Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 44:

καθάπερ ὁ μῦθόσ φησι τὴν Πανδώραν οὐχ ὑφ̓ ἑνὸσ τῶν θεῶν πεπλασμένην, ἀλλὰ κοινῇ ὑπὸ πάντων, ἄλλο ἄλλου δωρουμένου καὶ προστιθέντοσ, οὐδαμῶσ σοφὸν οὐδ̓ ἐπ̓ ἀγαθῷ πλάσμα γενόμενον, παντοδαπὸν δὲ καὶ ποικίλον τοῖσ λαβοῦσιν ἀποβῆναι κακόν. ὅπου δὲ θεῶν ὄχλοσ καὶ δῆμοσ κοινῇ δημιουργῶν καὶ ἐργαζόμενοσ οὐχ οἱο͂́σ τε ἐγένετο καλῶσ τε καὶ ἀμέμπτωσ ἐργάσασθαι, τί ἂν φαίη τισ τὸν ὑπό γε ἀνθρωπίνησ δόξησ πλαττόμενον καὶ δημιουργούμενον βίον τε καὶ ἄνδρα;