헬라어 문장 검색 - ΑριστοπήΒιρδσ́01́0́1́

(아리스토파네스, Birds, Prologue 1:)

ὀρθὴν κελεύεισ, ᾗ τὸ δένδρον φαίνεται; διαρραγείησ· ἥδε δ’ αὖ κρώζει πάλιν. τί ὦ πόνηρ’ ἄνω κάτω πλανύττομεν; ἀπολούμεθ’ ἄλλωσ τὴν ὁδὸν προφορουμένω. τὸ δ’ ἐμὲ κορώνῃ πειθόμενον τὸν ἄθλιον ὁδοῦ περιελθεῖν στάδια πλεῖν ἢ χίλια. τὸ δ’ ἐμὲ κολοιῷ πειθόμενον τὸν δύσμορον ἀποσποδῆσαι τοὺσ ὄνυχασ τῶν δακτύλων. ἀλλ’ οὐδ’ ὅπου γῆσ ἐσμὲν οἶδ’ ἔγωγ’ ἔτι. ἐντευθενὶ τὴν πατρίδ’ ἂν ἐξεύροισ σύ που; οὐδ’ ἂν μὰ Δία γ’ ἐντεῦθεν Ἐξηκεστίδησ. οἴμοι. σὺ μὲν ὦ τᾶν τὴν ὁδὸν ταύτην ἴθι. ἦ δεινὰ νὼ δέδρακεν οὑκ τῶν ὀρνέων, ὁ πινακοπώλησ φιλοκράτησ μελαγχολῶν, ὃσ τώδ’ ἔφασκε νῷν φράσειν τὸν Τηρέα τὸν ἔποφ’ ὃσ ὄρνισ ἐγένετ’ ἐκ τῶν ὀρνέων· κἀπέδοτο τὸν μὲν Θαρρελείδου τουτονὶ κολοιὸν ὀβολοῦ, τηνδεδὶ τριωβόλου. τὼ δ’ οὐκ ἄρ’ ᾔστην οὐδὲν ἄλλο πλὴν δάκνειν. καὶ νῦν τί κέχηνασ; ἔσθ’ ὅποι κατὰ τῶν πετρῶν ἡμᾶσ ἔτ’ ἔξεισ. οὐ γάρ ἐστ’ ἐνταῦθά τισ ὁδόσ. οὐδὲ μὰ Δί’ ἐνταῦθά γ’ ἀτραπὸσ οὐδαμοῦ. οὐδ’ ἡ κορώνη τῆσ ὁδοῦ τι λέγει πέρι; οὐ ταὐτὰ κρώζει μὰ Δία νῦν τε καὶ τότε. τί δὴ λέγει περὶ τῆσ ὁδοῦ; τί δ’ ἄλλο γ’ ἢ βρύκουσ’ ἀπέδεσθαί φησί μου τοὺσ δακτύλουσ; οὐ δεινὸν οὖν δῆτ’ ἐστὶν ἡμᾶσ δεομένουσ ἐσ κόρακασ ἐλθεῖν καὶ παρεσκευασμένουσ ἔπειτα μὴ ’ξευρεῖν δύνασθαι τὴν ὁδόν; ἡμεῖσ γάρ, ὦνδρεσ οἱ παρόντεσ ἐν λόγῳ, νόσον νοσοῦμεν τὴν ἐναντίαν Σάκᾳ· ὁ μὲν γὰρ ὢν οὐκ ἀστὸσ ἐσβιάζεται, ἡμεῖσ δὲ φυλῇ καὶ γένει τιμώμενοι, ἀστοὶ μετ’ ἀστῶν, οὐ σοβοῦντοσ οὐδενὸσ ἀνεπτόμεσθ’ ἐκ τῆσ πατρίδοσ ἀμφοῖν ποδοῖν, αὐτὴν μὲν οὐ μισοῦντ’ ἐκείνην τὴν πόλιν τὸ μὴ οὐ μεγάλην εἶναι φύσει κεὐδαίμονα καὶ πᾶσι κοινὴν ἐναποτεῖσαι χρήματα. οἱ μὲν γὰρ οὖν τέττιγεσ ἕνα μῆν’ ἢ δύο ἐπὶ τῶν κραδῶν ᾄδουσ’, Ἀθηναῖοι δ’ ἀεὶ ἐπὶ τῶν δικῶν ᾄδουσι πάντα τὸν βίον. διὰ ταῦτα τόνδε τὸν βάδον βαδίζομεν, κανοῦν δ’ ἔχοντε καὶ χύτραν καὶ μυρρίνασ πλανώμεθα ζητοῦντε τόπον ἀπράγμονα, ὅποι καθιδρυθέντε διαγενοίμεθ’ ἄν. ὁ δὲ στόλοσ νῷν ἐστι παρὰ τὸν Τηρέα τὸν ἔποπα, παρ’ ἐκείνου πυθέσθαι δεομἐνω, εἴ που τοιαύτην εἶδε πόλιν ᾗ ’πέπτετο.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Aristophanes, Birds, Prologue 1:

(아리스토파네스, Birds, Prologue 1:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION