헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΩασπσ́09́

(아리스토파네스, Wasps, Episode)

εἴ τισ θύρασιν ἡλιαστήσ, εἰσίτω· ὡσ ἡνίκ’ ἂν λέγωσιν οὐκ ἐσφρήσομεν. τίσ ἆρ’ ὁ φεύγων; οὗτοσ. ὅσον ἁλώσεται. ἀκούετ’ ἤδη τῆσ γραφῆσ. ἐγράψατο κύων Κυδαθηναιεὺσ Λάβητ’ Αἰξωνέα τὸν τυρὸν ἀδικεῖν ὅτι μόνοσ κατήσθιεν τὸν Σικελικόν. τίμημα κλῳὸσ σύκινοσ. θάνατοσ μὲν οὖν κύνειοσ, ἢν ἅπαξ ἁλῷ. καὶ μὴν ὁ φεύγων οὑτοσὶ Λάβησ πάρα. ὦ μιαρὸσ οὗτοσ· ὡσ δὲ καὶ κλέπτον βλέπει, οἱο͂ν σεσηρὼσ ἐξαπατήσειν μ’ οἰέται. ποῦ δ’ <ἔσθ’> ὁ διώκων, ὁ Κυδαθηναιεὺσ κύων; αὗ αὗ. πάρεστιν οὗτοσ. ἕτεροσ οὗτοσ αὖ Λάβησ. ἀγαθόσ γ’ ὑλακτεῖν καὶ διαλείχειν τὰσ χύτρασ. σίγα, κάθιζε· σὺ δ’ ἀναβὰσ κατηγόρει. φέρε νυν ἅμα τήνδ’ ἐγχεάμενοσ κἀγὼ ῥοφῶ. τῆσ μὲν γραφῆσ ἠκούσαθ’ ἣν ἐγραψάμην ἄνδρεσ δικασταὶ τουτονί. δεινότατα γὰρ ἔργων δέδρακε κἀμὲ καὶ τὸ ῥυππαπαῖ. ἀποδρὰσ γὰρ ἐσ τὴν γωνίαν τυρὸν πολὺν κατεσικέλιζε κἀνέπλητ’ ἐν τῷ σκότῳ ‐ νὴ τὸν Δί’ ἀλλὰ δῆλόσ ἐστ’· ἔμοιγέ τοι τυροῦ κάκιστον ἀρτίωσ ἐνήρυγεν ὁ βδελυρὸσ οὗτοσ. κοὐ μετέδωκ’ αἰτοῦντί μοι. καίτοι τίσ ὑμᾶσ εὖ ποιεῖν δυνήσεται, ἢν μή τι κἀμοί τισ προβάλλῃ τῷ κυνί; οὐδὲν μετέδωκεν οὐδὲ τῷ κοινῷ γ’ ἐμοί. θερμὸσ γὰρ ἁνὴρ οὐδὲν ἧττον τῆσ φακῆσ. πρὸσ τῶν θεῶν μὴ προκαταγίγνωσκ’ ὦ πάτερ, πρὶν ἄν γ’ ἀκούσῃσ ἀμφοτέρων. ἀλλ’ ὦγαθὲ τὸ πρᾶγμα φανερόν ἐστιν· αὐτὸ γὰρ βοᾷ. μή νυν ἀφῆτέ γ’ αὐτόν, ὡσ ὄντ’ αὖ πολὺ κυνῶν ἁπάντων ἄνδρα μονοφαγίστατον, ὅστισ περιπλεύσασ τὴν θυείαν ἐν κύκλῳ ἐκ τῶν πόλεων τὸ σκῖρον ἐξεδήδοκεν. ἐμοὶ δέ γ’ οὐκ ἔστ’ οὐδὲ τὴν ὑδρίαν πλάσαι. πρὸσ ταῦτα τοῦτον κολάσατ’· οὐ γὰρ ἄν ποτε τρέφειν δύναιτ’ ἂν μία λόχμη κλέπτα δύο· ἵνα μὴ κεκλάγγω διὰ κενῆσ ἄλλωσ ἐγώ· ἐὰν δὲ μή, τὸ λοιπὸν οὐ κεκλάγξομαι. ἰοὺ ἰού. ὅσασ κατηγόρησε τὰσ πανουργίασ. κλέπτον τὸ χρῆμα τἀνδρόσ· οὐ καὶ σοὶ δοκεῖ ὦλεκτρυόν; νὴ τὸν Δί’ ἐπιμύει γέ τοι. ὁ θεσμοθέτησ· ποῦ ’σθ’ οὗτοσ; ἀμίδα μοι δότω. αὐτὸσ καθελοῦ· τοὺσ μάρτυρασ γὰρ ἐσκαλῶ. Λάβητι μάρτυρασ παρεῖναι τρύβλιον δοίδυκα τυρόκνηστιν ἐσχάραν χύτραν, καὶ τἄλλα, τὰ σκεύη τὰ προσκεκαυμένα. ἀλλ’ ἔτι σύ γ’ οὐρεῖσ καὶ καθίζεισ οὐδέπω; τοῦτον δέ γ’ οἶμ’ ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερον. οὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸσ ὢν καὶ δύσκολοσ, καὶ ταῦτα τοῖσ φεύγουσιν, ἀλλ’ ὀδὰξ ἔχει; ἀνάβαιν’, ἀπολογοῦ. τί σεσιώπηκασ; λέγε. ἀλλ’ οὐκ ἔχειν οὗτόσ γ’ ἐοίκεν ὅ τι λέγῃ. οὔκ, ἀλλ’ ἐκεῖνό μοι δοκεῖ πεπονθέναι, ὅπερ ποτὲ φεύγων ἔπαθε καὶ Θουκυδίδησ· ἀπόπληκτοσ ἐξαίφνησ ἐγένετο τὰσ γνάθουσ. πάρεχ’ ἐκποδών. ἐγὼ γὰρ ἀπολογήσομαι. χαλεπὸν μὲν ὦνδρεσ ἐστὶ διαβεβλημένου ὑπεραποκρίνεσθαι κυνόσ, λέξω δ’ ὅμωσ. ἀγαθὸσ γάρ ἐστι καὶ διώκει τοὺσ λύκουσ. κλέπτησ μὲν οὖν οὗτόσ γε καὶ ξυνωμότησ.

μὰ Δί’ ἀλλ’ ἄριστόσ ἐστι τῶν νυνὶ κυνῶν οἱο͂́σ τε πολλοῖσ προβατίοισ ἐφεστάναι. τί οὖν ὄφελοσ, τὸν τυρὸν εἰ κατεσθίει; ὅ τι; σοῦ προμάχεται καὶ φυλάττει τὴν θύραν καὶ τἄλλ’ ἄριστόσ ἐστιν· εἰ δ’ ὑφείλετο, ξύγγνωθι. κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταται. ἐγὼ δ’ ἐβουλόμην ἂν οὐδὲ γράμματα, ἵνα μὴ κακουργῶν ἐνέγραφ’ ἡμῖν τὸν λόγον. ἄκουσον ὦ δαιμόνιέ μου τῶν μαρτύρων. ἀνάβηθι τυρόκνηστι καὶ λέξον μέγα· σὺ γὰρ ταμιεύουσ’ ἔτυχεσ. ἀπόκριναι σαφῶσ, εἰ μὴ κατέκνησασ τοῖσ στρατιώταισ ἅλαβεσ. φησὶ κατακνῆσαι. νὴ Δί’ ἀλλὰ ψεύδεται. ὦ δαιμόνι’ ἐλέει ταλαιπωρουμένουσ. οὗτοσ γὰρ ὁ Λάβησ καὶ τραχήλι’ ἐσθίει καὶ τὰσ ἀκάνθασ, κοὐδέποτ’ ἐν ταὐτῷ μένει. ὁ δ’ ἕτεροσ οἱο͂́σ ἐστιν οἰκουρὸσ μόνον. αὐτοῦ μένων γὰρ ἅττ’ ἂν εἴσω τισ φέρῃ τούτων μεταιτεῖ τὸ μέροσ· εἰ δὲ μή, δάκνει. αἰβοῖ. τί κακόν ποτ’ ἔσθ’ ὅτῳ μαλάττομαι; κακόν τι περιβαίνει με κἀναπείθομαι. ἴθ’ ἀντιβολῶ σ’· οἰκτίρατ’ αὐτὸν ὦ πάτερε, καὶ μὴ διαφθείρητε. ποῦ τὰ παιδία; ἀναβαίνετ’ ὦ πόνηρα καὶ κνυζούμενα αἰτεῖτε κἀντιβολεῖτε καὶ δακρύετε. κατάβα κατάβα κατάβα κατάβα. καταβήσομαι. καίτοι τὸ κατάβα τοῦτο πολλοὺσ δὴ πάνυ ἐξηπάτηκεν. ἀτὰρ ὅμωσ καταβήσομαι. ἐσ κόρακασ. ὡσ οὐκ ἀγαθόν ἐστι τὸ ῥοφεῖν. ἐγὼ γὰρ ἀπεδάκρυσα νῦν γνώμην ἐμὴν οὐδέν ποτ’ ἀλλ’ ἢ τῆσ φακῆσ ἐμπλήμενοσ. οὔκουν ἀποφεύγει δῆτα; χαλεπὸν εἰδέναι. ἴθ’ ὦ πατρίδιον ἐπὶ τὰ βελτίω τρέπου. τηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον ἐπὶ τὸν ὕστερον μύσασ παρᾷξον κἀπόλυσον ὦ πάτερ. οὐ δῆτα· κιθαρίζειν γὰρ οὐκ ἐπίσταμαι. φέρε νύν σε τῃδὶ τὴν ταχίστην περιάγω. ὅδ’ ἔσθ’ ὁ πρότεροσ; οὗτοσ· αὕτη ’νταῦθ’ ἔνι. ἐξηπάτηται κἀπολέλυκεν οὐχ ἑκών. φέρ’ ἐξεράσω. πῶσ ἄρ’ ἠγωνίσμεθα; δείξειν ἐοίκεν. ἐκπέφευγασ ὦ Λάβησ. πάτερ πάτερ τί πέπονθασ; οἴμοι· ποῦ ’σθ’ ὕδωρ; ἔπαιρε σαυτόν. εἰπέ νυν ἐκεῖνό μοι, ὄντωσ ἀπέφυγε; νὴ Δί’· οὐδέν εἰμ’ ἄρα. μὴ φροντίσῃσ ὦ δαιμόνι’· ἀλλ’ ἀνίστασο. πῶσ οὖν ἐμαυτῷ τοῦτ’ ἐγὼ ξυνείσομαι, φεύγοντ’ ἀπολύσασ ἄνδρα; τί ποτε πείσομαι; ἀλλ’ ὦ πολυτίμητοι θεοὶ ξύγγνωτέ μοι· ἄκων γὰρ αὔτ’ ἔδρασα κοὐ τοὐμοῦ τρόπου. καὶ μηδὲν ἀγανάκτει γ’. ἐγὼ γάρ σ’ ὦ πάτερ θρέψω καλῶσ, ἄγων μετ’ ἐμαυτοῦ πανταχοῖ, ἐπὶ δεῖπνον, ἐσ ξυμπόσιον, ἐπὶ θεωρίαν, ὥσθ’ ἡδέωσ διάγειν σε τὸν λοιπὸν χρόνον· κοὐκ ἐγχανεῖταί σ’ ἐξαπατῶν Ὑπέρβολοσ. ἀλλ’ εἰσίωμεν. ταῦτά νυν, εἴπερ δοκεῖ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Text

Aristophanes, Wasps, Episode

(아리스토파네스, Wasps, Episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION