헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΞλουδσ́06́2́

(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics)

ἀτταταῖ ἀτταταῖ. τί πάσχεισ; τί κάμνεισ; ἀπόλλυμαι δείλαιοσ· ἐκ τοῦ σκίμποδοσ δάκνουσί μ’ ἐξέρποντεσ οἱ Κορίνθιοι, καὶ τὰσ πλευρὰσ δαρδάπτουσιν καὶ τὴν ψυχὴν ἐκπίνουσιν καὶ τοὺσ ὄρχεισ ἐξέλκουσιν καὶ τὸν πρωκτὸν διορύττουσιν, καί μ’ ἀπολοῦσιν. μή νυν βαρέωσ ἄλγει λίαν. καὶ πῶσ; ὅτε μου φροῦδα τὰ χρήματα, φρούδη χροιά, φρούδη ψυχή, φρούδη δ’ ἐμβάσ· καὶ πρὸσ τούτοισ ἔτι τοῖσι κακοῖσ φρουρᾶσ ᾄδων ὀλίγου φροῦδοσ γεγένημαι. οὗτοσ τί ποιεῖσ; οὐχὶ φροντίζεισ; ἐγώ; νὴ τὸν Ποσειδῶ. καὶ τί δῆτ’ ἐφρόντισασ; ὑπὸ τῶν κόρεων εἴ μού τι περιλειφθήσεται. ἀπολεῖ κάκιστ’. ἀλλ’ ὦγάθ’ ἀπόλωλ’ ἀρτίωσ. οὐ μαλθακιστέ’ ἀλλὰ περικαλυπτέα. ἐξευρετέοσ γὰρ νοῦσ ἀποστερητικὸσ κἀπαιόλημ’. οἴμοι τίσ ἂν δῆτ’ ἐπιβάλοι ἐξ ἀρνακίδων γνώμην ἀποστερητρίδα; φέρε νυν ἀθρήσω πρῶτον ὅ τι δρᾷ τουτονί. οὗτοσ καθεύδεισ; μὰ τὸν Ἀπόλλω ’γὼ μὲν οὔ. ἔχεισ τι; μὰ Δί’ οὐ δῆτ’ ἔγωγ’. οὐδὲν πάνυ; οὐδέν γε πλὴν ἢ τὸ πέοσ ἐν τῇ δεξιᾷ. οὐκ ἐγκαλυψάμενοσ ταχέωσ τι φροντιεῖσ; περὶ τοῦ; σὺ γάρ μοι τοῦτο φράσον ὦ Σώκρατεσ. αὐτὸσ ὅ τι βούλει πρῶτοσ ἐξευρὼν λέγε. ἀκήκοασ μυριάκισ ἁγὼ βούλομαι, περὶ τῶν τόκων, ὅπωσ ἂν ἀποδῶ μηδενί. ἴθι νῦν καλύπτου καὶ σχάσασ τὴν φροντίδα λεπτὴν κατὰ μικρὸν περιφρόνει τὰ πράγματα, ὀρθῶσ διαιρῶν καὶ σκοπῶν. οἴμοι τάλασ. ἔχ’ ἀτρέμα· κἂν ἀπορῇσ τι τῶν νοημάτων, ἀφεὶσ ἄπελθε, καὶ κατὰ τὴν γνώμην πάλιν κίνησον αὖθισ αὐτὸ καὶ ζυγώθρισον. ὦ Σωκρατίδιον φίλτατον. τί ὦ γέρον; ἔχω τόκου γνώμην ἀποστερητικήν. ἐπίδειξον αὐτήν. εἰπὲ δή νύν μοι ‐ τὸ τί; γυναῖκα φαρμακίδ’ εἰ πριάμενοσ Θετταλὴν καθέλοιμι νύκτωρ τὴν σελήνην, εἶτα δὴ αὐτὴν καθείρξαιμ’ ἐσ λοφεῖον στρογγύλον, ὥσπερ κάτοπτρον, κᾆτα τηροίην ἔχων ‐ τί δῆτα τοῦτ’ ἂν ὠφελήσειέν σ’; ὅ τι; εἰ μηκέτ’ ἀνατέλλοι σελήνη μηδαμοῦ, οὐκ ἂν ἀποδοίην τοὺσ τόκουσ. ὁτιὴ τί δή; ὁτιὴ κατὰ μῆνα τἀγύριον δανείζεται. εὖ γ’· ἀλλ’ ἕτερον αὖ σοι προβαλῶ τι δεξιόν. εἴ σοι γράφοιτο πεντετάλαντόσ τισ δίκη, ὅπωσ ἂν αὐτὴν ἀφανίσειασ εἰπέ μοι. ὅπωσ; ὅπωσ; οὐκ οἶδ’· ἀτὰρ ζητητέον. μή νυν περὶ σαυτὸν εἶλλε τὴν γνώμην ἀεί, ἀλλ’ ἀποχάλα τὴν φροντίδ’ ἐσ τὸν ἀέρα λινόδετον ὥσπερ μηλολόνθην τοῦ ποδόσ. ηὑρ́ηκ’ ἀφάνισιν τῆσ δίκησ σοφωτάτην, ὥστ’ αὐτὸν ὁμολογεῖν σ’ ἐμοί. ποίαν τινά; ἤδη παρὰ τοῖσι φαρμακοπώλαισ τὴν λίθον ταύτην ἑόρακασ τὴν καλήν, τὴν διαφανῆ, ἀφ’ ἧσ τὸ πῦρ ἅπτουσι; τὴν ὑάλον λέγεισ; ἔγωγε. φέρε τί δῆτ’ ἄν, εἰ ταύτην λαβών, ὁπότε γράφοιτο τὴν δίκην ὁ γραμματεύσ, ἀπωτέρω στὰσ ὧδε πρὸσ τὸν ἥλιον τὰ γράμματ’ ἐκτήξαιμι τῆσ ἐμῆσ δίκησ; σοφῶσ γε νὴ τὰσ Χάριτασ. οἴμ’ ὡσ ἥδομαι ὅτι πεντετάλαντοσ διαγέγραπταί μοι δίκη. ἄγε δὴ ταχέωσ τουτὶ ξυνάρπασον. τὸ τί; ὅπωσ ἀποστρέψαι’ ἂν ἀντιδικῶν δίκην μέλλων ὀφλήσειν μὴ παρόντων μαρτύρων.

φαυλότατα καὶ ῥᾷστ’. εἰπὲ δή. καὶ δὴ λέγω. εἰ πρόσθεν ἔτι μιᾶσ ἐνεστώσησ δίκησ, πρὶν τὴν ἐμὴν καλεῖσθ’, ἀπαγξαίμην τρέχων. οὐδὲν λέγεισ. νὴ τοὺσ θεοὺσ ἔγωγ’, ἐπεὶ οὐδεὶσ κατ’ ἐμοῦ τεθνεῶτοσ εἰσάξει δίκην. ὑθλεῖσ· ἄπερρ’, οὐκ ἂν διδάξαιμ’ ἄν σ’ ἔτι. ὁτιὴ τί; ναὶ πρὸσ τῶν θεῶν ὦ Σώκρατεσ. ἀλλ’ εὐθὺσ ἐπιλήθει σύ γ’ ἅττ’ ἂν καὶ μάθῃσ· ἐπεὶ τί νυνὶ πρῶτον ἐδιδάχθησ; λέγε. φέρ’ ἴδω τί μέντοι πρῶτον ἦν; τί πρῶτον ἦν; τίσ ἦν ἐν ᾗ ’ματτόμεθα μέντοι τἄλφιτα; οἴμοι τίσ ἦν; οὐκ ἐσ κόρακασ ἀποφθερεῖ, ἐπιλησμότατον καὶ σκαιότατον γερόντιον; οἴμοι τί οὖν δῆθ’ ὁ κακοδαίμων πείσομαι; ἀπὸ γὰρ ὀλοῦμαι μὴ μαθὼν γλωττοστροφεῖν. ἀλλ’ ὦ Νεφέλαι χρηστόν τι συμβουλεύσατε. ἡμεῖσ μὲν ὦ πρεσβῦτα συμβουλεύομεν, εἴ σοί τισ υἱόσ ἐστιν ἐκτεθραμμένοσ, πέμπειν ἐκεῖνον ἀντὶ σαυτοῦ μανθάνειν. ἀλλ’ ἔστ’ ἔμοιγ’ υἱὸσ καλόσ τε κἀγαθόσ· ἀλλ’ οὐκ ἐθέλει γὰρ μανθάνειν. τί ἐγὼ πάθω; σὺ δ’ ἐπιτρέπεισ; εὐσωματεῖ γὰρ καὶ σφριγᾷ, κἄστ’ ἐκ γυναικῶν εὐπτέρων τῶν Κοισύρασ. ἀτὰρ μέτειμί γ’ αὐτόν· ἢν δὲ μὴ ’θέλῃ, οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐκ ἐξελῶ κ’ τῆσ οἰκίασ. ἀλλ’ ἐπανάμεινόν μ’ ὀλίγον εἰσελθὼν χρόνον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Clouds, Lyric-Scene, iambics

(아리스토파네스, Clouds, Lyric-Scene, iambics)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION