Aristophanes, Frogs, Agon, Epirrheme

(아리스토파네스, Frogs, Agon, Epirrheme)

καὶ μὴν ἐμαυτὸν μέν γε τὴν ποίησιν οἱο͂́σ εἰμι, ἐν τοῖσιν ὑστάτοισ φράσω, τοῦτον δὲ πρῶτ’ ἐλέγξω, ὡσ ἦν ἀλαζὼν καὶ φέναξ οἱοίσ τε τοὺσ θεατὰσ ἐξηπάτα μώρουσ λαβὼν παρὰ Φρυνίχῳ τραφέντασ. πρώτιστα μὲν γὰρ ἕνα τιν’ ἂν καθῖσεν ἐγκαλύψασ, Ἀχιλλέα τιν’ ἢ Νιόβην, τὸ πρόσωπον οὐχὶ δεικνύσ, πρόσχημα τῆσ τραγῳδίασ, γρύζοντασ οὐδὲ τουτί. μὰ τὸν Δί’ οὐ δῆθ’. ὁ δὲ χορόσ γ’ ἤρειδεν ὁρμαθοὺσ ἂν μελῶν ἐφεξῆσ τέτταρασ ξυνεχῶσ ἄν οἱ δ’ ἐσίγων. ἐγὼ δ’ ἔχαιρον τῇ σιωπῇ, καί με τοῦτ’ ἔτερπεν οὐχ ἧττον ἢ νῦν οἱ λαλοῦντεσ. ἠλίθιοσ γὰρ ἦσθα, σάφ’ ἴσθι. κἀμαυτῷ δοκῶ. τί δὲ ταῦτ’ ἔδρασ’ ὁ δεῖνα; ὑπ’ ἀλαζονείασ, ἵν’ ὁ θεατὴσ προσδοκῶν καθοῖτο, ὁπόθ’ ἡ Νιόβη τι φθέγξεται· τὸ δρᾶμα δ’ ἂν διῄει. ὢ παμπόνηροσ, οἷ’ ἄρ’ ἐφενακιζόμην ὑπ’ αὐτοῦ. τί σκορδινᾷ καὶ δυσφορεῖσ; ὅτι αὐτὸν ἐξελέγχω. κἄπειτ’ ἐπειδὴ ταῦτα ληρήσειε καὶ τὸ δρᾶμα ἤδη μεσοίη, ῥήματ’ ἂν βόεια δώδεκ’ εἶπεν, ὀφρῦσ ἔχοντα καὶ λόφουσ, δείν’ ἄττα μορμορωπά, ἄγνωτα τοῖσ θεωμένοισ. οἴμοι τάλασ. σιώπα. σαφὲσ δ’ ἂν εἶπεν οὐδὲ ἕν ‐ μὴ πρῖε τοὺσ ὀδόντασ. ἀλλ’ ἢ Σκαμάνδρουσ ἢ τάφρουσ ἢ ’π’ ἀσπίδων ἐπόντασ γρυπαιέτουσ χαλκηλάτουσ καὶ ῥήμαθ’ ἱππόκρημνα, ἃ ξυμβαλεῖν οὐ ῥᾴδι’ ἦν. νὴ τοὺσ θεοὺσ ἐγὼ γοῦν ἤδη ποτ’ ἐν μακρῷ χρόνῳ νυκτὸσ διηγρύπνησα τὸν ξουθὸν ἱππαλεκτρυόνα ζητῶν τίσ ἐστιν ὄρνισ. σημεῖον ἐν ταῖσ ναυσὶν ὦμαθέστατ’ ἐνεγέγραπτο. ἐγὼ δὲ τὸν Φιλοξένου γ’ ᾤμην Ἔρυξιν εἶναι. εἶτ’ ἐν τραγῳδίαισ ἐχρῆν κἀλεκτρυόνα ποιῆσαι; σὺ δ’ ὦ θεοῖσιν ἐχθρὲ ποῖ’ ἄττ’ ἐστὶν ἅττ’ ἐποίεισ; οὐχ ἱππαλεκτρυόνασ μὰ Δί’ οὐδὲ τραγελάφουσ, ἅπερ σύ, ἃν τοῖσι παραπετάσμασιν τοῖσ Μηδικοῖσ γράφουσιν· ἀλλ’ ὡσ παρέλαβον τὴν τέχνην παρὰ σοῦ τὸ πρῶτον εὐθὺσ οἰδοῦσαν ὑπὸ κομπασμάτων καὶ ῥημάτων ἐπαχθῶν, ἴσχνανα μὲν πρώτιστον αὐτὴν καὶ τὸ βάροσ ἀφεῖλον ἐπυλλίοισ καὶ περιπάτοισ καὶ τευτλίοισι λευκοῖσ, χυλὸν διδοὺσ στωμυλμάτων ἀπὸ βιβλίων ἀπηθῶν· εἶτ’ ἀνέτρεφον μονῳδίαισ ‐ Κηφισοφῶντα μιγνύσ. εἶτ’ οὐκ ἐλήρουν ὅ τι τύχοιμ’ οὐδ’ ἐμπεσὼν ἔφυρον, ἀλλ’ οὑξιὼν πρώτιστα μέν μοι τὸ γένοσ εἶπ’ ἂν εὐθὺσ τοῦ δράματοσ. κρεῖττον γὰρ ἦν σοι νὴ Δί’ ἢ τὸ σαυτοῦ. ἔπειτ’ ἀπὸ τῶν πρώτων ἐπῶν οὐδὲν παρῆκ’ ἂν ἀργόν, ἀλλ’ ἔλεγεν ἡ γυνή τέ μοι χὠ δοῦλοσ οὐδὲν ἧττον, χὠ δεσπότησ χἠ παρθένοσ χἠ γραῦσ ἄν. εἶτα δῆτα οὐκ ἀποθανεῖν σε ταῦτ’ ἐχρῆν τολμῶντα; μὰ τὸν Ἀπόλλω· δημοκρατικὸν γὰρ αὔτ’ ἔδρων. τοῦτο μὲν ἐάσον ὦ τᾶν. οὐ σοὶ γάρ ἐστι περίπατοσ κάλλιστα περί γε τούτου. ἔπειτα τουτουσὶ λαλεῖν ἐδίδαξα ‐ φημὶ κἀγώ. ὡσ πρὶν διδάξαι γ’ ὤφελεσ μέσοσ διαρραγῆναι. λεπτῶν τε κανόνων ἐσβολὰσ ἐπῶν τε γωνιασμούσ, νοεῖν ὁρᾶν ξυνιέναι στρέφειν ἐρᾶν τεχνάζειν, κάχ’ ὑποτοπεῖσθαι, περινοεῖν ἅπαντα ‐ φημὶ κἀγώ. οἰκεῖα πράγματ’ εἰσάγων, οἷσ χρώμεθ’, οἷσ ξύνεσμεν, ἐξ ὧν γ’ ἂν ἐξηλεγχόμην· ξυνειδότεσ γὰρ οὗτοι ἤλεγχον ἄν μου τὴν τέχνην· ἀλλ’ οὐκ ἐκομπολάκουν ἀπὸ τοῦ φρονεῖν ἀποσπάσασ, οὐδ’ ἐξέπληττον αὐτούσ, Κύκνουσ ποιῶν καὶ Μέμνονασ κωδωνοφαλαροπώλουσ. γνώσει δὲ τοὺσ τούτου τε κἀμοὺσ ἑκατέρου μαθητάσ. τουτουμενὶ Φορμίσιοσ Μεγαίνετόσ θ’ ὁ Μανῆσ, σαλπιγγολογχυπηνάδαι, σαρκασμοπιτυοκάμπται, οὑμοὶ δὲ Κλειτοφῶν τε καὶ Θηραμένησ ὁ κομψόσ. Θηραμένησ; σοφόσ γ’ ἀνὴρ καὶ δεινὸσ ἐσ τὰ πάντα, ὃσ ἢν κακοῖσ που περιπέσῃ καὶ πλησίον παραστῇ, πέπτωκεν ἔξω τῶν κακῶν, οὐ Χῖοσ ἀλλὰ Κεῖοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION