헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΞλουδσ́14́

(아리스토파네스, Clouds, Episode)

ταυτὶ δι’ ὑμᾶσ ὦ Νεθέλαι πέπονθ’ ἐγώ, ὑμῖν ἀναθεὶσ ἅπαντα τἀμὰ πράγματα. αὐτὸσ μὲν οὖν σαυτῷ σὺ τούτων αἴτιοσ, στρέψασ σεαυτὸν ἐσ πονηρὰ πράγματα. τί δῆτα ταῦτ’ οὔ μοι τότ’ ἠγορεύετε, ἀλλ’ ἄνδρ’ ἄγροικον καὶ γέροντ’ ἐπῄρετε; ἡμεῖσ ποιοῦμεν ταῦθ’ ἑκάστοθ’ ὅταν τινὰ γνῶμεν πονηρῶν ὄντ’ ἐραστὴν πραγμάτων, ἑώσ ἂν αὐτὸν ἐμβάλωμεν ἐσ κακόν, ὅπωσ ἂν εἰδῇ τοὺσ θεοὺσ δεδοικέναι. ὤμοι πονηρά γ’ ὦ Νεφέλαι, δίκαια δέ. οὐ γάρ μ’ ἐχρῆν τὰ χρήμαθ’ ἁδανεισάμην ἀποστερεῖν. νῦν οὖν ὅπωσ ὦ φίλτατε τὸν Χαιρεφῶντα τὸν μιαρὸν καὶ Σωκράτη ἀπολεῖσ μετ’ ἐμοῦ ’λθών, οἳ σὲ κἄμ’ ἐξηπάτων. ἀλλ’ οὐκ ἂν ἀδικήσαιμι τοὺσ διδασκάλουσ. ναὶ ναὶ καταιδέσθητι πατρῷον Δία. ἰδού γε Δία πατρῷον· ὡσ ἀρχαῖοσ εἶ. Ζεὺσ γάρ τισ ἔστιν; ἔστιν. οὐκ ἔστ’, οὔκ, ἐπεὶ Δῖνοσ βασιλεύει τὸν Δί’ ἐξεληλακώσ. οὐκ ἐξελήλακ’, ἀλλ’ ἐγὼ τοῦτ’ ᾠόμην διὰ τουτονὶ τὸν δῖνον. οἴμοι δείλαιοσ ὅτε καὶ σὲ χυτρεοῦν ὄντα θεὸν ἡγησάμην. ἐνταῦθα σαυτῷ παραφρόνει καὶ φληνάφα. οἴμοι παρανοίασ· ὡσ ἐμαινόμην ἄρα, ὅτ’ ἐξέβαλλον τοὺσ θεοὺσ διὰ Σωκράτη. ἀλλ’ ὦ φίλ’ Ἑρμῆ μηδαμῶσ θύμαινέ μοι μηδέ μ’ ἐπιτρίψῃσ, ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε ἐμοῦ παρανοήσαντοσ ἀδολεσχίᾳ· καί μοι γενοῦ ξύμβουλοσ, εἴτ’ αὐτοὺσ γραφὴν διωκάθω γραψάμενοσ εἴθ’ ὅ τι σοι δοκεῖ. ὀρθῶσ παραινεῖσ οὐκ ἐῶν δικορραφεῖν, ἀλλ’ ὡσ τάχιστ’ ἐμπιμπράναι τὴν οἰκίαν τῶν ἀδολεσχῶν. δεῦρο δεῦρ’ ὦ Ξανθία, κλίμακα λαβὼν ἔξελθε καὶ σμινύην φέρων, κἄπειτ’ ἐπαναβὰσ ἐπὶ τὸ φροντιστήριον τὸ τέγοσ κατάσκαπτ’, εἰ φιλεῖσ τὸν δεσπότην, ἑώσ ἂν αὐτοῖσ ἐμβάλῃσ τὴν οἰκίαν· ἐμοὶ δὲ δᾷδ’ ἐνεγκάτω τισ ἡμμένην, κἀγώ τιν’ αὐτῶν τήμερον δοῦναι δίκην ἐμοὶ ποιήσω, κεἰ σφόδρ’ εἴσ’ ἀλαζόνεσ. ἰοὺ ἰού. σὸν ἔργον ὦ δᾲσ ἱέναι πολλὴν φλόγα. ἄνθρωπε, τί ποιεῖσ; ὅ τι ποιῶ; τί δ’ ἄλλο γ’ ἢ διαλεπτολογοῦμαι ταῖσ δοκοῖσ τῆσ οἰκίασ; οἴμοι τίσ ἡμῶν πυρπολεῖ τὴν οἰκίαν; ἐκεῖνοσ οὗπερ θοἰμάτιον εἰλήφατε. ἀπολεῖσ ἀπολεῖσ. τοῦτ’ αὐτὸ γὰρ καὶ βούλομαι, ἢν ἡ σμινύη μοι μὴ προδῷ τὰσ ἐλπίδασ, ἢ ’γὼ πρότερόν πωσ ἐκτραχηλισθῶ πεσών. οὗτοσ τί ποιεῖσ ἐτεὸν οὑπὶ τοῦ τέγουσ; ἀεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον. οἴμοι τάλασ δείλαιοσ ἀποπνιγήσομαι. ἐγὼ δὲ κακοδαίμων γε κατακαυθήσομαι. τί γὰρ μαθόντεσ τοὺσ θεοὺσ ὑβρίζετε, καὶ τῆσ σελήνησ ἐσκοπεῖσθε τὴν ἕδραν; δίωκε βάλλε παῖε, πολλῶν οὕνεκα, μάλιστα δ’ εἰδὼσ τοὺσ θεοὺσ ὡσ ἠδίκουν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Clouds, Episode

(아리스토파네스, Clouds, Episode)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION