Arrian, Anabasis, book 2, chapter 25

(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 25)

Ἔτι δὲ ἐν τῇ πολιορκίᾳ τῆσ Τύρου ξυνεχομένου Ἀλεξάνδρου ἀφίκοντο παρὰ Δαρείου πρέσβεισ ὡσ αὐτὸν ἀπαγγέλλοντεσ μύρια μὲν τάλαντα ὑπὲρ τῆσ μητρὸσ τε καὶ τὴσ γυναικὸσ καὶ τῶν παίδων δοῦναι ἐθέλειν Ἀλεξάνδρῳ Δαρεῖον· τὴν δὲ χώραν πᾶσαν τὴν ἐντὸσ Εὐφράτου ποταμοῦ ἔστε ἐπὶ θάλασσαν τὴν Ἑλληνικὴν Ἀλεξάνδρου εἶναι· γήμαντα δὲ τὴν Δαρείου παῖδα Ἀλέξανδρον φίλον τε εἶναι Δαρείῳ καὶ ξύμμαχον. καὶ τούτων ἐν τῷ ξυλλόγῳ τῶν ἑταίρων ἀπαγγελθέντων Παρμενίωνα μὲν λέγουσιν Ἀλεξάνδρῳ εἰπεῖν ὅτι αὐτὸσ ἂν Ἀλέξανδροσ ὢν ἐπὶ τούτοισ ἠγάπησεν καταλύσασ τὸν πόλεμον μηκέτι τὸ πρόσω κινδυνεύειν·

Ἀλέξανδρον δὲ Παρμενίωνι ἀποκρίνασθαι ὅτι καὶ αὐτὸσ ἂν, εἴπερ Παρμενίων ἦν, οὕτωσ ἔπραξεν, ἐπεὶ δὲ Ἀλέξανδρόσ ἐστιν, ἀποκρινεῖσθαι Δαρείῳ ἅπερ δὴ καὶ ἀπεκρίνατο. ἔφη γὰρ οὔτε χρημάτων δεῖσθαι παρὰ Δαρείου οὔτε τῆσ χώρασ λαβεῖν ἀντὶ τῆσ πάσησ τὸ μέροσ·

εἶναι γὰρ τά τε χρήματα καὶ τὴν χώραν αὐτοῦ πᾶσαν· γῆμαί τε εἰ ἐθέλοι τὴν Δαρείου παῖδα, γῆμαι ἂν καὶ οὐ διδόντοσ Δαρείου· ἐκέλευέ τε αὐτὸν ἥκειν, εἴ τι εὑρέσθαι ἐθέλοι φιλάνθρωπον παῤ αὑτοῦ. ταῦτα ὡσ ἤκουσε Δαρεῖοσ, τὰσ μὲν ξυμβάσεισ ἀπέγνω τὰσ πρὸσ Ἀλέξανδρον, ἐν παρασκευῇ δὲ τοῦ πολέμου αὖθισ ἦν. Ἀλέξανδροσ δὲ ἐπ̓ Αἰγύπτου ἔγνω ποιεῖσθαι τὸν στόλον.

καὶ ἦν αὐτῷ τὰ μὲν ἄλλα τῆσ Παλαιστίνησ καλουμένησ Συρίασ προσκεχωρηκότα ἤδη, εὐνοῦχοσ δέ τισ, ᾧ ὄνομα ἦν Βάτισ, κρατῶν τῆσ Γαζαίων πόλεωσ, οὐ προσεῖχεν Ἀλεξάνδρῳ, ἀλλὰ Ἄραβάσ τε μισθωτοὺσ ἐπαγαγόμενοσ καὶ σῖτον ἐκ πολλοῦ παρεσκευακὼσ διαρκῆ ἐσ χρόνιον πολιορκίαν καὶ τῷ χωρίῳ πιστεύων μήποτε ἂν βίᾳ ἁλῶναι, ἔγνω μὴ δέχεσθαι τῇ πόλει Ἀλέξανδρον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION