Aristophanes, Wasps, Episode 2:

ἐγὼ εἴσομαι:? καὶ δὴ γάρ εἰμ ἐγὼ Κλέων, ᾄδω δὲ πρῶτος Ἁρμοδίου: δέξαι δὲ σύ. οὐδεὶς πώποτ ἀνὴρ ἔγεντ Ἀθήναις - οὐχ οὕτω γε πανοῦργος <οὐδὲ> κλέπτης. τουτὶ σὺ δράσεις· παραπολεῖ βοώμενος: φήσει γὰρ ἐξολεῖν σε καὶ διαφθερεῖν καὶ τῆσδε τῆς γῆς ἐξελᾶν. ἐγὼ δέ γε, ἐὰν ἀπειλῇ, νὴ Δί ἕτερ ἀντᾴσομαι: ὦνθρωφ, οὖτος ὁ μαιόμενος τὸ μέγα κράτος, ἀντρέψεις ἔτι τὰν πόλιν: ἁ δ ἔχεται ῥοπᾶς. τί δ ὅταν Θέωρος πρὸς ποδῶν κατακείμενος ᾄδῃ Κλέωνος λαβόμενος τῆς δεξιᾶς: Ἀδμήτου λόγον ὦταῖρε μαθὼν τοὺς ἀγαθοὺς φίλει. τούτῳ τί λέξεις σκόλιον· ᾠδικῶς ἐγώ. οὐκ ἔστιν ἀλωπεκίζειν, οὐδ ἀμφοτέροισι γίγνεσθαι φίλον. μετὰ τοῦτον Αἰσχίνης ὁ Σέλλου δέξεται, ἀυὴρ σοφὸς καὶ μουσικός, κᾆτ ᾄσεται:?