Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 57:

ὁπόσον βούλεται τοῦ χρυσοῦ. καὶ τὸν εἰσελθόντα πάνυ ἀνδρείωσ ἐμφορήσασθαι τῆσ βασιλικῆσ δωρεᾶσ, χιτῶνά τε ποδήρη καταζωσάμενον καὶ τὸν κόλπον ἐμπλήσαντα γυναικεῖον καὶ βαθὺν καὶ τὰ ὑποδήματα ἐξεπίτηδεσ μεγάλα καὶ κοῖλα ὑποδησάμενον, τέλοσ δὲ τὴν κόμην διαπάσαντα καὶ τὰ γένεια τῷ ψήγματι καὶ τὸ στόμα ἐμπλήσαντα καὶ τὰσ γνάθουσ ἑκατέρασ μόλισ ἔξω βαδίζειν, ὥσπερ αὐλοῦντα τὴν τῆσ Σεμέλησ ὠδῖνα, γέλωτα καὶ θέαν Κροίσῳ παρέχοντα καὶ Λυδοῖσ. καὶ ἦν τότε Ἀλκμέων οὐδεμιᾶσ ἄξιοσ δραχμῆσ, ὡσ εἶχεν ἱστάμενοσ.