Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 1 1:

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 1 1:)

οἴμοι τάλασ, ὁ Ζεὺσ ὅπωσ μή μ’ ὄψεται. ποῦ Πισθέταιρόσ ἐστ’; ἐά τουτὶ τί ἦν; τίσ ὁ συγκαλυμμόσ; τῶν θεῶν ὁρᾷσ τινα ἐμοῦ κατόπιν ἐνταῦθα; μὰ Δί’ ἐγὼ μὲν οὔ. τίσ δ’ εἶ σύ; πηνίκ’ ἐστὶν ἄρα τῆσ ἡμέρασ; ὁπηνίκα; σμικρόν τι μετὰ μεσημβρίαν. ἀλλὰ σὺ τίσ εἶ; βουλυτὸσ ἢ περαιτέρω; οἴμ’ ὡσ βδελύττομαί σε. τί γὰρ ὁ Ζεὺσ ποιεῖ; ἀπαιθριάζει τὰσ νεφέλασ ἢ ξυννέφει; οἴμωζε μεγάλ’. οὕτω μὲν ἐκκεκαλύψομαι. ὦ φίλε Προμηθεῦ. παῦε παῦε, μὴ βόα. τί γὰρ ἔστι; σίγα, μὴ κάλει μου τοὔνομα· ἀπὸ γάρ μ’ ὀλεῖσ, εἴ μ’ ἐνθάδ’ ὁ Ζεὺσ ὄψεται. ἀλλ’ ἵνα φράσω σοι πάντα τἄνω πράγματα, τουτὶ λαβών μου τὸ σκιάδειον ὑπέρεχε ἄνωθεν, ὡσ ἂν μή μ’ ὁρῶσιν οἱ θεοί. ἰοὺ ἰού· εὖ γ’ ἐπενόησασ αὐτὸ καὶ προμηθικῶσ. ὑπόδυθι ταχὺ δὴ κᾆτα θαρρήσασ λέγε. ἄκουε δή νυν. ὡσ ἀκούοντοσ λέγε. ἀπόλωλεν ὁ Ζεύσ. πηνίκ’ ἄττ’ ἀπώλετο; ἐξ οὗπερ ὑμεῖσ ᾠκίσατε τὸν ἀέρα. θύει γὰρ οὐδεὶσ οὐδὲν ἀνθρώπων ἔτι θεοῖσιν, οὐδὲ κνῖσα μηρίων ἄπο ἀνῆλθεν ὡσ ἡμᾶσ ἀπ’ ἐκείνου τοῦ χρόνου, ἀλλ’ ὡσπερεὶ Θεσμοφορίοισ νηστεύομεν ἄνευ θυηλῶν· οἱ δὲ βάρβαροι θεοὶ πεινῶντεσ ὥσπερ Ἰλλυριοὶ κεκριγότεσ ἐπιστρατεύσειν φάσ’ ἄνωθεν τῷ Διί, εἰ μὴ παρέξει τἀμπόρι’ ἀνεῳγμένα, ἵν’ εἰσάγοιτο σπλάγχνα κατατετμημένα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION