Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, iambics 2:

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, iambics 2:)

καὶ ταῦτ’ ἔνεστ’ ἐνταῦθα; λαβὲ τὸ βιβλίον. οὐκ εἶ θύραζ’; ἐσ κόρακασ. οἴμοι δείλαιοσ. οὔκουν ἑτέρωσε χρησμολογήσεισ ἐκτρέχων; ἥκω παρ’ ὑμᾶσ ‐ ἕτερον αὖ τουτὶ κακόν. τί δ’ αὖ σὺ δράσων; τίσ δ’ ἰδέα βουλεύματοσ; τίσ ἡ ’πίνοια, τίσ ὁ κόθορνοσ τῆσ ὁδοῦ; γεωμετρῆσαι βούλομαι τὸν ἀέρα ὑμῖν διελεῖν τε κατὰ γύασ. πρὸσ τῶν θεῶν σὺ δ’ εἶ τίσ ἀνδρῶν; ὅστισ εἴμ’ ἐγώ; Μέτων, ὃν οἶδεν Ἑλλὰσ χὠ Κολωνόσ. εἰπέ μοι, ταυτὶ δέ σοι τί ἔστι; κανόνεσ ἀέροσ. αὐτίκα γὰρ ἀήρ ἐστι τὴν ἰδέαν ὅλοσ κατὰ πνιγέα μάλιστα. προσθεὶσ οὖν ἐγὼ τὸν κανόν’, ἄνωθεν τουτονὶ τὸν καμπύλον ἐνθεὶσ διαβήτην ‐ μανθάνεισ; οὐ μανθάνω. ὀρθῷ μετρήσω κανόνι προστιθείσ, ἵνα ὁ κύκλοσ γένηται σοι τετράγωνοσ κἀν μέσῳ ἀγορά, φέρουσαι δ’ ὦσιν εἰσ αὐτὴν ὁδοὶ ὀρθαὶ πρὸσ αὐτὸ τὸ μέσον, ὥσπερ δ’ ἀστέροσ αὐτοῦ κυκλοτεροῦσ ὄντοσ ὀρθαὶ πανταχῇ ἀκτῖνεσ ἀπολάμπωσιν. ἅνθρωποσ Θαλῆσ. Μέτων ‐ τί ἔστιν; οἶσθ’ ὁτιὴ φιλῶ σ’ ἐγώ, κἀμοὶ πιθόμενοσ ὑπαποκίνει τῆσ ὁδοῦ. τί δ’ ἐστὶ δεινόν; ὥσπερ ἐν Λακεδαίμονι ξενηλατοῦνται καὶ κεκίνηνταί τινεσ· πληγαὶ συχναὶ κατ’ ἄστυ. μῶν στασιάζετε; μὰ τὸν Δί’ οὐ δῆτ’. ἀλλὰ πῶσ; ὁμοθυμαδὸν σποδεῖν ἅπαντασ τοὺσ ἀλαζόνασ δοκεῖ. ὑπάγοιμί τἄρ’ ἄν. νὴ Δί’ ὡσ οὐκ οἶδ’ ἂν εἰ φθαίησ ἄν· ἐπίκεινται γὰρ ἐγγὺσ αὑταιί. οἴμοι κακοδαίμων. οὐκ ἔλεγον ἐγὼ πάλαι; οὐκ ἀναμετρήσεισ σαυτὸν ἀπιὼν ἀλλαχῇ;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION