Aristophanes, Clouds, Agon, epirrheme 2:

εἰ ταῦτ’ ὦ μειράκιον πείσει τούτῳ, νὴ τὸν Διόνυσον τοῖσ Ἱπποκράτουσ υἱέσιν εἴξεισ καὶ σε καλοῦσι βλιτομάμμαν. ἀλλ’ οὖν λιπαρόσ γε καὶ εὐανθὴσ ἐν γυμνασίοισ διατρίψεισ, οὐ στωμύλλων κατὰ τὴν ἀγορὰν τριβολεκτράπελ’ οἱᾶ́περ οἱ νῦν, οὐδ’ ἑλκόμενοσ περὶ πραγματίου γλισχραντιλογεξεπιτρίπτου· ἀλλ’ εἰσ Ἀκαδήμειαν κατιὼν ὑπὸ ταῖσ μορίαισ ἀποθρέξει στεφανωσάμενοσ καλάμῳ λευκῷ μετὰ σώφρονοσ ἡλικιώτου, μίλακοσ ὄζων καὶ ἀπραγμοσύνησ καὶ λεύκησ φυλλοβολούσησ, ἦροσ ἐν ὡρ́ᾳ χαίρων, ὁπόταν πλάτανοσ πτελέᾳ ψιθυρίζῃ.