Aristophanes, Clouds, Agon, epirrheme

(아리스토파네스, Clouds, Agon, epirrheme)

λέξω τοίνυν τὴν ἀρχαίαν παιδείαν ὡσ διέκειτο, ὅτ’ ἐγὼ τὰ δίκαια λέγων ἤνθουν καὶ σωφροσύνη ’νενόμιστο. ἀρχαῖά γε καὶ Διιπολιώδη καὶ τεττίγων ἀνάμεστα καὶ Κηκείδου καὶ Βουφονίων. πρῶτον μὲν ἔδει παιδὸσ φωνὴν γρύξαντοσ μηδὲν ἀκοῦσαι· εἶτα βαδίζειν ἐν ταῖσιν ὁδοῖσ εὐτάκτωσ ἐσ κιθαριστοῦ τοὺσ κωμήτασ γυμνοὺσ ἁθρόουσ, κεἰ κριμνώδη κατανείφοι. εἶτ’ αὖ προμαθεῖν ᾆσμ’ ἐδίδασκεν τὼ μηρὼ μὴ ξυνέχοντασ, ἢ Παλλάδα περσέπολιν δεινὰν ἢ τηλέπορόν τι βόαμα, ἐντειναμένουσ τὴν ἁρμονίαν, ἣν οἱ πατέρεσ παρέδωκαν. εἰ δέ τισ αὐτῶν βωμολοχεύσαιτ’ ἢ κάμψειέν τινα καμπήν, οἱάσ οἱ νῦν τὰσ κατὰ Φρῦνιν ταύτασ τὰσ δυσκολοκάμπτουσ, ἐπετρίβετο τυπτόμενοσ πολλὰσ ὡσ τὰσ Μούσασ ἀφανίζων. ἐν παιδοτρίβου δὲ καθίζοντασ τὸν μηρὸν ἔδει προβαλέσθαι τοὺσ παῖδασ, ὅπωσ τοῖσ ἔξωθεν μηδὲν δείξειαν ἀπηνέσ· εἶτ’ αὖ πάλιν αὖθισ ἀνιστάμενον συμψῆσαι, καὶ προνοεῖσθαι εἴδωλον τοῖσιν ἐρασταῖσιν τῆσ ἥβησ μὴ καταλείπειν. ἠλείψατο δ’ ἂν τοὐμφαλοῦ οὐδεὶσ παῖσ ὑπένερθεν τότ’ ἄν, ὥστε τοῖσ αἰδοίοισι δρόσοσ καὶ χνοῦσ ὥσπερ μήλοισιν ἐπήνθει· οὐδ’ ἂν μαλακὴν φυρασάμενοσ τὴν φωνὴν πρὸσ τὸν ἐραστὴν αὐτὸσ ἑαυτὸν προαγωγεύων τοῖσ ὀφθαλμοῖσ ἐβάδιζεν, οὐδ’ ἀνελέσθαι δειπνοῦντ’ ἐξῆν καὶ κεφάλαιον ῥαφανῖδοσ, οὐδ’ ἄννηθον τῶν πρεσβυτέρων ἁρπάζειν οὐδὲ σέλινον, οὐδ’ ὀψοφαγεῖν οὐδὲ κιχλίζειν οὐδ’ ἴσχειν τὼ πόδ’ ἐναλλάξ. ἀλλ’ οὖν ταῦτ’ ἐστὶν ἐκεῖνα, ἐξ ὧν ἄνδρασ Μαραθωνομάχασ ἡμὴ παίδευσισ ἔθρεψεν. σὺ δὲ τοὺσ νῦν εὐθὺσ ἐν ἱματίοισι διδάσκεισ ἐντετυλίχθαι· ὥστε μ’ ἀπάγχεσθ’, ὅταν ὀρχεῖσθαι Παναθηναίοισ δέον αὐτοὺσ τὴν ἀσπίδα τῆσ κωλῆσ προέχων ἀμελῇ τῆσ Τριτογενείασ. πρὸσ ταῦτ’ ὦ μειράκιον θαρρῶν ἐμὲ τὸν κρείττω λόγον αἱροῦ· κἀπιστήσει μισεῖν ἀγορὰν καὶ βαλανείων ἀπέχεσθαι, καὶ τοῖσ αἰσχροῖσ αἰσχύνεσθαι, κἂν σκώπτῃ τίσ σε φλέγεσθαι· καὶ τῶν θάκων τοῖσ πρεσβυτέροισ ὑπανίστασθαι προσιοῦσιν, καὶ μὴ περὶ τοὺσ σαυτοῦ γονέασ σκαιουργεῖν, ἄλλο τε μηδὲν αἰσχρὸν ποιεῖν, ὅτι τῆσ αἰδοῦσ μέλλεισ τἄγαλμ’ ἀναπλάττειν· μηδ’ εἰσ ὀρχηστρίδοσ εἰσᾴττειν, ἵνα μὴ πρὸσ ταῦτα κεχηνὼσ μήλῳ βληθεὶσ ὑπὸ πορνιδίου τῆσ εὐκλείασ ἀποθραυσθῇσ· μηδ’ ἀντειπεῖν τῷ πατρὶ μηδέν, μηδ’ Ιἀπετὸν καλέσαντα μνησικακῆσαι τὴν ἡλικίαν ἐξ ἧσ ἐνεοττοτροφήθησ. εἰ ταῦτ’ ὦ μειράκιον πείσει τούτῳ, νὴ τὸν Διόνυσον τοῖσ Ἱπποκράτουσ υἱέσιν εἴξεισ καὶ σε καλοῦσι βλιτομάμμαν.

ἀλλ’ οὖν λιπαρόσ γε καὶ εὐανθὴσ ἐν γυμνασίοισ διατρίψεισ, οὐ στωμύλλων κατὰ τὴν ἀγορὰν τριβολεκτράπελ’ οἱᾶ́περ οἱ νῦν, οὐδ’ ἑλκόμενοσ περὶ πραγματίου γλισχραντιλογεξεπιτρίπτου· ἀλλ’ εἰσ Ἀκαδήμειαν κατιὼν ὑπὸ ταῖσ μορίαισ ἀποθρέξει στεφανωσάμενοσ καλάμῳ λευκῷ μετὰ σώφρονοσ ἡλικιώτου, μίλακοσ ὄζων καὶ ἀπραγμοσύνησ καὶ λεύκησ φυλλοβολούσησ, ἦροσ ἐν ὡρ́ᾳ χαίρων, ὁπόταν πλάτανοσ πτελέᾳ ψιθυρίζῃ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION