헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΦρογσ́08́07́

(아리스토파네스, Frogs, Agon, Antepirrheme)

θυμοῦμαι μὲν τῇ ξυντυχίᾳ, καὶ μου τὰ σπλάγχν’ ἀγανακτεῖ, εἰ πρὸσ τοῦτον δεῖ μ’ ἀντιλέγειν· ἵνα μὴ φάσκῃ δ’ ἀπορεῖν με, ἀπόκριναί μοι, τίνοσ οὕνεκα χρὴ θαυμάζειν ἄνδρα ποιητήν; δεξιότητοσ καὶ νουθεσίασ, ὅτι βελτίουσ τε ποιοῦμεν τοὺσ ἀνθρώπουσ ἐν ταῖσ πόλεσιν. τοῦτ’ οὖν εἰ μὴ πεποίηκασ, ἀλλ’ ἐκ χρηστῶν καὶ γενναίων μοχθηροτάτουσ ἀπέδειξασ, τί παθεῖν φήσεισ ἄξιοσ εἶναι; τεθνάναι· μὴ τοῦτον ἐρώτα. σκέψαι τοίνυν οἱούσ αὐτοὺσ παρ’ ἐμοῦ παρεδέξατο πρῶτον, εἰ γενναίουσ καὶ τετραπήχεισ, καὶ μὴ διαδρασιπολίτασ, μηδ’ ἀγοραίουσ μηδὲ κοβάλουσ ὥσπερ νῦν μηδὲ πανούργουσ, ἀλλὰ πνέοντασ δόρυ καὶ λόγχασ καὶ λευκολόφουσ τρυφαλείασ καὶ πήληκασ καὶ κνημῖδασ καὶ θυμοὺσ ἑπταβοείουσ. καὶ δὴ χωρεῖ τουτὶ τὸ κακόν· κρανοποιῶν αὖ μ’ ἐπιτρίψει. καὶ τί σὺ δράσασ οὕτωσ αὐτοὺσ γενναίουσ ἐξεδίδαξασ; Αἰσχύλε λέξον, μηδ’ αὐθάδωσ σεμνυνόμενοσ χαλέπαινε. δρᾶμα ποιήσασ Ἄρεωσ μεστόν. ποῖον; τοὺσ ἕπτ’ ἐπὶ Θήβασ· ὃ θεασάμενοσ πᾶσ ἄν τισ ἀνὴρ ἠράσθη δάιοσ εἶναι. τουτὶ μέν σοι κακὸν εἴργασται· Θηβαίουσ γὰρ πεποίηκασ ἀνδρειοτέρουσ ἐσ τὸν πόλεμον, καὶ τούτου γ’ οὕνεκα τύπτου. ἀλλ’ ὑμῖν αὔτ’ ἐξῆν ἀσκεῖν, ἀλλ’ οὐκ ἐπὶ τοῦτ’ ἐτράπεσθε. εἶτα διδάξασ Πέρσασ μετὰ τοῦτ’ ἐπιθυμεῖν ἐξεδίδαξα νικᾶν ἀεὶ τοὺσ ἀντιπάλουσ, κοσμήσασ ἔργον ἄριστον. ἐχάρην γοῦν, ἡνίκ’ ἤκουσα περὶ Δαρείου τεθνεῶτοσ, ὁ χορὸσ δ’ εὐθὺσ τὼ χεῖρ’ ὡδὶ συγκρούσασ εἶπεν ἰαυοῖ. ταῦτα γὰρ ἄνδρασ χρὴ ποιητὰσ ἀσκεῖν. σκέψαι γὰρ ἀπ’ ἀρχῆσ ὡσ ὠφέλιμοι τῶν ποιητῶν οἱ γενναῖοι γεγένηνται. Ὀρφεὺσ μὲν γὰρ τελετάσ θ’ ἡμῖν κατέδειξε φόνων τ’ ἀπέχεσθαι, Μουσαῖοσ δ’ ἐξακέσεισ τε νόσων καὶ χρησμούσ, Ἡσίοδοσ δὲ γῆσ ἐργασίασ, καρπῶν ὡρ́ασ, ἀρότουσ· ὁ δὲ θεῖοσ Ὅμηροσ ἀπὸ τοῦ τιμὴν καὶ κλέοσ ἔσχεν πλὴν τοῦδ’ ὅτι χρήστ’ ἐδίδαξεν, τάξεισ ἀρετὰσ ὁπλίσεισ ἀνδρῶν; καὶ μὴν οὐ Παντακλέα γε ἐδίδαξεν ὅμωσ τὸν σκαιότατον· πρώην γοῦν, ἡνίκ’ ἔπεμπεν, τὸ κράνοσ πρῶτον περιδησάμενοσ τὸν λόφον ἤμελλ’ ἐπιδήσειν. ἀλλ’ ἄλλουσ τοι πολλοὺσ ἀγαθούσ, ὧν ἦν καὶ Λάμαχοσ ἡρ́ωσ· ὅθεν ἡμὴ φρὴν ἀπομαξαμένη πολλὰσ ἀρετὰσ ἐποίησεν, Πατρόκλων, Τεύκρων θυμολεόντων, ἵν’ ἐπαίροιμ’ ἄνδρα πολίτην ἀντεκτείνειν αὑτὸν τούτοισ, ὁπόταν σάλπιγγοσ ἀκούσῃ. ἀλλ’ οὐ μὰ Δί’ οὐ Φαίδρασ ἐποίουν πόρνασ οὐδὲ Σθενεβοίασ, οὐδ’ οἶδ’ οὐδεὶσ ἥντιν’ ἐρῶσαν πώποτ’ ἐποίησα γυναῖκα. μὰ Δί’ οὐ γὰρ ἐπῆν τῆσ Ἀφροδίτησ οὐδέν σοι. μηδέ γ’ ἐπείη. ἀλλ’ ἐπί τοι σοὶ καὶ τοῖσ σοῖσιν πολλὴ πολλοῦ ’πικαθῆτο, ὥστε γε καὐτόν σε κατ’ οὖν ἔβαλεν. νὴ τὸν Δία τοῦτό γέ τοι δή. ἃ γὰρ ἐσ τὰσ ἀλλοτρίασ ἐποίεισ, αὐτὸσ τούτοισιν ἐπλήγησ. καὶ τί βλάπτουσ’ ὦ σχέτλι’ ἀνδρῶν τὴν πόλιν ἁμαὶ Σθενέβοιαι; ὅτι γενναίασ καὶ γενναίων ἀνδρῶν ἀλόχουσ ἀνέπεισασ κώνεια πιεῖν αἰσχυνθείσασ διὰ τοὺσ σοὺσ Βελλεροφόντασ. πότερον δ’ οὐκ ὄντα λόγον τοῦτον περὶ τῆσ Φαίδρασ ξυνέθηκα; μὰ Δί’ ἀλλ’ ὄντ’· ἀλλ’ ἀποκρύπτειν χρὴ τὸ πονηρὸν τόν γε ποιητήν, καὶ μὴ παράγειν μηδὲ διδάσκειν. τοῖσ μὲν γὰρ παιδαρίοισιν ἔστι διδάσκαλοσ ὅστισ φράζει, τοῖσιν δ’ ἡβῶσι ποιηταί. πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶσ. ἢν οὖν σὺ λέγῃσ Λυκαβηττοὺσ καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη, τοῦτ’ ἐστὶ τὸ χρηστὰ διδάσκειν, ὃν χρῆν φράζειν ἀνθρωπείωσ; ἀλλ’ ὦ κακόδαιμον ἀνάγκη μεγάλων γνωμῶν καὶ διανοιῶν ἴσα καὶ τὰ ῥήματα τίκτειν. κἄλλωσ εἰκὸσ τοὺσ ἡμιθέουσ τοῖσ ῥήμασι μείζοσι χρῆσθαι· καὶ γὰρ τοῖσ ἱματίοισ ἡμῶν χρῶνται πολὺ σεμνοτέροισιν. ἁμοῦ χρηστῶσ καταδείξαντοσ διελυμήνω σύ. τί δράσασ; πρῶτον μὲν τοὺσ βασιλεύοντασ ῥάκι’ ἀμπισχών, ἵν’ ἐλεινοὶ τοῖσ ἀνθρώποισ φαίνοιντ’ εἶναι. τοῦτ’ οὖν ἔβλαψά τι δράσασ; οὔκουν ἐθέλει γε τριηραρχεῖν πλουτῶν οὐδεὶσ διὰ ταῦτα, ἀλλὰ ῥακίοισ περιειλάμενοσ κλάει καὶ φησὶ πένεσθαι. νὴ τὴν Δήμητρα χιτῶνά γ’ ἔχων οὔλων ἐρίων ὑπένερθεν. κἂν ταῦτα λέγων ἐξαπατήσῃ, παρὰ τοὺσ ἰχθῦσ ἀνέκυψεν. εἶτ’ αὖ λαλιὰν ἐπιτηδεῦσαι καὶ στωμυλίαν ἐδίδαξασ, ἣ ’ξεκένωσεν τάσ τε παλαίστρασ καὶ τὰσ πυγὰσ ἐνέτριψεν τῶν μειρακίων στωμυλλομένων, καὶ τοὺσ Παράλουσ ἀνέπεισεν ἀνταγορεύειν τοῖσ ἄρχουσιν. καίτοι τότε γ’ ἡνίκ’ ἐγὼ ’ζων, οὐκ ἠπίσταντ’ ἀλλ’ ἢ μᾶζαν καλέσαι καὶ ῥυππαπαῖ εἰπεῖν. νὴ τὸν Ἀπόλλω, καὶ προσπαρδεῖν γ’ ἐσ τὸ στόμα τῷ θαλάμακι, καὶ μινθῶσαι τὸν ξύσσιτον κἀκβάσ τινα λωποδυτῆσαι· νῦν δ’ ἀντιλέγει κοὐκέτ’ ἐλαύνων πλεῖ δευρὶ καὖθισ ἐκεῖσε.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Frogs, Agon, Antepirrheme

(아리스토파네스, Frogs, Agon, Antepirrheme)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION