Bacchylides, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, dithyrambs, ode 16 [Ἡρακλῆσ]

Πυθ]ίου [ἔπ’ εἶμ’], ἐπεὶ ὁλκ]άδ’ ἔπεμψεν ἐμοὶ χρυσέαν Πιερ]ίαθε[ν ἐύ̈θ]ρονοσ Οὐρανία, πολυφ]άτων γέμουσαν ὕμνων ! ! ! ! ! ]ν̣ εἴτ’ ἄρ’ ἐπ’ ἀνθεμόεντι Ἕβρῳ ! ! ! ! ! ἀ]γάλλεται ἢ δολιχαύχενι κύκνῳ, ὀπὶ ἁ]δεί̈ᾳ φρένα τερπόμενοσ, ! ! ! ! ! ! ]δ’ ἵκῃ παιηόνων ἄνθεα πεδοιχνεῖν, Πύθι’ Ἄπολλον, τόσα χοροὶ Δελφῶν σὸν κελάδησαν παρ’ ἀγακλέα ναόν. πρίν γε κλέομεν λιπεῖν Οἰχαλίαν πυρὶ δαπτομέναν Ἀμφιτρυωνιάδαν θρασυμηδέα φῶ‐ θ’, ἵκετο δ’ ἀμφικύμον’ ἀκτάν·

ἔνθ’ ἀπὸ λαί̈δοσ εὐρυνεφεῖ Κηναίῳ Ζηνὶ θύεν βαρυαχέασ ἐννέα ταύρουσ δύο τ’ ὀρσιάλῳ δαμασίχθονι μέλ‐ λε κόρᾳ τ’ ὀβριμοδερκεῖ ἄζυγα παρθένῳ Ἀθάνᾳ ὑψικέραν βοῦν. τότ’ ἄμαχοσ δαίμων Δαϊανείρᾳ πολύδακρυν ὕφανε μῆτιν ἐπίφρον’, ἐπεὶ πύθετ’ ἀγγελίαν ταλαπενθέα, Ιὄλαν ὅτι λευκώλενον Διὸσ υἱὸσ ἀταρβομάχασ ἄλοχον λιπαρὸ[ν π]οτὶ δόμον πέμποι. ἆ δύσμοροσ, ἆ τάλαιν’, οἱο͂ν ἐμήσατο·

φθόνοσ εὐρυβίασ νιν ἀπώλεσεν, δνόφεόν τε κάλυμμα τῶν ὕστερον ἐρχομένων, ὅτ’ ἐπὶ ῥοδόεντι Λυκόρμᾳ δέξατο Νέσσου πάρα δαιμόνιον τέρ[ασ.