Aristophanes, Peace, Prologue, iambics

(아리스토파네스, Peace, Prologue, iambics)

οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ σιγήσομ’, ἢν μή μοι φράσῃσ ὅποι πέτεσθαι διανοεῖ. τί δ’ ἄλλο γ’ ἢ ὡσ τὸν Δί’ ἐσ τὸν οὐρανόν; τίνα νοῦν ἔχων; ἐρησόμενοσ ἐκεῖνον Ἑλλήνων πέρι ἁπαξαπάντων ὅ τι ποιεῖν βουλεύεται. ἐὰν δὲ μή σοι καταγορεύῃ; γράψομαι Μήδοισιν αὐτὸν προδιδόναι τὴν Ἑλλάδα. μὰ τὸν Διόνυσον οὐδέποτε ζῶντόσ γ’ ἐμοῦ. οὐκ ἔστι παρὰ ταῦτ’ ἄλλ’. ἰοὺ ἰοὺ ἰού· ὦ παιδί’ ὁ πατὴρ ἀπολιπὼν ἀπέρχεται ὑμᾶσ ἐρήμουσ ἐσ τὸν οὐρανὸν λάθρᾳ. ἀλλ’ ἀντιβολεῖτε τὸν πατέρ ὦ κακοδαίμονα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION