Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 146:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 146:)

δυναμένῳ δὴ ἀνταποδοτέον τὴν ἀξίαν ὧν ἔπαθεν καὶ ἑκόντι ἄκοντα γὰρ φίλον οὐ ποιητέον· ὡσ δὴ διαμαρτόντα ἐν τῇ ἀρχῇ καὶ εὖ παθόντα ὑφ’ οὗ οὐκ ἔδει ‐ οὐ γὰρ ὑπὸ φίλου, οὐδὲ δι’ αὐτὸ τοῦτο δρῶντοσ ‐ καθάπερ οὖν ἐπὶ ῥητοῖσ εὐεργετηθέντα διαλυτέον·