Dinarchus, Speeches, Κατὰ Ἀριστογείτονος 4:

(디나르코스, 연설, Κατὰ Ἀριστογείτονος 4:)

διόπερ, ὦ Ἀθηναῖοι, οὗτόσ μοι δοκεῖ, τὸν ἀγῶνα αὑτῷ ἀσφαλῆ εἶναι νομίζων, διαπειρασόμενοσ ἥκειν τῆσ ὑμετέρασ γνώμησ. ἅπαντα γὰρ αὐτῷ πολλάκισ τὰ δεινὰ συμβέβηκε, πλὴν τοῦ ἀποθανεῖν· τοῦτο δ’, ἂν θεὸσ θέλῃ καὶ ὑμεῖσ σωφρονῆτε, ἐν τῇ τήμερον ἡμέρᾳ συμβήσεται. οὐ γὰρ δὴ μὰ τὸν Ἡρακλέα βελτίω γενήσεσθαι αὐτὸν προσδοκᾶτε συγγνώμησ νυνὶ τυγχάνοντα παρ’ ὑμῶν, οὐδὲ τὸ λοιπὸν ἀφέξεσθαι τοῦ λαμβάνειν χρήματα καθ’ ὑμῶν, ἐὰν νῦν ἀφῆτε αὐτόν. πονηρίαν γὰρ ἀρχομένην μὲν κωλῦσαι τάχ’ ἄν τισ κολάζων δυνηθείη, ἐγκαταγεγηρακυῖαν δὲ καὶ γεγευμένην τῶν εἰθισμένων τιμωριῶν ἀδύνατον εἶναι λέγουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION