Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 36

ἀλαζονικὸν δ’ ἐστὶ πᾶν τὸ τῶν μαγείρων φῦλον, ὡσ καὶ Ἡγήσιπποσ ἐν Ἀδελφοῖσ παρίστησι. παράγει δὲ μάγειρον λέγοντα· βέλτιστε, πολλοῖσ πολλὰ περὶ μαγειρικῆσ εἰρημέν’ ἐστὶν ἢ λέγων φαίνου τι δὴ καινὸν παρὰ τοὺσ ἔμπροσθεν ἢ μὴ κόπτε με. β. οὐκ ἀλλὰ τὸ πέρασ τῆσ μαγειρικῆσ, Σύρε, εὑρηκέναι πάντων νόμιζε μόνον ἐμέ. ου’ γὰρ παρέργωσ ἔμαθον ἐν ἔτεσιν δυεῖν ἔχων περίζωμ’, ἀλλ’ ἅπαντα τὸν βίον ζητῶν κατὰ μέρη τὴν τέχνην ἐξήτακα· εἴδη λαχάνων ὅσ1’ ἐστί, βεμβράδων τρόπουσ, φακῆσ γένη παντοδαπά. τὸ πέρασ σοι λέγω· ὅταν ἐν περιδείπνῳ τυγχάνω διακονῶν, ἐπὰν τάχιστ’ ἔλθωσιν ἐκ τῆσ ἐκφορᾶσ τὰ βάπτ’ ἔχοντεσ, τοὐπίθημα τῆσ χύτρασ ἀφελὼν ἐποίησα τοὺσ δακρύοντασ γελᾶν τοιοῦτοσ ἔνδοθέν τισ ἐν τῷ σώματι διέδραμε γαργαλισμὸσ ὡσ ὄντων γάμων. α. φακῆν παρατιθείσ, εἰπέ μοι, καὶ βεμβράδασ; β.

τὰ πάρεργά μου ταῦτ’ ἔστιν, ἢν δὲ δὴ λάβω τὰ δέοντα καὶ τοὐπτάνιον ἁρμόσωμ’ ἅπαξ, ὅπερ ἐπὶ τῶν ἔμπροσθε Σειρήνων, Σύρε, ἐγένετο, καὶ νῦν ταὐτὸ τοῦτ’ ὄψει πάλιν, ὑπὸ τῆσ γὰρ ὀσμῆσ οὐδὲ εἷσ δυνήσεται ἁπλῶσ διελθεῖν τὸν στενωπὸν τουτονί ὁ δὲ παριὼν πᾶσ εὐθέωσ πρὸσ τὴν θύραν ἑστήξετ’ ἀχανήσ, προσπεπατταλευμένοσ, ἄφωνοσ, ἄχρι ἂν τῶν φίλων βεβυσμένοσ τὴν ῥῖν’ ἕτερόσ τισ προσδραμὼν ἀποσπάσῃ. α. μέγασ εἶ τεχνίτησ. β. ἀγνοεῖσ πρὸσ ὃν λαλεῖσ· πολλοὺσ ἐγὼ σφόδρ’ οἶδα τῶν καθημένων, οἳ καταβεβρώκασ1’ ἕνεκ’ ἐμοῦ τὰσ οὐσίασ.

πρὸσ τῶν θεῶν, τί διαφέρειν οὗτοσ ὑμῖν δοκεῖ τῶν παρὰ Πινδάρῳ Κηληδόνων, αἳ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ταῖσ Σειρῆσι τοὺσ ἀκροωμένουσ ἐποίουν ἐπιλανθανομένουσ τῶν τροφῶν διὰ τὴν ἡδονὴν ἀφαυαίνεσθαι;