Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 12

(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 12)

πρότεροσ δὲ τοῦ Ἐπικούρου Σοφοκλῆσ ὁ τραγῳδιοποιὸσ ἐν Ἀντιγόνῃ περὶ τῆσ ἡδονῆσ τοιαῦτα εἴρηκεν τὰσ γὰρ ἡδονὰσ ὅταν προδῶσιν ἄνδρεσ, οὐ τίθημ’ ἐγὼ ζῆν τοῦτον, ἀλλ’ ἔμψυχον ἡγοῦμαι νεκρόν. πλούτει τε γὰρ κατ’ οἶκον, εἰ βούλει, μέγα καὶ ζῆ τύραννον σχῆμ’ ἔχων ἐὰν δ’ ἀπῇ τούτων τὸ χαίρειν, τἄλλ’ ἐγὼ καπνοῦ σκιᾶσ οὐκ ἂν πριαίμην ἀνδρὶ πρὸσ τὴν ἡδονήν. Φιλέταιροσ Κυναγίδι· τί δεῖ γὰρ ὄντα θνητόν, ἱκετεύω, ποιεῖν πλὴν ἡδέωσ ζῆν τὸν βίον καθ’ ἡμέραν, ἐὰν ἔχῃ τισ ὁπόθεν; ἀλλὰ δεῖ σκοπεῖν τοῦτ’ αὐτὸ τἀνθρώπει’ ὁρῶντα πράγματα, εἰσ αὔριον δὲ μηδὲ φροντίζειν ὅ τι ἔσται· περίεργόν ἐστιν ἀποκεῖσθαι πάνυ ἑώλον ἔνδον τἀργύριον.

καὶ ἐν Οἰνοπίωνι δὲ ὁ αὐτόσ φησιν θνητῶν δ’ ὅσοι ζῶσιν κακῶσ ἔχοντεσ ἄφθονον βίον, ἐγὼ μὲν αὐτοὺσ ἀθλίουσ εἶναι λέγω. οὐ γὰρ θανών γ’ ἄνθρωποι ἔγχελυν φάγοισ οὐδ’ ἐν νεκροῖσι πέττεται γαμήλιοσ.

상위

The Deipnosophists, Book 7

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION