοὺσ φρονίμουσ ὑπὲρ τῶν ἀφρόνων·

τοὺσ γὰρ ἀσυνέτουσ ἀγνοεῖν, τί ποτέ ἐστιν ἐν τῷ βίῳ κατὰ ἀλήθειαν ἀγαθόν. ὅτι ὁ αὐτὸσ ἔφασκε δεῖν ἐν ταῖσ εὐχαῖσ ἁπλῶσ εὔχεσθαι τἀγαθά, καὶ μὴ κατὰ μέροσ ὀνομάζειν, οἱο͂ν ἐξουσίαν, κάλλοσ, πλοῦτον, τἄλλα τὰ τούτοισ ὅμοια·

πολλάκισ γὰρ τούτων ἕκαστον τοὺσ κατ’ ἐπιθυμίαν αὐτῶν τυχόντασ τοῖσ ὅλοισ ἀνατρέπειν. καὶ τοῦτο γνοίη ἄν τισ ἐπιστήσασ τοῖσ ἐν ταῖσ Εὐριπίδου Φοινίσσαισ στίχοισ, ἐν οἷσ οἱ περὶ τὸν Πολυνείκην εὔχονται τοῖσ θεοῖσ, ὧν ἡ ἀρχὴ βλέψασ ἐσ Ἄργοσ, ἑώσ εἰσ στέρν’ ἀδελφοῦ τῆσδ’ ἀπ’ ὠλένησ βαλεῖν. οὗτοι γὰρ δοκοῦντεσ ἑαυτοῖσ εὔχεσθαι τὰ κάλλιστα ταῖσ ἀληθείαισ καταρῶνται. ὅτι ὁ αὐτὸσ πολλὰ καὶ ἄλλα διαλεγόμενοσ πρὸσ βίου σώφρονοσ ζῆλον καὶ πρὸσ ἀνδρείαν τε καὶ καρτερίαν, ἔτι δὲ τὰσ ἄλλασ ἀρετάσ, ἴσα θεοῖσ παρὰ τοῖσ Κροτωνιάταισ ἐτιμᾶτο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, fragmenta libri x, chapter 7

(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 7)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION