Ancient Greek Text

Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 85

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 85)

ἦν δὲ καὶ ὁ Θέογνισ περὶ ἡδυπάθειαν, ὡσ αὐτὸσ περὶ αὑτοῦ φησιν διὰ τούτων τῆμοσ δ’ ἠέλιοσ μὲν ἐν αἰθέρι μώνυχασ ἵππουσ ἄρτι παραγγέλλοι μέσσατον ἦμαρ ἔχων, δείπνου δὴ λήγοιμεν, ὅσου τινὰ θυμὸσ ἀνώγοι, παντοίων ἀγαθῶν γαστρὶ χαριζόμενοι. χέρνιβα δ’ αἶψα θύραζε φέροι, στεφανώματα δ’ εἴσω εὐειδὴσ ῥαδινῇσ χερσὶ Λάκαινα κόρη. οὐδὲ τὸ παιδεραστεῖν ἀπαναίνεται ὁ σοφὸσ οὗτοσ · λέγει γοῦν εἰ θείησ, Ἀκάδημε, 6 ἐφίμερον ὕμνον ἀείδειν, ἆθλον δ’ ἐν μέσσῳ παῖσ καλὸν ἄνθοσ ἔχων σοί τ’ εἰή καὶ ἐμοὶ σοφίησ πέρι δηρισάντοιν γνοίησ χ’ ὅσσον ὄνων κρέσσονεσ ἡμίονοι. ὁ δ’ οὖν Ἀρχέστρατοσ ἐν ταῖσ καλαῖσ ταύταισ ὑποθήκαισ παραινεῖ· ἐν δὲ Τορωναίων ἄστει τοῦ καρχαρία χρὴ τοῦ κυνὸσ ὀψωνεῖν ὑπογάστρια κοῖλα κάτωθεν.

εἶτα κυμίνῳ ταῦτα πάσασ ἁλὶ μὴ συχνῷ ὄπτα· ἄλλο δ’ ἐκεῖσε, φίλη κεφαλή, μηδὲν προσενέγκῃσ, εἰ μὴ γλαυκὸν ἔλαιον. ἐπειδὰν δ’ ὀπτὰ γένηται, ἤδη τριμμάτιόν τε φέρειν καὶ ἐκεῖνα ἐτ’ αὐτοῦ. ὅσσα δ’ ἂν ἐν λοπάδοσ κοίλησ πλευρώμασιν ἕψῃσ μήθ’ ὕδατοσ πηγὴν ἱερὴν μήτ’ οἴνινον ὅξοσ συμμίξῃσ ἀλλ’ αὐτὸ μόνον κατάχευον ἔλαιον αὐχμηρόν τε κύμινον ὁμοῦ, δ’ εὐώδεα φύλλα. ἕψε δ’ ἐπ’ ἀνθρακιῆσ φλόγα τούτοισ μὴ προσενεγκὼν~ καὶ κίνει πυκινῶσ, μὴ προσκαυθέντα λάθῃ σε.

ἀλλ’ οὐ πολλοὶ ἴσασι βροτῶν τόδε θεῖον ἔδεσμα οὐδ’ ἔσθειν ἐθέλουσιν, ὅσοι κεπφαττελεβώδη ψυχὴν κέκτηνται θνητῶν εἰσὶν τ’ ἀπόπληκτοι ὡσ ἀνθρωποφάγου τοῦ θηρίου ὄντοσ. ἅπασ δὲ ἰχθὺσ σάρκα φιλεῖ βροτέην, ἄν που περικύρσῃ.

τούτου τοῦ ἰχθύοσ μέροσ ἐστὶ καὶ ὁ ὑπὸ Ῥωμαίων καλούμενοσ θυρσίων, ἥδιστοσ ὢν καὶ τρυφερώτατοσ.