Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, lyric

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, lyric)

Νεφελοκοκκυγίαν τὰν εὐδαίμονα κλῇσον ὦ Μοῦσα τεαῖσ ἐν ὓμνων ἀοιδαῖσ. τουτὶ τὸ πρᾶγμα ποδαπόν; εἰπέ μοι τίσ εἶ; ἐγὼ μελιγλώσσων ἐπέων ἱεὶσ ἀοιδὰν Μουσάων θεράπων ὀτρηρόσ, κατὰ τὸν Ὅμηρον. ἔπειτα δῆτα δοῦλοσ ὢν κόμην ἔχεισ; οὔκ, ἀλλὰ πάντεσ ἐσμὲν οἱ διδάσκαλοι Μουσάων θεράποντεσ ὀτρηροί, κατὰ τὸν Ὅμηρον. οὐκ ἐτὸσ ὀτρηρὸν καὶ τὸ ληδάριον ἔχεισ. ἀτὰρ ὦ ποιητὰ κατὰ τί δεῦρ’ ἀνεφθάρησ; μέλη πεποίηκ’ ἐσ τὰσ Νεφελοκοκκυγίασ τὰσ ὑμετέρασ κύκλιά τε πολλὰ καὶ καλὰ καὶ παρθένεια καὶ κατὰ τὰ Σιμωνίδου. ταυτὶ σὺ πότ’ ἐποίησασ; ἀπὸ ποίου χρόνου; πάλαι πάλαι δὴ τήνδ’ ἐγὼ κλῄζω πόλιν. οὐκ ἄρτι θύω τὴν δεκάτην ταύτησ ἐγώ, καὶ τοὔνομ’ ὥσπερ παιδίῳ νῦν δὴ ’θέμην; ἀλλά τισ ὠκεῖα Μουσάων φάτισ οἱᾶ́περ ἵππων ἀμαρυγά. σὺ δὲ πάτερ κτίστορ Αἴτνασ, ζαθέων ἱερῶν ὁμώνυμε, δὸσ ἐμὶν ὅ τι περ τεᾷ κεφαλᾷ θέλῃσ πρόφρων δόμεν ἐμὶν τείν. τουτὶ παρέξει τὸ κακὸν ἡμῖν πράγματα, εἰ μή τι τούτῳ δόντεσ ἀποφευξούμεθα. οὗτοσ, σὺ μέντοι σπολάδα καὶ χιτῶν’ ἔχεισ, ἀπόδυθι καὶ δὸσ τῷ ποιητῇ τῷ σοφῷ. ἔχε τὴν σπολάδα· πάντωσ δέ μοι ῥιγῶν δοκεῖσ. τόδε μὲν οὐκ ἀέκουσα φίλα Μοῦσα δῶρον δέχεται· τὺ δὲ τεᾷ φρενὶ μάθε Πινδάρειον ἔποσ ‐ ἅνθρωποσ ἡμῶν οὐκ ἀπαλλαχθήσεται.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION