ὀφείλοντα γὰρ ἀποδοτέον, οὐδὲν δὲ ποιήσασ ἄξιον τῶν ὑπηργμένων δέδρακεν, ὥστ’ ἀεὶ ὀφείλει. οἷσ δ’ ὀφείλεται, ἐξουσία ἀφεῖναι· καὶ τῷ πατρὶ δή. ἅμα δ’ ἴσωσ οὐδείσ ποτ’ ἂν ἀποστῆναι δοκεῖ μὴ ὑπερβάλλοντοσ μοχθηρίᾳ· χωρὶσ γὰρ τῆσ φυσικῆσ φιλίασ τὴν ἐπικουρίαν ἀνθρωπικὸν μὴ διωθεῖσθαι.
