Aristophanes, Birds, Agon, antepirrheme

(아리스토파네스, Birds, Agon, antepirrheme)

καὶ δὴ τοίνυν πρῶτα διδάσκω μίαν ὀρνίθων πόλιν εἶναι, κἄπειτα τὸν ἀέρα πάντα κύκλῳ καὶ πᾶν τουτὶ τὸ μεταξὺ περιτειχίζειν μεγάλαισ πλίνθοισ ὀπταῖσ ὥσπερ Βαβυλῶνα. ὦ Κεβριόνη καὶ Πορφυρίων ὡσ σμερδαλέον τὸ πόλισμα. κἄπειτ’ ἢν τοῦτ’ ἐπανεστήκῃ, τὴν ἀρχὴν τὸν Δί’ ἀπαιτεῖν· κἂν μὲν μὴ φῇ μηδ’ ἐθελήσῃ μηδ’ εὐθὺσ γνωσιμαχήσῃ, ἱερὸν πόλεμον πρωὐδᾶν αὐτῷ, καὶ τοῖσι θεοῖσιν ἀπειπεῖν διὰ τῆσ χώρασ τῆσ ὑμετέρασ ἐστυκόσι μὴ διαφοιτᾶν, ὥσπερ πρότερον μοιχεύσοντεσ τὰσ Ἀλκμήνασ κατέβαινον καὶ τὰσ Ἀλόπασ καὶ τὰσ Σεμέλασ· ἤνπερ δ’ ἐπίωσ’, ἐπιβάλλειν σφραγῖδ’ αὐτοῖσ ἐπὶ τὴν ψωλήν, ἵνα μὴ βινῶσ’ ἔτ’ ἐκείνασ. τοῖσ δ’ ἀνθρώποισ ὄρνιν ἕτερον πέμψαι κήρυκα κελεύω, ὡσ ὀρνίθων βασιλευόντων θύειν ὄρνισι τὸ λοιπόν, κἄπειτα θεοῖσ ὕστερον αὖθισ· προσνείμασθαι δὲ πρεπόντωσ τοῖσι θεοῖσιν τῶν ὀρνίθων ὃσ ἂν ἁρμόττῃ καθ’ ἕκαστον· ἢν Ἀφροδίτῃ θύῃ, πυροὺσ ὄρνιθι φαληρίδι θύειν· ἢν δὲ Ποσειδῶνί τισ οἶν θύῃ, νήττῃ πυροὺσ καθαγίζειν· ἢν δ’ Ἡρακλέει θύῃ τι, λάρῳ ναστοὺσ θύειν μελιτοῦντασ· κἂν Διὶ θύῃ βασιλεῖ κριόν, βασιλεύσ ἐστ’ ὀρχίλοσ ὄρνισ, ᾧ προτέρῳ δεῖ τοῦ Διὸσ αὐτοῦ σέρφον ἐνόρχην σφαγιάζειν. ἥσθην σέρφῳ σφαγιαζομένῳ. βροντάτω νῦν ὁ μέγασ Ζάν. καὶ πῶσ ἡμᾶσ νομιοῦσι θεοὺσ ἄνθρωποι κοὐχὶ κολοιούσ, οἳ πετόμεσθα πτέρυγάσ τ’ ἔχομεν; ληρεῖσ· καὶ νὴ Δί’ ὅ γ’ Ἑρμῆσ πέτεται θεὸσ ὢν πτέρυγάσ τε φορεῖ, κἄλλοι γε θεοὶ πάνυ πολλοί. αὐτίκα Νίκη πέτεται πτερύγοιν χρυσαῖν καὶ νὴ Δί’ Ἔρωσ γε· Ἥρην δέ γ’ Ὅμηροσ ἔφασκ’ ἰκέλην εἶναι τρήρωνι πελείῃ. ὁ Ζεὺσ δ’ ἡμῖν οὐ βροντήσασ πέμψει πτερόεντα κεραυνόν; ἢν δ’ οὖν ὑμᾶσ μὲν ὑπ’ ἀγνοίασ εἶναι νομίσωσι τὸ μηδέν, τούτουσ δὲ θεοὺσ τοὺσ ἐν Ὀλύμπῳ τότε χρὴ στρούθων νέφοσ ἀρθὲν καὶ σπερμολόγων ἐκ τῶν ἀγρῶν τὸ σπέρμ’ αὐτῶν ἀνακάψαι· κἄπειτ’ αὐτοῖσ ἡ Δημήτηρ πυροὺσ πεινῶσι μετρείτω. οὐκ ἐθελήσει μὰ Δί’, ἀλλ’ ὄψει προφάσεισ αὐτὴν παρέχουσαν. οἱ δ’ αὖ κόρακεσ τῶν ζευγαρίων, οἷσιν τὴν γῆν καταροῦσιν, καὶ τῶν προβάτων τοὺσ ὀφθαλμοὺσ ἐκκοψάντων ἐπὶ πείρᾳ· εἶθ’ ὅ γ’ Ἀπόλλων ἰατρόσ <γ’> ὢν ἰάσθω· μισθοφορεῖ δέ. μὴ πρίν γ’ ἂν ἐγὼ τὼ βοιδαρίω τὠμὼ πρώτιστ’ ἀποδῶμαι. ἢν δ’ ἡγῶνται σὲ θεὸν σὲ βίον σὲ δὲ γῆν σὲ Κρόνον σὲ Ποσειδῶ, ἀγάθ’ αὐτοῖσιν πάντα παρέσται. λέγε δή μοι τῶν ἀγαθῶν ἕν. πρῶτα μὲν αὐτῶν τὰσ οἰνάνθασ οἱ πάρνοπεσ οὐ κατέδονται, ἀλλὰ γλαυκῶν λόχοσ εἷσ αὐτοὺσ καὶ κερχνῄδων ἐπιτρίψει. εἶθ’ οἱ κνῖπεσ καὶ ψῆνεσ ἀεὶ τὰσ συκᾶσ οὐ κατέδονται, ἀλλ’ ἀναλέξει πάντασ καθαρῶσ αὐτοὺσ ἀγέλη μία κιχλῶν. πλουτεῖν δὲ πόθεν δώσομεν αὐτοῖσ; καὶ γὰρ τούτου σφόδρ’ ἐρῶσιν. τὰ μέταλλ’ αὐτοῖσ μαντευομένοισ οὗτοι δώσουσι τὰ χρηστά, τάσ τ’ ἐμπορίασ τὰσ κερδαλέασ πρὸσ τὸν μάντιν κατεροῦσιν, ὥστ’ ἀπολεῖται τῶν ναυκλήρων οὐδείσ. πῶσ οὐκ ἀπολεῖται; προερεῖ τισ ἀεὶ τῶν ὀρνίθων μαντευομένῳ περὶ τοῦ πλοῦ· νυνὶ μὴ πλεῖ, χειμὼν ἔσται· νυνὶ πλεῖ, κέρδοσ ἐπέσται. γαῦλον κτῶμαι καὶ ναυκληρῶ, κοὐκ ἂν μείναιμι παρ’ ὑμῖν. τοὺσ θησαυρούσ τ’ αὐτοῖσ δείξουσ’ οὓσ οἱ πρότεροι κατέθεντο τῶν ἀργυρίων· οὗτοι γὰρ ἴσασι· λέγουσι δέ τοι τάδε πάντεσ, οὐδεὶσ οἶδεν τὸν θησαυρὸν τὸν ἐμὸν πλὴν εἴ τισ ἄρ’ ὄρνισ. πωλῶ γαῦλον, κτῶμαι σμινύην, καὶ τὰσ ὑδρίασ ἀνορύττω. πῶσ δ’ ὑγιείαν δώσουσ’ αὐτοῖσ, οὖσαν παρὰ τοῖσι θεοῖσιν; ἢν εὖ πράττωσ’, οὐχ ὑγιεία μεγάλη τοῦτ’ ἐστί; σάφ’ ἴσθι, ὡσ ἄνθρωπόσ γε κακῶσ πράττων ἀτεχνῶσ οὐδεὶσ ὑγιαίνει. πῶσ δ’ ἐσ γῆράσ ποτ’ ἀφίξονται; καὶ γὰρ τοῦτ’ ἔστ’ ἐν Ὀλύμπῳ· ἢ παιδάρι’ ὄντ’ ἀποθνῄσκειν δεῖ; μὰ Δί’ ἀλλὰ τριακόσι’ αὐτοῖσ ἔτι προσθήσουσ’ ὄρνιθεσ ἔτη. παρὰ τοῦ; παρ’ ὅτου; παρ’ ἑαυτῶν. οὐκ οἶσθ’ ὅτι πέντ’ ἀνδρῶν γενεὰσ ζώει λακέρυζα κορώνη; αἰβοῖ πολλῷ κρείττουσ οὗτοι τοῦ Διὸσ ἡμῖν βασιλεύειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION