헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΛψσιστρ́11́4́

(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests)

χαῖρ’ ὦ πασῶν ἀνδρειοτάτη· δεῖ δὴ νυνί σε γενέσθαι δεινὴν <δειλὴν> ἀγαθὴν φαύλην σεμνὴν ἀγανὴν πολύπειρον· ὡσ οἱ πρῶτοι τῶν Ἑλλήνων τῇ σῇ ληφθέντεσ ἰύγγι συνεχώρησάν σοι καὶ κοινῇ τἀγκλήματα πάντ’ ἐπέτρεψαν. ἀλλ’ οὐχὶ χαλεπὸν τοὔργον, εἰ λάβοι γέ τισ ὀργῶντασ ἀλλήλων τε μὴ ’κπειρωμένουσ. τάχα δ’ εἴσομαι ’γώ. ποῦ ’στιν ἡ Διαλλαγή; πρόσαγε λαβοῦσα πρῶτα τοὺσ Λακωνικούσ, καὶ μὴ χαλεπῇ τῇ χειρὶ μηδ’ αὐθαδικῇ, μηδ’ ὥσπερ ἡμῶν ἅνδρεσ ἀμαθῶσ τοῦτ’ ἔδρων, ἀλλ’ ὡσ γυναῖκασ εἰκόσ, οἰκείωσ πάνυ, ἢν μὴ διδῷ τὴν χεῖρα, τῆσ σάθησ ἄγε. ἴθι καὶ σὺ τούτουσ τοὺσ Ἀθηναίουσ ἄγε, οὗ δ’ ἂν διδῶσι πρόσαγε τούτουσ λαβομένη. ἄνδρεσ Λάκωνεσ στῆτε παρ’ ἐμὲ πλησίον, ἐνθένδε δ’ ὑμεῖσ, καὶ λόγων ἀκούσατε. ἐγὼ γυνὴ μέν εἰμι, νοῦσ δ’ ἔνεστί μοι, αὐτὴ δ’ ἐμαυτῆσ οὐ κακῶσ γνώμησ ἔχω, τοὺσ δ’ ἐκ πατρόσ τε καὶ γεραιτέρων λόγουσ πολλοὺσ ἀκούσασ’ οὐ μεμούσωμαι κακῶσ. λαβοῦσα δ’ ὑμᾶσ λοιδορῆσαι βούλομαι κοινῇ δικαίωσ, οἳ μιᾶσ ἐκ χέρνιβοσ βωμοὺσ περιρραίνοντεσ ὥσπερ ξυγγενεῖσ Ὀλυμπίασιν, ἐν Πύλαισ, Πυθοῖ πόσουσ εἴποιμ’ ἂν ἄλλουσ, εἴ με μηκύνειν δέοι; ἐχθρῶν παρόντων βαρβάρων στρατεύματι Ἕλληνασ ἄνδρασ καὶ πόλεισ ἀπόλλυτε. εἷσ μὲν λόγοσ μοι δεῦρ’ ἀεὶ περαίνεται. ἐγὼ δ’ ἀπόλλυμαί γ’ ἀπεψωλημένοσ. εἶτ’ ὦ Λάκωνεσ, πρὸσ γὰρ ὑμᾶσ τρέψομαι, οὐκ ἴσθ’ ὅτ’ ἐλθὼν δεῦρο Περικλείδασ ποτὲ ὁ Λάκων Ἀθηναίων ἱκέτησ καθέζετο ἐπὶ τοῖσι βωμοῖσ ὠχρὸσ ἐν φοινικίδι στρατιὰν προσαιτῶν; ἡ δὲ Μεσσήνη τότε ὑμῖν ἐπέκειτο χὠ θεὸσ σείων ἅμα. ἐλθὼν δὲ σὺν ὁπλίταισι τετρακισχιλίοισ Κίμων ὅλην ἔσωσε τὴν Λακεδαίμονα. ταυτὶ παθόντεσ τῶν Ἀθηναίων ὕπο δῃοῦτε χώραν, ἧσ ὑπ’ εὖ πεπόνθατε; ἀδικοῦσιν οὗτοι νὴ Δί’ ὦ Λυσιστράτη. ἀδικίομεσ· ἀλλ’ ὁ πρωκτὸσ ἄφατον ὡσ καλόσ. ὑμᾶσ δ’ ἀφήσειν τοὺσ Ἀθηναίουσ <μ’> οἰεί; οὐκ ἴσθ’ ὅθ’ ὑμᾶσ οἱ Λάκωνεσ αὖθισ αὖ κατωνάκασ φοροῦντασ ἐλθόντεσ δορὶ πολλοὺσ μὲν ἄνδρασ Θετταλῶν ἀπώλεσαν, πολλοὺσ δ’ ἑταίρουσ Ἱππίου καὶ ξυμμάχουσ, ξυνεκμαχοῦντεσ τῇ τόθ’ ἡμέρᾳ μόνοι, κἠλευθέρωσαν κἀντὶ τῆσ κατωνάκησ τὸν δῆμον ὑμῶν χλαῖναν ἠμπέσχον πάλιν; οὔπα γυναῖκ’ ὄπωπα χαϊωτεραν.

ἐγὼ δὲ κύσθον γ’ οὐδέπω καλλίονα. τί δῆθ’ υπηργμένων γε πολλῶν κἀγαθῶν μάχεσθε κοὐ παύεσθε τῆσ μοχθηρίασ; τί δ’ οὐ διηλλάγητε; φέρε τί τοὐμποδών; ἁμέσ γε λῶμεσ, αἴ τισ ἁμὶν τὤγκυκλον λῇ τοῦτ’ ἀποδόμεν. ποῖον ὦ τᾶν; τὰν Πύλον, ἇσπερ πάλαι δεόμεθα καὶ βλιμάττομεσ. μὰ τὸν Ποσειδῶ τοῦτο μέν γ’ οὐ δράσετε. ἄφετ’ ὦγάθ’ αὐτοῖσ. κᾆτα τίνα κινήσομεν; ἕτερόν γ’ ἀπαιτεῖτ’ ἀντὶ τούτου χωρίον. τὸ δεῖνα τοίνυν παράδοθ’ ἡμῖν τουτονὶ πρώτιστα τὸν Ἐχινοῦντα καὶ τὸν Μηλιᾶ κόλπον τὸν ὄπισθεν καὶ τὰ Μεγαρικὰ σκέλη. οὐ τὼ σιὼ οὐχὶ πάντα γ’ ὦ λισσάνιε. ἐᾶτε, μηδὲν διαφέρου περὶ σκελοῖν. ἤδη γεωργεῖν γυμνὸσ ἀποδὺσ βούλομαι. ἐγὼ δὲ κοπραγωγεῖν γα πρῶτα ναὶ τὼ σιώ. ἐπὴν διαλλαγῆτε, ταῦτα δράσετε. ἀλλ’ εἰ δοκεῖ δρᾶν ταῦτα, βουλεύσασθε καὶ τοῖσ ξυμμάχοισ ἐλθόντεσ ἀνακοινώσατε. ποίοισιν ὦ τᾶν ξυμμάχοισ; ἐστύκαμεν. οὐ ταὐτὰ δόξει τοῖσι συμμάχοισι νῷν βινεῖν ἅπασιν; τοῖσι γῶν ναὶ τὼ σιὼ ἁμοῖσι. καὶ γὰρ ναὶ μὰ Δία Καρυστίοισ. καλῶσ λέγετε. νῦν οὖν ὅπωσ ἁγνεύσετε, ὅπωσ ἂν αἱ γυναῖκεσ ὑμᾶσ ἐν πόλει ξενίσωμεν ὧν ἐν ταῖσι κίσταισ εἴχομεν. ὁρ́κουσ δ’ ἐκεῖ καὶ πίστιν ἀλλήλοισ δότε. κἄπειτα τὴν αὑτοῦ γυναῖχ’ ὑμῶν λαβὼν ἄπεισ’ ἕκαστοσ. ἀλλ’ ἰώμεν ὡσ τάχοσ. ἄγ’ ὅπᾳ τυ λῇσ. νὴ τὸν Δί’ ὡσ τάχιστ’ ἄγε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Lysistrata, Choral, anapests

(아리스토파네스, Lysistrata, Choral, anapests)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION