Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 34:

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 34:)

τί οὖν; οἰεί τὸν Ὀρφέα, τὸν τῆσ Μούσησ υἱόν, εἰ ἀληθὴσ ὁ κατ̓ αὐτὸν μῦθοσ, μᾶλλον ἂν χαίρειν τῶν ὀρνίθων καταπετομένων πρὸσ αὐτὸν ᾅδοντα καὶ τῶν θηρίων κηλουμένων ὑπὸ τῆσ φωνῆσ καὶ παρεστηκότων πρᾴωσ καὶ ἀθορύβωσ, ὁπότε ἄρξαιτο μελῳδεῖν, ἔτι δὲ τῶν δένδρων προσιόντων ἅμα τῷ καρπῷ τε καὶ ἄνθει, καὶ τῶν λίθων κινουμένων καὶ ξυνιόντων, ὥστε μεγάλα ἑρ́ματα ἀθροίζεσθαι πλησίον αὐτοῦ, μᾶλλον ἐπὶ τούτοισ γιγνομένοισ ὁρῶντα τέρπεσθαι καὶ μεγαλαυχεῖσθαι, νομίζοντα τῆσ μουσικῆσ ἥκειν ἐπ̓ ἄκρον, ἢ εἴπερ ἡ μήτηρ αὐτὸν ἡ Καλλιόπη κιθαρίζοντα ἐπῄνεσέ τε καὶ εἶπε καταψήσασα ἅμα τὴν κεφαλήν, ὡσ ἱκανῶσ ἔχοι μουσικῆσ καὶ σοφώτατοσ εἰή τὰ τῆσ τέχνησ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION