헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΤηεσμοπ́01́4́1́

(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:)

οὐκοῦν κελητίζεισ, ὅταν Φαίδραν ποιῇσ; ἀνδρεῖα δ’ ἢν ποιῇ τισ, ἐν τῷ σώματι ἔνεσθ’ ὑπάρχον τοῦθ’. ἃ δ’ οὐ κεκτήμεθα, μίμησισ ἤδη ταῦτα συνθηρεύεται. ὅταν σατύρουσ τοίνυν ποιῇσ, καλεῖν ἐμέ, ἵνα συμποιῶ σοὔπισθεν ἐστυκὼσ ἐγώ. ἄλλωσ τ’ ἄμουσόν ἐστι ποιητὴν ἰδεῖν ἀγρεῖον ὄντα καὶ δασύν· σκέψαι δ’ ὅτι Ἴβυκοσ ἐκεῖνοσ κἀνακρέων ὁ Τήιοσ κἀλκαῖοσ, οἳ περὶ ἁρμονίαν ἐχύμισαν, ἐμιτροφόρουν τε καὶ διεκλῶντ’ Ιὠνικῶσ, καὶ Φρύνιχοσ, τοῦτον γὰρ οὖν ἀκήκοασ, αὐτόσ τε καλὸσ ἦν καὶ καλῶσ ἠμπέσχετο· διὰ τοῦτ’ ἄρ’ αὐτοῦ καὶ κάλ’ ἦν τὰ δράματα. ὅμοια γὰρ ποιεῖν ἀνάγκη τῇ φύσει. ταῦτ’ ἄρ’ ὁ Φιλοκλέησ αἰσχρὸσ ὢν αἰσχρῶσ ποιεῖ, ὁ δ’ αὖ Ξενοκλέησ ὢν κακὸσ κακῶσ ποιεῖ, ὁ δ’ αὖ Θέογνισ ψυχρὸσ ὢν ψυχρῶσ ποιεῖ. ἅπασ’ ἀνάγκη· ταῦτα γάρ τοι γνοὺσ ἐγὼ ἐμαυτὸν ἐθεράπευσα. πῶσ πρὸσ τῶν θεῶν; παῦσαι βαύ̈ζων· καὶ γὰρ ἐγὼ τοιοῦτοσ ἦν ὢν τηλικοῦτοσ, ἡνίκ’ ἠρχόμην ποιεῖν. μὰ τὸν Δί’ οὐ ζηλῶ σε τῆσ παιδεύσεωσ. ἀλλ’ ὧνπερ οὕνεκ’ ἦλθον, ἐά μ’ εἰπεῖν. λέγε. Ἀγάθων, σοφοῦ πρὸσ ἀνδρόσ, ὅστισ ἐν βραχεῖ πολλοὺσ καλῶσ οἱο͂́σ τε συντέμνειν λόγουσ. ἐγὼ δὲ καινῇ ξυμφορᾷ πεπληγμένοσ ἱκέτησ ἀφῖγμαι πρὸσ σέ. τοῦ χρείαν ἔχων; μέλλουσί μ’ αἱ γυναῖκεσ ἀπολεῖν τήμερον τοῖσ Θεσμοφορίοισ, ὅτι κακῶσ αὐτὰσ λέγω. τίσ οὖν παρ’ ἡμῶν ἐστιν ὠφέλειά σοι; ἡ πᾶσ’· ἐὰν γὰρ ἐγκαθεζόμενοσ λάθρᾳ ἐν ταῖσ γυναιξίν, ὡσ δοκῶν εἶναι γυνή, ὑπεραποκρίνῃ μου, σαφῶσ σώσεισ ἐμέ. μόνοσ γὰρ ἂν λέξειασ ἀξίωσ ἐμοῦ. ἔπειτα πῶσ οὐκ αὐτὸσ ἀπολογεῖ παρών; ἐγὼ φράσω σοι. πρῶτα μὲν γιγνώσκομαι· ἔπειτα πολιόσ εἰμι καὶ πώγων’ ἔχω, σὺ δ’ εὐπρόσωποσ λευκὸσ ἐξυρημένοσ γυναικόφωνοσ ἁπαλὸσ εὐπρεπὴσ ἰδεῖν. Εὐριπίδη ‐ τί ἔστιν; ἐποίησάσ ποτε, χαίρεισ ὁρῶν φῶσ, πατέρα δ’ οὐ χαίρειν δοκεῖσ; ἔγωγε. μή νυν ἐλπίσῃσ τὸ σὸν κακὸν ἡμᾶσ ὑφέξειν. καὶ γὰρ ἂν μαινοίμεθ’ ἄν. ἀλλ’ αὐτὸσ ὅ γε σόν ἐστιν οἰκείωσ φέρε. τὰσ συμφορὰσ γὰρ οὐχὶ τοῖσ τεχνάσμασιν φέρειν δίκαιον ἀλλὰ τοῖσ παθήμασιν. καὶ μὴν ού γ’ ὦ κατάπυγον εὐρύπρωκτοσ εἶ οὐ τοῖσ λόγοισιν ἀλλὰ τοῖσ παθήμασιν. τί δ’ ἔστιν ὅτι δέδοικασ ἐλθεῖν αὐτόσε; κάκιον ἀπολοίμην ἂν ἢ σύ. πῶσ; ὅπωσ; δοκῶν γυναικῶν ἔργα νυκτερείσια κλέπτειν ὑφαρπάζειν τε θήλειαν Κύπριν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:

(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Prologue, iambics 1:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION